تنبیه کودک

تنبیه کودک را دروغگو می کند

کد مطلب : 383زمان مطالعه : 4 دقیقه
کودکانی که توسط والدین خود تنبیه شده و یا با قوانین جدید رو به رو می شوند به خاطر پنهان کاری و یا بسیار از مسائل به دروغگویی روی آورده و حقیقت را نمی گویند.

سعی نکنید که کودکتان را با وعده تنبیه یا پاداش وادار به راست گفتن کنید،درغیر اینصورت کودک دروغگو میشود.

ترس از واکنش سخت والدین و از دست رفتن امکانات و دریافت پاداش و توجه و همچنین تنبیه کودک باعث می شود  که کودکان حقیقت را پنهان کرده و دروغ بگویند.در این میان پدر و مادر که تربیت کودک جزو اصلی ترین وظایف آن هاست، با دیدن کودک دروغگوی خود احساس ناراحتی بیشتری می کنند.

دروغگویی کودکان

اثرات تنبیه برروی دروغگو کردن کودک


دو تن از پزشکان معتبر در مطالعات خود دو گروه از کودکان را در گروه سنی 3 و 4 ساله بودند در شرایط مختلف با هم مقایسه کردند.

گروه اول در یک مدرسه خصوصی ثبت نام شده بودند که این مدرسه به روش های سنتی مثل استفاده از ترکه و فلک برای تنبیه دانش آموزان اداره می شد.

گروه دوم در یک مدرسه خصوصی دیگری ثبت نام شده بودند که شیوه اداره آن با سیستم های آزادانه تر و بامقررات آسان تر بود. رفتار تک تک کودکان به طور جداگانه در هر دو مدرسه تحت مطالعه قرار گرفت.

از کودکان خواسته شد در یک بازی «حدس بزن» شرکت کنند. متخصصان که در این بازی با کودکان همراه بودند از آنها درخواست می کردند وقتی در اتاق تنها هستند دزدکی به اسباب بازی ای که داخل اتاق گذاشته شده بود، نگاه نکنند.

اکثر کودکان وقتی تنها می شدند به رغم توصیه متخصصان، این کار را انجام می دادند اما نتایج ارزیابی ها معلوم کرد کودکانی که در گروه اول یعنی در مدرسه خصوصی با روش سنتی و تنبیهی ثبت نام کرده بودند در پاسخ به این سوال که آیا دزدکی اسباب بازی را دیده اند، تقریبا همگی شان دروغ می گفتند و جواب منفی می دادند، در حالی که کودکان در گروه دوم که در مدرسه تنبیه نمی شدند، فقط حدود 50 درصد در مورد نگاه کردن به اسباب بازی دروغ می گفتند.

الگوگیری از کودکان

نباید از نقش والدین و الگوهایی که در اختیار کودک قرار می گیرد، در گرایش کودک به دروغگویی غافل شد.گاهی والدین خودشان به وضوح دروغ می گویند اما نادیده گرفتن حقیقت از سوی کودک را بر نمی تابند. در صورتی که چنین انتظاری بی جاست. گاهی کودک به علت نداشتن تمرکز و توجه به محیط پیرامون، مسائل را پس و پیش یا به اشتباه روایت می کند و والدین بنا را بر دروغگویی کودک می گذارند. کودکان اغلب تمایلی به دروغگویی ندارند اما وقتی به حساسیت و نقطه ضعف والدین پی می برند، به دروغگویی رو می آورند تا جلب توجه کنند. به عنوان مثال چون کودک می داند که مادر نسبت به سلامت او حساس است، به دروغ از دل درد شکایت می کند. دروغ گویی در کودکان باهوش، ریسک طلب، هیجان خواه، تنوع طلب و اجتماعی بیشتر مشاهده می شود و کودکان کمرو و خجالتی، بیش فعال و عقب مانده کمتر دروغ می گویند.

راهکارها

یکی از بهترین راه های پیشگیری از دروغگویی در کودکان این است که او را وادار نکنیم برای دفاع از خود دروغ بگوید. بهتر است اگر نسبت به دروغگویی وی مطمئن هستیم، بدون اشاره مستقیم و استفاده از واژه دروغگویی او را متوجه کار اشتباهش کنیم. والدینی که دایم گفته های کودک را انکار می کنند، به طور غیرمستقیم به او می گویند که دروغ می گوید. یا وقتی کودک دروغ آشکار می گوید به شدت عصبانی می شوند و او را سرزنش می کنند. بهتر است والدین خط مشی مشخصی در برابر دروغگویی کودک داشته باشند.بدون سوال پیچ کردن یا بازجویی از کودک طی چند سوال و جواب کوتاه سعی کنند واقعیت یا بخشی از آن را از زبان کودک بشنوند، موضوع را بزرگ و مهم جلوه ندهند و با قاطعیت اما واضح و شفاف درباره موضوع با کودک صحبت کنند. کودک باید طی گفت وگو احساس کند راستگویی به وی کمک می کند یا در پایان گفت وگو به این نتیجه برسد. باید آگاهانه شرایطی را برای کودک ایجاد کنیم که دروغ نگوید و اگر دروغ می گوید نه با واکنش احساسی و هیجانی بلکه به صورت منطقی به او بفهمانیم که نیازی به دروغگویی نیست.

 ریشه یابی علت دروغگویی

 استفاده از واژه های «الکی»، «شوخی» و یا «دروغ» نباید در خانواده رواج داشته باشد و کودک باید بداند دروغ در هر شکلی ناپسند است. بهتر است به جای در نظر گرفتن تنبیه یا تهدید کودک تلاش کنیم به موضوع از دید کودک بنگریم تا دریابیم کودک از دروغگویی چه نفعی می برد و به دنبال چیست. سپس به او نزدیک شویم. همچنین هرگز انگ دروغگو بودن به کودک نزنیم. بهتر است به تخیلات کودک احترام بگذاریم و او را بابت حرف زدن درباره موضوعاتی مثل غول و فرشته و حیوانات عجیب و غریب سرزنش نکنیم.

گاهی والدین از دروغگویی مقابل کودک اجتناب می کنند اما در عوض پنهان کاری را به او یاد می دهند. پنهان کاری هم شکل دیگری از دروغ است و در طول زمان کودک یاد می گیرد که چه طور حرف بزند تا متهم به دروغگویی نشود. همچنین کاهش اعتماد به نفس در کودک با تمایل به دروغگویی در ارتباط است و بچه هایی که عزت نفس پایین دارند به «خودیاری کاذب» یا به عبارتی به اغراق در بیان توانایی ها و حوزه اختیارات خود روی می آورند تا آن خلاء را جبران کنند.

اگر دروغگویی تا 7 سالگی درمان نشود همزمان با رشد کودک شاخه و برگ بیشتری پیدا می کند و درمان آن دشوارتر می شود.

تنبیه کودک را دروغگو می کند

529
این مطلب مفید بود ؟290
توجه : مطالب بخش بهداشت و سلامت سایت نمناک از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از اینرو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منبع : نمناک-/ف
وبگردی