احادیث درباره روز عرفه و اهمیت آن در قرآن

اهمیت و فضیلت عرفه در قرآن و روایات

نهم ذیحجّه، روز عرفه، روز دعا و نیایش برای همه مردم، مخصوصا برای کسانی است که توفیق تشرّف به حج و حضور در صحرای عرفات را پیدا کرده اند. روز و شب عرفه در نزد خدا ارزش والایی دارد و دراین روز خداوند تبارک و تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و در این روز بزرگ بندگان را می بخشد و جود و کرم خود را عطا می کند. اگر می خواهید بدانید اهمیت و فضیلت عرفه چقدر است، توصیه می کنیم این بخش از دین و مذهب نمناک را مطالعه نمایید.

روز عرفه از اعیاد عظیمه

مرحوم شیخ عباس قمی درباره شب عرفه می گوید:«از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.»

وی در رابطه با روز عرفه نیز می گوید:«روز عرفه از اعیاد عظیمه [و بزرگ] است، هر چند به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.»

جایگاه عرفه در احادیث و روایات

در روایات معصومین علیهم السلام جایگاه والای روز عرفه، بیشتر نمود پیدا می کند که در زیر به نمونه هایی اشاره می شود.

عرفه و برابری با شب قدر

امام صادق علیه السلام فرمودند:

مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ اِلی قابِلٍ اِلاَّ اَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ

کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، تا سال آینده بخشیده نمی شود، مگر اینکه [روز] عرفه را درک کند. (الکافی (ط - دارالحدیث)، ج‏7، ص380)

بخشش گناهان در روز عرفه

پیامبر اکرم(ص) می فرماید:

آنگاه که در عرفات وقوف کنی، چنانچه گناهانت به تعداد شن های شنزار یا ستارگان آسمان یا قطره های باران باشد، خداوند آنها را خواهد بخشید. (کافی، ج 4، ص 316)

چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ تر است؟ حضرت فرمود:«کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است. (سنن الکبری، ج 5، ص 192)

امام علی ‏علیه السلام :

برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمی‏شوند. (دعائم الاسلام، ج 1 ، ص 294.)

برآورده شدن حاجات در روز عرفه

پیامبر اکرم(ص) می فرماید:

هنگامی که مردم در عرفات وقوف می کنند و حاجت های خود را با گریه و زاری درخواست می کنند، خداوند نزد فرشتگان به این مردم افتخار می کند و به فرشتگان خطاب می کند:آیا نمی بینید که بندگان من از راه های دور و غبارآلود به سوی من آمده اند و مالشان را در راه من خرج کرده اند و بدن ها را خسته کرده اند؟ به عزت و جلالم سوگند! گناهکارانشان را به نیکوکارانشان می بخشم و آنها را از گناه پاک می کنم، مانند روزی که از مادر متولد شده اند». ( آیت الله جوادی آملی، صهبای حج، ص 415 )

امام باقر(ع) فرمود:

هیچ کس (چه نیکوکار و چه بدکار) در عرفات وقوف نمی کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می کند. ( تنبیه الغافلین، ص 489.)

امام سجاد(ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می کرد. به او فرمود:

وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می کنی، درحالی که در این روز برای بچه هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می رود. (جعفریات، ج 114، ص 415.)

نجات بندگان از دوزخ

پیامبر اکرم (ص):

ما مِن یَومٍ أکثَرَ أن یُعتِقَ اللَّهُ فِیهِ عَبدَاً مِنَ النّارِ مِن یَومِ عَرَفَهَ

خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان را از آتش دوزخ نمی رهاند. (صحیح مسلم، ج 4، ص 107)