خواص و سلامت ماهی سالمون پرورشی بیشتر است یا دریایی ؟ + مقایسه

ماهی های سالمون وحشی در مقایسه با ماهی های پرورشی - چطور انتخاب مناسبی داشته باشیم؟

شاید این روزها با خبرهای گوناگون درباره غذاهای دریایی سردرگم شده اید و نمیدانید ماهی دریایی یا پرورشی بخورید؟ بخش سلامت نمناک شما را راهنمایی میکند.

برای برخی افراد ماهی سالمون پرورشی یک گزینه ساده و مقرون به صرفه است و برای برخی دیگر، سالمون صید شده وحشی تمیزتر، سالم تر و تنها گزینه است. یا، شاید فقط از مزه یکی بیشتر لذت ببرید اما این حق انتخاب درست است ؟ چند دهه است که هیچ پاسخ روشنی برای این بحث وجود ندارد.

هر دو ماهی وحشی صید شده و پرورشی، مزایا و معایب خود را دارند. میزان بالایی از آلاینده های سمی به ماهی های سالمون پرورشی داده می شود، اما بسیاری از سالمون های وحشی صید شده نیز حاوی همین آلاینده ها هستند و در حالی که خوردن ماهی وحشی می تواند به افزایش فشار زیست محیطی منجر شود، بسیاری از ماهی های پرورشی به اکو سیستم های طبیعی نیز آسیب می رسانند.

بله، برخی تفاوت های غذایی بین سالمون های وحشی در مقایسه با نوع پرورشی وجود دارد. اما این تفاوت ها آنقدر زیاد نیستند که تنها عامل در نظر گرفتن باشند و بسیاری از مردم بر این باورند که مصرف سوپر خوراکی، سالمون برای شما عالی است، چه وحشی باشد و چه پرورشی.

در نهایت، این انتخاب به این معنی است که شما چه احساسی در مورد آن دارید:آلاینده ها، تاثیر محیطی، طعم، و هزینه. هیچ پاسخ سیاه و سفیدی در اینجا وجود ندارد.

تفاوت ماهی دریایی یا پرورشی سالمون

تفاوت بین ماهی های سالمون وحشی در مقایسه با نوع پرورشی:

از لحاظ فنی، تفاوت بسیار کم است. طبیعت زیستشان بسیار متفاوت است و این محیط های مختلف به ناچار ممکن است تاثیر زیادی بر روی ماهی داشته باشند. می توانیم این تفاوت ها را فقط در ظاهر ماهی ببینیم:

ماهی های وحشی صید شده:

• لاغر و فیله های لخم
• رنگ های تیره تر، بارنگ قرمز عمیق - صورتی - نارنجی
• نوار سفید کم تر و کوچک تر در گوشت (چربی)

پیدا کردنش سخت است و در رستوران ها رایج نیست.

ماهی سالمون پرورشی:

• ضخیم تر و فیله های چربی دار
• رنگ های روشن تر، بارنگ صورتی کم رنگ - نارنجی
• لایه های چربی در گوشت ضخیم تر و عمیق تر هستند.

به راحتی در همه جا در دسترس است.

اما تفاوت بین سالمون های وحشی در مقایسه با نوع پرورشی، فراتر از رنگ و بافت است.

مقایسه رنگ ماهی دریایی سالمون و پرورشی آن

چرا این تفاوت ها وجود دارند؟

آن ها چه معنایی برای بدن و سیاره ما دارند؟ "ماهی صیدی وحشی" چه معنی دارد؟

برچسب "ماهی صیدی وحشی" به ماهی که در محیط های طبیعی خود توسط ماهی گیران صید می شود، اشاره می کند. در زیستگاه طبیعی آن ها - مانند اقیانوس ها، دریاچه ها، رودخانه ها - ماهی دارای فضای زیادی برای پرسه زدن دارند.

بعد از یک عمر شنا کردن، نسبت به ماهی های پرورشی، لاغرتر و چربی کمتری دارند و ماهی های وحشی صید شده متنوع هستند و رژیم غذایی سالمی را می سازند! به طور کلی ماهی های وحشی در محیط خود، مانند ماهی های کوچک تر و کریل، از ارگانیسم های کوچک تغذیه می کنند.

خوشبختانه، بسیاری از آن موجودات کوچک مثل کریل، جلبک ها را می خورند که منبع شگفت انگیزی از اسیده ای چرب امگا 3 است. سپس آن مواد مغذی زنجیره غذایی را طی می کنند، به ماهی هایی که در نهایت ماهی های صید شده صید می شوند و در نهایت آن ها را می خوریم.

به علاوه، این ماهی ها مقدار زیادی از منابع غذایی مختلف را در محیط خود مصرف می کنند و مواد غذایی مختلفی دارند. نه تنها این تنوع، ماهی را سالم نگه می دارد، بلکه باعث می شود که آن ها منبع غنی از مواد معدنی و ویتامین باشند. هم چنین رژیم غذایی طبیعی ماهی بر رنگ پوست آن ها تاثیر می گذارد.

(شما همان چیزی هستید که می خورید، درست می گویم؟ برای مثال، رنگ قرمز عمیق - نارنجی - صورتی که در سالمون صید شده دیده می شود از کریل های قرمز - نارنجی می آید که آن ها می خورند!

تشخیص ماهی دریایی از پرورشی

مزرعه "ماهی پرورشی" چه معنایی دارد؟

هر گونه ماهی که در یک مزرعه ماهی پرورش داده شود، به عنوان یک "ماهی پرورشی" شناخته می شود. این ماهی ها در داخل محوطه های محصور شده در دریاچه ها، تالاب ها، یا حتی مناطقی در اقیانوس، و همچنین برخی از مخازن بزرگ در زمین زندگی می کنند.

متاسفانه، آغل ماهی ممکن است کوچک و بسیار شلوغ باشد، به همین دلیل است که پرورش ماهی معمولاً بهتر هستند. علاوه بر این، ازدحام می تواند به مشکلاتی نظیر آلاینده های سمی و آلاینده ها که در خودکار و یا بیماری هایی که در میان ماهی ها پخش می شوند، منجر شود.

البته، هر ماهی سرا متفاوت است - برخی پاک تر و پایدارتر از بقیه هستند. و در حالی که برخی کشورها (مانند ایالات متحده و کانادا) مقررات سختگیرانه تر در پرورش ماهی را اجرا می کنند، بسیاری از مناطق دیگر جهان چنین کاری نمی کنند.

اما یکی از بزرگ ترین تفاوت های موجود در پرورش ماهی پرورشی و رژیم غذایی کم تر مغذی و کم تنوع است. بیشتر مزارع پرورش ماهی یک غذای بسیار فرآوری شده با چربی بالا تهیه شده از ذرت، غلات، روغن ماهی را به ماهی هایشان می دهند.

واضح است که نه - خیلی طبیعی است و نه چندان متنوع، بلکه فقط یک رژیم غذایی برای حرکت ماهی ها با سرعت بالا و با کم ترین هزینه. علاوه بر این، خوردن یک رژیم غذایی محدود در یک آبزی پروری، رنگ گوشت ماهی را تغییر می دهد.

چه باور کنید یا نه، رنگ صورتی کمرنگی که در مزرعه ها می بینیم رنگ واقعی این ماهی ها نیست! طبیعتاً، این ماهی های سالمونی پرورشی به رنگ خاکستری هستند. ماهی پرورها برای اینکه این ماهی ها بیشتر شبیه به عموزاده هایشان شوند رنگ غذایی را به غذای ماهی اضافه می کنند.

ماهی دریایی بهتر است یا پرورشی؟

ماهی پرورشی = بد، ماهی وحشی = خوب، درست است؟

نه کاملا... من می دانم، "سالمون خیلی فرآوری شده، با چربی بالا"، "سالمون" خیلی خوبی نمی شود. اما به من اجازه دهید:همه ماهی های پرورشی سالمون "بد" یا "ناسالم" نیستند.

در واقع ماهی سالمون پرورشی می تواند یک منبع باور نکردنی از امگا 3 ضروری باشد و همانطور که روش های پرورش آبزیان در بسیاری از کشورها بهبود می یابند، کیفیت پرورش ماهی نیز در حال بهبود است. از همه مهم تر، آبزی پروری پایدار برای حفاظت از جمعیت ماهی های وحشی این سیاره، حیاتی هستند.

قبل از اینکه ماهی پرورشی را بخرید، واقعاً مهم است که بفهمید ماهی از کجا آمده است. راستی، این برای ماهی های وحشی هم درست است. در حال حاضر، حدود یک سوم جمعیت ماهی های وحشی صید شده اند و دو سوم آن ها به طور کامل صید نشده اند. به این معنی است که ما داریم این گونه ها را سریع تر از رشدشان می گیریم.

مزایا و معایب "سالمون های وحشی" در مقایسه با ماهی های پرورشی:

در بخش سلامت نمناک خواهیم گفت که دوباره، گزینه "درست" در اینجا وجود ندارد. بنابراین اجازه دهید مزایا (+) و معایب (-) سالمون وحشی صید شده در مقابل پرورشی را بدانیم.

طعم و مزه:

ماهی های وحشی:

• (+) قوی تر، طعم سالمون - y و بافت لخم.
• (-) همه طرفدار مزه ماهی سالمون وحشی نیستند.
• (-) آشپزی اش دشوار است - بهترین مدل پخت متوسط - کمیاب است، اما اگر خوب پخته شود به سرعت خشک می شود.

ماهی سالمون پرورشی:

• (+) طعم معمول تر و چرب تر، بافت ترد.
• (-) همه طرفدار مزه ماهی سالمون پرورشی نیستند.
• (+) می تواند بدون خشک شدن پخته شود.

هزینه و در دسترس بودن:

ماهی های وحشی:

• به طور کلی گران تر است.
• پیدا کردنش در برخی مناطق و فروشگاه های مواد غذایی دشوار است، یا اصلاً در دسترس نیست.

ماهی های پرورشی:

• (+) قیمت کم تر و مناسب.
• (+) موجود است و پیدا کردنش در اغلب مناطق و فروشگاه های مواد غذایی آسان تر است.

تغذیه

ماهی های وحشی:

• (-) چربی پایین و کل امگا 3. اما شامل مقدار بسیار کمی امگا 6 است.
• (+) غنی از مواد معدنی ضروری مانند سلنیوم، از غذای متنوع و طبیعی موجود در حیات وحش است.

ماهی پرورشی:

• (+) چربی کلی بالا و کل امگا 3.
• (-) غنی از اسیدهای چرب امگا 6 نیست، که منجر به یک نسبت خوب (هرچند نه چندان شگفت انگیز) می شود:نسبت امگا 6 به امگا 3، 1:2 یا 1:3 است.
• (-) غنی از مواد معدنی نیستند، زیرا ماهی پرورشی باعث رژیم غذایی بسیار محدود می شود.
• (+) می تواند غنی تر از ویتامین های خاصی، مانند ویتامین C، که به تغذیه آن ها اضافه می شود، باشد.

ماهی پرورشی سالمون در مقابل ماهی وحشی:

تفاوت اصلی: سالمون صید شده وحشی کالری کمتر و چربی کلی کمتری نسبت به ماهی پرورشی دارد. به طور متوسط، یک ماهی سالمون وحشی 4 اونسی حاوی 160 - 170 کالری و 7 تا 8 گرم چربی است.

ماهی پرورشی سالمون، حدود 220 تا 230 کالری و 14 تا 16 گرم چربی دارد. اما به خاطر داشته باشید که سالمون پر از چربی های سالم - اسیدهای چرب، ضد التهابی، اسیده ای چرب امگا 3، اسیده ای چرب امگا 6 است!.

و با وجود رژیم چربی بالای آن ها، ماهی پرورشی سالمون در واقع شامل بیش از 3 % امگا 3 (حدود 25 درصد بیشتر) نسبت به ماهی وحشی است. اما ماهی پرورشی سالمون حاوی میزان زیادی امگا 6 است، در حالی که گونه های وحشی دارای میزان بسیار کمتری هستند.

آلاینده ها:

ماهی های وحشی:

• (+)بدلیل زندگی در حیات وحش و رژیم غذایی طبیعی، سالمون صید شده وحشی خطر کمتری از آلودگی ناشی از سموم انسانی دارد.
• (+) آن ها کم تر در معرض آنتی بیوتیک ها، آفت کش ها، رنگ های رنگارنگ و مواد مضر دیگر هستند که در برخی از ماهی سراها مورد استفاده قرار می گیرند.
• (-) می تواند در معرض مواد سمی مانند جیوه و دیگر فلزات در محیط طبیعی خود قرار گیرد. اما به طور کلی، میزان سالمون های آلوده بسیار پایین است.

ماهی پرورشی:

• (-) خطر بالاتر آلودگی ناشی از آلودگی سمی و شیمیایی، مانند PCBs (پلی کربنات بفنیل ها) و دیوکسین ها.
• (-) معمولاً در شرایط بحرانی، شلوغ، با میزان بالاتری از باکتری ها، انگل های دریایی و بیماری ها پرورش می یابند.
• (-) در برخی موارد ، آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از بیماری ها به کار گرفته می شوند، و هورمون ها از آن برای تقویت رشد استفاده می کنند و رنگ مصنوعی نیز به تغذیه اضافه می شود.
• (-) همه ماهی سراها باهم متفاوت هستند- برخی مقررات سختگیرانه بهداشتی را اجرا می کنند و برخی دیگر این قوانین را انجام نمی دهند.
• (+) ریسک بسیار کمی برای آلودگی سطوح سمی جیوه وجود دارد.

ماهی های سالمون وحشی در مقایسه با ماهی پرورشی:

آلاینده ها

در اوایل دهه 2000، یک سری مطالعات که سالمون های وحشی را مقایسه کرد، نشان داد که سطح آلودگی به میزان قابل توجهی بالاتر از سطح آلودگی است.

بنابراین، محققان در آن زمان مشخص کردند که مصرف سالمون در یک یا دو وعده غذایی در هر ماه تقریب کامل بی خطر است.

اما مطالعات دیگر نشان داد که میزان آلودگی در مقایسه با ماهی پرورشی سالمون در مقایسه با سطح آلودگی بسیار یک سان بوده است و مطالعات اخیر نشان داده اند که میزان آلودگی در برخی مناطق به میزان قابل توجهی در طی دهه گذشته کاهش یافته است. بنابراین، ماهی های سالمون پرورشی در حال حاضر به احتمال زیاد "سمی" نیستند.

البته تحقیقات بیشتری باید انجام شود! برخی استدلال می کنند که مقدار امگا 3 ماهی پرورشی خطرات بالقوه بیشتری دارد و برخی دیگر معتقدند که سطح آلودگی می تواند مزایای کلی بهداشتی را کاهش دهد) خوشبختانه بسیاری از مردم امروزه به طور چشمگیری عملکرد خود را، مانند ایالات متحده، کانادا، دانمارک و نروژ بهبود بخشیده اند اما بیشتر ماهی سراها غذای دریایی را خودشان پرورش می دهند.

حدود 90 % از ماهی هایی را وارد می کنن که از دیگر مناطق جهان، با آداب و مقررات آبزی پروری مختلف می خورند. و متاسفانه اکثر کشورهای دیگر مقررات سختگیرانه تری در زمینه پرورش ماهی به اجرا در نمی آورند به همین دلیل است که ماهی پرورشی که ما می خریم بسیار مهم است.

** جزئیات این مطلب براساس اطلاعات لینک منبع ارائه شده است و بخش سلامت نمناک هیچ نکته ای را به آن اضافه نکرده است **