حضور قلب در نماز چگونه بدست می آید؟

بدست آوردن حضور قلب در نماز 

حضور قلب در نماز امر بسیار مهمی است که شخص باید با تلاش و زحمت به دنبال رسیدن به آن در نماز باشد کسی که بیشتر ساعات عمر خود را در بیهوده کاری و لهو و لعب می گذراند نمی تواند در نماز حضور قلب پیدا کند زیرا به هر آنچه انسان مشغول باشد، قوه مخیّله (که کارش صورت سازی است) در نماز همان عمل را در نظرش جلوه می دهد و هر چه بخواهد حواس خود را جمع کند فوری موهومات و خیالات به سراغ او می آید و حواسش را متفرّق می گرداند اما کسی که در همه وقت همه اعمال وافکارش بر طبق عقل و شرع انجام شود و هدفش در همه کار تحصیل رضای حق تعالی باشد، چنین کسی به خوبی می تواند بنا بر عادت، خود را از موهومات و خیالات فاسد حفظ نماید و حضور قلب پیدا کند آن وقت است که حالت خشوع و خضوع پیدا می نماید. 

راه بدست آوردن حضور قلب در نماز

 راه حلی بیان کنید (ذکر و یا دعایی….) که در نماز به ویژه ” نافله شب حواسمان پرت نشود. هرچه تلاش می کنم حواسم به مسائل و مشکلات دور و برم مشغول می شود … چه کنم؟

حجت الاسلام والمسلمین حسین انصاریان با بیان چند گام برای تحصیل حضور قلب، راهکاری را در این خصوص ارائه داده است:

اوّلا:برای تحصیل حضور قلب ممارست و تمرین کنید و شرائطی که برای حضور قلب مؤثر است را رعایت نمایید تا به تدریج این حالت برای شما حاصل گردد.

ثانیاً:برای تحصیل حضور قلب در نماز، به این نکات توجه فرمایید:

 1 ـ باید چنان معرفتی به دست آورید که دنیا را در نظرتان کوچک و خدا را در نظرتان بزرگ کند، تا هیچ کار دنیوی نتواند به هنگام راز و نیاز با معبود، نظرتان را به خود جلب و از خدا منصرف سازد

2. توجه به کارهای پراکنده و مختلف، معمولاً مانع تمرکز حواس است و هر قدر انسان توفیق پیدا کند که مشغله های مشوّش و پراکنده را کم کند، به حضور قلب خود در نماز و سایر عبادات کمک کرده است.

 3 ـ انتخاب مکان و محل نماز و سایر عبادات نیز در این امر مؤثر است و لذا نماز خواندن در برابر اشیاء و چیزهایی که ذهن انسان را به خود مشغول می سازد، مکروه است.

4 ـ پرهیز از گناه نیز عامل مؤثری است، زیرا گناه قلب را از خدا دور می سازد و از حضور قلب می کاهد.

 5 ـ آشنایی به معنای نماز و فلسفه افعال و اذکار آن، عامل مؤثری در حضور قلب است.

6 ـ انجام مستحبات نماز و آداب مخصوص آن، چه در مقدمات و چه در اصل نماز، توصیه می شود.

 7 ـ از همه اینها گذشته، عبادت هم مانند هر کار دیگر نیاز به مراقبت و تمرین و استمرار دارد و اگر مدتی به همین شیوه عمل کنید، کم کم تمرکز و حضور قلب در نماز برای شما حاصل می شود. و اگر با روی هم گذاشتن چشمان در نماز، حضور قلب بهتری پیدا می کنید، مانعی ندارد، تا زمانی که این حضور قلب برای شما عادت شود.