کودک
این عبارت که کودک در هفت سال نخست زندگی، پادشاه است و نباید کاری به او داشت، جمله معروفی است که در میان مردم رواج دارد و به یک قانون تبدیل شده است.

اصول درست تربیت کودک تا 7 سالگی

تربیت کودک یکی از مهم ترین دغدغه های پدر و مادرهاست که آینده فرزندان را تضمین میکند . تربیت صحیح کودک اصول خاصی دارد که همه پدر و مادرها باید درباره آن اطلاعاتی کسب کنند تا بتوانند کودکی با آینده درخشان را نحویل جامعه بدهند . هر مرحله زندگی ،اقتضای رفتار متناسب همان مرحله را دارد.

مراحل تربیت کودک

هفت سال اول:
در هفت سال اول زندگی، بچه باید آقایی کند، یعنی هر کار خواست برایش انجام بدهد (صبرکن نوبت تو هم می شود.) بعضی ها از بچه های کوچک انتظارات بزرگ دارند در حالی که اساساً در این دوران هنوز چیزهایی مثل حس نظم و فرمانبرداری در وجودش شکل نگرفته. بی جهت نگفته اند که چون سر و کار تو با کودک افتاد، پس زبان کودکی باید گشاد. تربیت جایش در هفت سال دوم است.
هفت سال دوم:
هفت سال دوم جای تو و او عوض می شود و حالا هر کاری تو بگویی برایت می کند. هفت سال دوم زمان تربیت و آموزش فرزند است که باید خیلی روی او سرمایه گذاری زیادی کنی. هم وقت بگذاری هم جدیت کنی. مبادا آن را ساده بگیری. در آینده هر چه بشود، حاصل بذری است که در این هفت سال کاشته ای.
هفت سال سوم:
هفت سال سوم هم می شود دستیارت. آن آموزش و تربیت هفت سال قبل فرزندت در این مدت کامل می شود. در واقع این مرحله، مرحله کار آموزشی در زندگی است پس باید به نقش خودت و او توجه کنید . حالا او وارد اجتماع می شود و شما می توانید از دیدن او لذت ببرید و به او افتخار کنید .

در این مطلب میخواهیم به بررسی صحت این مطالب بپردازیم .

کودک

پادشاهی کردن کودک تا هفت سالگی

پادشاهی کردن کودک در 7 سال اول زندگی

اینکه گفته می شود بچه در هفت سال اول زندگی باید مثل پادشاه زندگی کند و باید آزاد باشد، بدان معناست که نباید بچه را دعوا کنیم؟ آیا می توان این جمله را به عنوان یک قانون تربیتی اعمال کرد؟

این عبارت که کودکان در هفت سال نخست زندگی، پادشاه اند و نباید کاری به کار آنها داشت، جمله معروفی است که در میان مردم به شدت رواج دارد، به خصوص که این نگاه پیامبرگرامی اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) درباره تربیت فرزند است و جزئی از فرهنگ دینی ماست. به طور کلی معنایی که از این عبارت استخراج می شود، این است که کودک، در هفت سال نخست زندگی محوریت خاصی دارد و استقلال او باید محترم شمرده شود، به خصوص که گرایش ذاتی کودک در این دوران به سمت تحرک، جنب و جوش و کنجکاوی است و در این دوره از زندگی به دنبال تجربیات تازه و نو است. به همین دلیل هم نباید کارهایی که انجام می دهد با اجبار یا قوانین و مقررات سختگیرانه همراه باشد، حتی به مهدها یا مراکز پیش دبستانی که پذیرای کودکان زیر هفت سال هستند نیز توصیه می شود آموزش هایشان را به صورت رسمی، خشک، محدود و سازمان دهی شده به کودکان ارائه نکنند تا بچه ها با آزادی و به کارگیری تمام حواس شان، ببینند، لمس و تجربه کنند.

البته در همین جا بد نیست به این موضوع هم اشاره کنیم که اگرچه ظاهراً بسیاری از پدران و مادران جوان اظهار می کنند که هفت سال اول زندگی کودک، دوران پادشاهی اوست، اما اگر بچه کاری برخلاف آسایش و آرامش آنها انجام دهد، عصبانی شده و شیوه های مستبدانه ای در برخورد با کودک پیش می گیرند. از سوی دیگر، نباید این تصور پیش بیاید که می توانیم با استناد به این جمله به کودکان اجازه انجام هر کاری را بدهیم؛ مسلماً در موقعیتی که امنیت جانی و روانی کودک در میان باشد، این امنیت، اهمیت بیشتری پیدا می کند و در چنین زمانی محدودیت هایی برای کودک باید ایجاد شود ولی با همه اینها شیوه درست تر این است که محیط بازی کودکان را امن کنیم تا آنها بدون ترس و دغدغه بتوانند کنجکاوی کنند و ضمن بازی، آموزش هم ببینند.

در کنار ایمن سازی باید به خانواده ها هم آگاهی دهیم تا قابلیت ها و خصوصیات رفتاری بچه ها را بشناسند و بدانند که کودکی یعنی جنب و جوش، کنجکاوی برای اکتشاف، به دست آوردن تجربیات تازه، شیطنت و تحرک خستگی ناپذیر. اگر والدین و اطرافیان کودک به این خصوصیات آگاهی داشته باشند، قدرت تحمل شان هم زیاد می شود و به سرعت از کوره در نمی روند. اگر پدر و مادر واقعاً می خواهند بر مبنای هفت سال آقایی با کودک رفتار کنند، این را هم باید بدانند که کودک زیر هفت سال، مقررات، نصایح و چرایی درست و نادرست را نمی فهمد و با تذکر شفاهی «بکن، نکن» یا «درسته، غلطه» تربیت نمی شود؛ بلکه رفتار والدینش را می بیند و از آنها تقلید می کند. مثلاً با دیدن احتیاط بزرگ ترها در برخورد با اشیاء داغ، یاد می گیرد که به کتری داغ دست نزند.

آیا آزاد گذاشتن کودک تا 7سالگی درست است ؟

3.611
این مطلب مفید بود ؟83
برگرفته از سلامت نیوز / م.ف
وبگردی