هپاتیت با چه دارویی درمان می شود؟ + عوارض

داروی هپاتیت و انواع آن 

هپاتیت بیماری التهاب کبد است. این عارضه می تواند دارای خودمحدودکنندگی باشد (یعنی به طور خود به خودی یا بدون درمان خاصی برطرف شود) یا اینکه ممکن است به سمت فیبروز، سیروز یا سرطان کبد پیش برود.

ویروس های هپایت رایج ترین علت هپاتیت در دنیا هستند؛ ولی عفونت های دیگر، مواد سمی (مثل الکل و برخی از داروها) و بیماری های خودایمنی نیز می توانند موجب بروز هپاتیت شوند. پنج ویروس اصلی هپاتیت وجود دارد که با حروف A، B، C، D و E نشان داده می شوند.

این ویروس ها به علت بیماری و مرگ و میری که سبب می شوند و نیز پتانسیل شیوع و همه گیری که دارند، بسیار نگران کننده هستند، به خصوص انواع B و C که موجب بروز بیماری مزمن در صدها میلیون فرد شده و اصلی ترین علت سیروز و سرطان کبد هستند. 

هپاتیت با چه دارویی و چگونه درمان می شود؟

انواع داروهای بیماری هپاتیت 

در ادامه به معرفی برخی از مهم ترین داروهای بیماری هپاتیت و عوارض آنها میپردازیم. لازم به ذکر است این داروها باید تنها با تجویز و نسخه پزشک استفاده شود. 

درمان هپاتیت A 

همانطور که می دانید، هپاتیت A به خودی خود از بین می رود و نیاز به دارو درمانی ندارد.اگر حالت تهوع داشتید، سعی کنید دفعات غذا خوردن را زیاد کنید و هر دفعه مقدار کمی غذا مصرف کنید.برای حفظ آب بدن باید آب، آبمیوه و نوشیدنی بنوشید. از انجام ورزش های شدید دوری کنید تا حالتان بهتر شود. 

درمان هپاتیت B 

هپاتیت مزمن B به دنبال عفونت مزمن و مداوم ایجاد می گردد. عفونت مزمن با این ویروس در بیماران مختلف سیر متغیری داشته است و دهها سال پس از عفونت مداوم، در حدود یک سوم از بیماران به سیروز و تعدادی نیز به کارسینوم هپاتوسلولر مبتلا می شوند.

در حال حاضر شش دارو برای درمان هپاتیت مزمن ب مورد تایید قرار گرفته است:اینترفرون آلفا، پگ اینترفرون آلفا، لامیوودین، آدفوویر، انتکاویر، و تلبیوودین. این داروها ویروس هپاتیت ب را به طور کامل از بدن ریشه کن نمی کنند، بلکه موجب سرکوب ویروس در بدن می شوند، تا زمانی که این داروها بتوانند ویروس را به طور مداوم در بدن سرکوب کنند، سودمند خواهند بود. 

داروی انواع هپاتیت و نحوه عملکرد آن ها

انواع داروی بیماری هپاتیت B

اینترفرون آلفا دارویی برای درمان هپاتیت 

اینترفرون ها نوعی از پروتئین ها هستند که سلول های میزبان آلوده به ویروس را آزاد ساخته و موجب تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن می شوند. از داروی اینترفرون آلفا برای درمان انواع سرطان ها و بیماری هپاتیت شدید استفاده می شود. 

عوارض جانبی اینترفرون آلفا

تغییر حس چشایی یا احساس طعم فلزی، اسهال، سرگیجه، خشکی دهان، سندرم شبه آنفلوانزا، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، بثورات جلدی، خستگی غیرعادی، کم خونی، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، مسمومیت کبدی و کاهش نسبی میزان مو از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می باشند.

لیست داروهای بیماری هپاتیت ب

پگ اینترفرون آلفا داروی هپاتیت 

این دارو برای درمان هپاتیت C مزمن در بیمارانی که پیش از آن با اینترفرون آلفا درمان نشده اند و بیماری کبدی جبران شده دارند استفاده میشود همچنین این دارو برای بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن و HIV و بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن که بیماری کبدی جبران شده و رشد ویروس و التهاب کبدی دارند کاربرد دارد. 

عوارض جانبی پگ اینترفرون آلفا 

عفونت باکتریایی ، واکنش های روانی ، تب ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، بی اشتهایی. سپسیس، اندوکاردیت، سایکوز، افکار خودکشی و اقدام به ان، خونریزی گوارشی،پانکراتیت ، واکنش های حساسیتی، سرکوب مغز استخوان، نارسایی کبد.

قرص و داروی بیماری هپاتیت ب 

لامیوودین داروی هپاتیت 

لامیوودین، معمولا همراه با سایر داروهای ضد رتروویروس ، برای درمان عفونت ناشی از ویروس HIV مصرف می شود. این دارو در درمان هپاتیتB مزمن نیز مصرف می گردد. 

عوارض جانبی لامیوودین 

لامیوودین عوارض جانبی کمی دارد ولی به سرعت ویروس هپاتیت B نسبت به آن مقاوم می شود. 

آدفوویر داروی هپاتیت 

آدفوویر یک داروی ضد ویروس است. آدفوویر مانع از تکثیر سلول های آلوده به ویروس میشود. این دارو همچنین از آلوده شدن سلول های کبدی توسط ویروس ها، جلوگیری میکند. آدفوویر برای جلوگیری از پیشرفت هپاتیت B مزمن در افرادی که دست کم 12 سال دارند مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو درمان قطعی برای هپاتیت B مزمن به شمار نمیرود. 

عوارض جانبی ادفوویر 

تب، سردرد، فارنژیت، سینوزیت، درد شکم، نفخ، تهوع، استفراغ، هماچوری، نارسایی کلیوی، هپاتومگالی، نارسایی کبدی، اسیدوز لاکتیک، سرفه، راش

مکانیسم اثر داروی هپاتیت ب

انتکاویر داروی هپاتیت

 داروی انتکاویر با متوقف کردن تکثیر ویروس، موجب کاهش تعداد ویروس در بدن می شود و به بهبود سیستم ایمنی بدن و عملکرد کبد کمک می کند. این دارو را دکتر متخصص به شما تجویز خواهد کرد. 

عوارض جانبی انتکاویر 

احساس بیماری ، سوء هاضمه ، سرگیجه ، خستگی و ضعف ، اسهال ، سردرد ، مشکلات خواب ، تغییر نتایج آزمایش خون

داروی هپاتیت ب چه عوارضی دارد؟

تلبیوودین داروی هپاتیت 

تلبیودین دارویی که از انتقال هپاتیت B از مادر به جنین جلوگیری می کند. مطالعات محققان انجمن گوارش آمریکا نشان می دهد که استفاده از یک داروی ضدویروسی، از انتقال هپاتیت بی (HBV) از مادر به جنین جلوگیری می کند.

این داروی ضد ویروسی تلبیوودین (telbivudine) نام دارد. در این مطالعه، 450 زن بارداری که به هپاتیت B مبتلا بودند، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول در طول هفته های 24 تا 32 بارداری روزانه 600 میلی گرم تلبیوودین مصرف کردند و گروه دوم تمایلی به استفاده از داروی های ضد ویروسی نداشتند.

نتیجه آزمایش نشان داد که هیچ یک از نوزادان متولد شده از مادرانی که از این دارو مصرف کرده بودند، هپاتیت B نداشتند؛ ولی 14.7 درصد نوزادان متولد شده از مادران گروه دوم، به هپاتیت B مبتلا بودند. 

تنوفوویر داروی هپاتیت 

تنوفوویر یک داروی ضدویروس است که از تکثیر ویروس ایدز و هپاتیت B در بدن جلوگیری می کند. تنوفوویر یک درمان برای ایدز نیست. تنوفوویر در درمان ایدز و هپاتیت B مزمن کاربرد دارد. 

شایع ترین عوارض جانبی تنوفوویر 

سردرد، شکم درد، خستگی، سرفه، تهوع و کمر درد 

سایر عوارض جانبی شامل:اسیدوز لاکتیک، هپاتومگالی شدید با استئاتوز، تشدید هپاتیت B حاد، شروع یا بدتر شدن اختلالات کلیوی.

کم ترین عوارض داروی هپاتیت ب چیست؟

واکسن هپاتیت B 

واکسن هپاتیت B از ابتلا به این بیماری جلوگیری می کند و بهتر است که نخستین دوز در عرض 24 ساعت پس از تولد به انسان تزریق شود. این توصیه شامل نوزادان دارای ضعف عملکرد سیستم ایمنی مانند اچ آی وی/ایدز و کسانی که متولد زودرس هستند نیز می شود. در افراد سالم معمولی٬ این واکسن توان ایمن سازی تا بیش از 95 درصد افراد را دارد. 

در افراد در معرض خطر مانند کارکنان حوزه پزشکی و درمان توصیه می شود که پس از تزریق واکسن یک آزمایش خون برای بررسی عملکرد واکسن انجام دهند. گاهی ممکن است در افراد با ضعف عملکرد سیستم ایمنی بدن نیاز به یک دوز افزوده وجود داشته باشد.

در کسانی که در معرض ویروس هپاتیت ب قرار گرفته اند بهتر است افزون بر واکسن هپاتیت ب یک دوز از ایمنوگلوبولین ضد هپاتیت ب هم تزریق شود. نوع دریافت واکسن هپاتیت ب تزریق به عضله است. 

درمان هپاتیت C 

افراد مبتلا به این نوع هپاتیت باید از ترکیب دو داروی ضد ویروسی استفاده کنند، این داروها به نام های اینترفرون و ریباویرین می باشند. اینترفرون، تزریقی است و ریباویرین، قرص است. حدود نصف افراد مبتلا به هپاتیت C با استفاده از ترکیب این داروها، بهبود یافته اند.

اما این داروها می تواند باعث عوارض جدی شوند. به علاوه، همه افراد نیاز به درمان ندارند. پزشک تعیین می کند که شما نیاز به درمان دارویی دارید یا نه.

داروی مناسب برای انواع هپاتیت

داروهای هپاتیت سی 

ریباویرین داروی هپاتیت سی 

ریباویرین برای درمان هپاتیت C مزمن (HCV ) به صورت خوراکی و در ترکیب با اینترفرون به کار میرود . همچنین ریباویرین استنشاقی در درمان عفونت های شدید دستگاه تنفسی تحتانی ناشی از ویروس سن سیشیال تنفسی (RSV) به کار می رود. 

عوارض جانبی ریباویرین

سردرد، ایست قلبی، برادیکاردی، هایپوتنشن، فارنژیت، رینیت، آنمی همولیتیک، آنمی شدید، آپنه، برونکواسپاسم، ادم ریوی، راش.