چگونه فرزند اجتماعی و مستقل تربیت کنیم؟

تربیت فرزند اجتماعی و مستقل

اغلب والدین از کودکانشان انتظار دارند که آنها ساکت باشند و تسلیم خواسته های آنان شوند؛ به خصوص زمانی که خارج از منزل همراه آنها هستند و این انتظار، حداقل تا بیست سالگی فرزند ادامه دارد و بعد از این سن منتظرند که حصارها شکسته شود و فرزندشان ارتباط اجتماعی سالمی با دیگران برقرار کند!

فرزند پروری یکی از دغدغه ها و تکالیفی است که بر عهده والدین گذاشته شده است از این رو داشتن فرزند مستقل و کارآمد برای والدین یک نقطه قوت، مزیت و حتی نوع ارزیابی فرزندان محسوب می شود.

تربیت فرزند اجتماعی

متخصص روان شناسی با اشاره به برنامه ریزی برای رفاه فرزندان و ضرورت فرزند پروری اظهار کرد:پدر و مادرها در ابتدا باید نیازهای روحی فرزندان خود را از جمله احساس امنیت و محبت را ایجاد کنند و استعداد های فرزندان خود را باز بشناسند و شیوه های مختلف معاشرت اجتماعی را به فرزندان یاد دهند.

وی گفت:فرزند پروری به معنای اتخاذ شیوه های مختلف جهت آماده سازی فرزندان برای مواجهه با چالش های فردی و خانوادگی و اجتماعی به منظور دست یابی به رفاه فردی است.

او تأکید کرد:خانواده ها آرزوهای خودشان را به فرزندان شان تحمیل نکنند، آن ها را با سایر همسالان خود مقایسه نکنند، شرایط پرورش استعدادهای فرزندان را فراهم کنند و در نهایت علایق فرزندان را بشناسند و در صورت موفقیت فرزندان آن ها را به ادامه کار تشویق کنند.

وی افزود:فراگیری مهارت های اجتماعی از جمله معاشرت های اجتماعی با فرهنگ های مختلف خانواده ها شرایطی را برای فرزند فراهم می کند که بتواند در شرایط مختلف رفتارهای درست را از خود نشان دهد و در برخورد با مسایل و مشکلات اجتماعی بتواند به خانواده خود اعتماد کند و این مشکلات را بازگو کند و برای رفع آن ها از والدین خود کمک بگیرد.