شب یلدا را بدون اینترنت برگزار کنید

شب یلدا به دور از اینترنت

در دنیای امروز که بخش مهمی از ارتباطات از طریق اینترنت و گوشی های همراه انجام می شود انسانها از هم خیلی دور شده اند ، بنابراین بهتر است در مناسبت هایی مثل شب یلدا که فرصتی پیدا می شود که در کنار هم باشیم از فضای مجازی دور شده و دلهایمان را به هم نزدیک کنیم و از در کنار هم بودن لذت ببریم.

شب یلدا را درست برگزار کنیم

مناسبت های رفت و آمد دار ، همیشه بازار شوخی با رمز خط اینترنت را داغ می کند؛ فامیل همان جلوی در که می رسند قبل از در آوردن کفش ها و ماچ و بوسه، رمز خط اینترنت را می خواهند و بعد هم باید با منت و التماس قانع شوند که گوشی را زمین بگذارند و لیوان چای را از روی سینی بردارند. بچه ها که به هم می افتند به جای دبرنا و منچ و مارپله، با تبلت های مد روزشان بازی آن لاین می کنند، آقایان و خانم ها هم چند تا چند تا دور همی جوک های جدید را از کانال های تلگرام برای هم می خوانند ، عکس های اینستاگرام دوستانشان را به هم نشان می دهند و برای همدیگر پند و موعظه های اخلاقی بدون منبع ارسال می کنند.

 این هم شده است گردهم آیی خانوادگی ، وسط چک کردن موبایل ها و نشان دادن تبلت ها به همدیگر، اگر بشود دور میز شام و ناهاری هم می نشینیم و از دست پخت میزبان و گرانی اقلام مصرفی و اخبار بازیگرهای مشهور حرف می زنیم؛ بعد دوباره برمی گردیم سروقت گوشی ها!

از مهمانی هم که برمی گردیم، چیزی بیشتر از همان حرف های تلگرامی نداریم که برای همدیگر بزنیم، انگار خیلی فرقی ندارد که بین دیوارهای خانه ی خودمان نشسته باشیم یا دیوارهای خانه ی فامیل، ما که به هر حال سرمان گرم گوشی های موبایل است.

یک شب را بدون تلفن بگذرانیم

معلوم است که تکنولوژی رابطه ها را آسان تر کرده است و کمک می کند مردم زودتر از حال هم باخبر شوند، اما یک وقت هایی هم کارش این قدرها خوب نیست، "سست کوشی" که می گویند همین است. وقتی فعالیت در شبکه های مجازی برای ما آن قدر جدی می شود که جای فعالیت در دنیای واقعی را می گیرد، به فرستادن شوخی و عکس های جالب برای بچه های فامیل قناعت و فکر می کنیم که رابطه مان با آشنایان بهتر است، چون می دانیم آخرین باری که به پیام رسان شان نگاه کرده اند چه ساعتی از شب بوده و برای خبرها و عکس هایی که برایشان فرستاده ایم، شکلک تشویق و لایک فرستاده اند.

این ها البته بد نیست، تکنولوژی برای آدم های تنها، برای آدم هایی که از خانواده شان دور هستند، برای آنها که خیلی در فاز داشتن رابطه های از نزدیک و صمیمی نیستند، و البته برای درون گراها، می تواند کمک کننده باشد، تکنولوژی این روزها می تواند ابزاری باشد که ما را مدام از همه ی اخبار روز مطلع نگه دارد و به ما در تصمیم گیری در مورد انتخاب هایمان کمک کند، به ما در مورد انتخاب فیلم و تئاتر و کتاب های بهتر کمک کند، و یارمان باشد که لحظه های خوبمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم، اما قبل از همه ی این ها، لابد لازم است که ما چیزی برای به اشتراک گذاشتن داشته باشیم؛ عکسی از یک دور همی خانوادگی، یادگار وقتی که کنار بزرگ ترها از خاطره ی عروسی و عزا حرف می زدیم، اولین باری که نوزاد تازه به دنیا آمده ای را در یک جمع خانوادگی دیدیم، نشستن کنار مسافری که از یک سفر طولانی برگشته، دیدن یکی از اقوام، که چند وقتی بود حال خوشی نداشته، دست به دست کردن گل های انار و پرهای پرتقال، دور هم صبح کردن شب های سرد طولانی.

به اشتراک گذاشتن چیزها در فضای مجازی، بخش مهمی از زندگی آدم های قرن بیستم و یکم است، اما هنوز فضای واقعی وجود دارد، و هنوز فضای واقعی است که فضای مجازی را تغذیه می کند، برای این که در سال های سال بعد، چیزی داشته باشیم که روی حساب هایمان در شبکه های اجتماعی به بچه هایمان نشان بدهیم، امروز باید آن چیزها را در کنار هم بسازیم. می شود از همین شب یلدا شروع کرد؛ خیلی ها امسال تصمیم گرفته اند که این کار را بکنند و این ایده را در شبکه ها مجازی به اشتراک گذاشته اند؛ فقط همین یک شب، شاید اگر اینترنت را قطع کنید، کشف کنید که خانواده تان هم آدم های جالبی هستند.