گفتگوی جالب آزاده نامداری با گلاره عباسی + تصاویر

 

اصلا آمادگی نداشتم. آن اتفاق خیلی ویژه بود. در کشور مان اینطور است که همین فیلم در جشنواره ما حضور داشت اما چون آن ها پیشینه ای از آدم های آن فیلم نداشتند و فکر می کردند ما کسانی نیستیم که می توانیم دیده شویم ، متاسفانه آنقدر که باید دیده نشد. ما به ذهنیت ها وصل هستیم حتی اگر خود من دو تا فیلم وجود داشته باشد که یکی برای یک فیلم ساز معروف باشد و دیگری کسی باشد که اسمش را نمی دانم ، شاید همین طور رفتار کنم اما در روسیه جالب بود که ما هیچ کدام از هیات داوران را نمی شناختیم ، آن ها هم ما را نمی شناختند و هیچ چیز درباره ما نمی دانستند. حدود 30 فیلم در آن جا حضور داشت و فقط یک جایزه بازیگری وجود داشت و با توجه به این مسائل با خودم فکر کردم آن ها که من را نمی شناسند و فیلمی از من ندیده اند، چطور ممکن است از بین 30 فیلم آن ها بیایند و این هدیه را به من بدهند. این هدیه الهی بود برای من نمی خواهم تصورات اینطور باشد که من از گرفتن جایزه خوشحالم بلکه تنها نکته جالب در این ماجرا برای من این بود که ، آدم هایی که اصلا من را نمی شناسند جایزه هیات داوران را با توجه به اینکه از کشور خودشان هم فیلم هایی وجود داشت به اشیا دادند و لیلا اشیا را دیدند. وقتی اسم من را خواندند من از صدای فریاد نرگس آبیار به خودم آمدم.

 

من اشیا را بیشتر دوست دارم، اما به دلیل جایگاه فیلم شیار به آن افتخار می کنم زیرا مربوط به جنگ سرزمینم است ، اما اشیا را فیلم خودم می دانم و برایش خیلی زحمت کشیده ام و حالا این جایزه برای من خیلی عزیز است. نرگس آبیار از جایزه من بیشتر خوشحال شد تا جایزه خودش. ما آنقدر غافلگیر شدیم که نه حرفی آماده کرده بودیم و نه جایی نشسته بودیم که به راحتی بتوانیم رد بشویم و بالای سن برویم و جایزه مان را بگیریم.

 

 

فکر می کنم خیلی افسرده شوم. تمام اطرافیانم می گویند وقتی سر کا هستم اصلا قابل مقایسه نیستم با زمانی که بیکار هستم. خیلی تغییر می کنم. خیلی اتفاق سنگینی است، شاید مجبور باشم دیگر کار نکنم اما شرایط خیلی مهم است، زمانی است که یک بازیگر انتخاب می کند که دیگر بازی نکند اما یک وقتی هم هست که دیگر انتخابش نمی کنند. ممکن است من تصمیم بگیرم بچه دار شوم و بگویم مدتی کار نمی کنم و این انتخاب خود من است.

 

 

قطعا روزی مادر می شوم.

 

اگر سه ماه پیش و قبل از گرفتن جوایز هم با تو حرف می زدم نگاهت به دنیا همین شکلی بود و دوست داشتی حیات ادامه پیدا کند ؟ می خواهم بدانم اتفاقات بیرونی چقدر در روحیه ما تأثیر دارد ؟

اتفاقات بیرونی روی احساسات ما تأثیر می گذارد ولی روی اعتقادات آدم نه. من همیشه دلم می خواست بچه دار بشوم. به این که من توانایی باروری را دارم و این وظیفه من است، معتقدم.

 

نه ؛ برای این که من از به دنیا آمدن خودم خیلی راضیم ، فکر می کنم حالا این پروسه را یکی دیکر تجربه کند. به دنیا آمدن خیلی قشنگ است. ما می آییم و می رویم و یک چیزی در دنیایی که ما خیلی نمی شناسیم تکمیل می شود. باروری جزء واقیعت حیات است. من معتقدم ما زیر مجموعه از کئناتی بزرگ هستیم و ادامه حیات ویفه ماست.

 

 

من همیشه با تو این مشکل را دارم. اصلاً ما چه کار داریم که ما می توانیم چیزی را تجربه کنیم. اما بقیه نمی توانند یا برعکس.

 

 

خیلی طیف متفاوتی دارد برای این که ما افراد را بر اساس جایگاه شان در زندگی انتخاب می کنیم. من می توانم بگویم چه چیزی باعث می شود تا من با یک آدم معاشرت نکنم و آن هم دروغ و نداشتن صداقت است. وقتی با این مسئله روبه رو می شوم یکدفعه با آن آدم کات می کنم. حتی دروغ های کوچک و بی اهمیتی که وجود دارد من را آزاد می دهد.