میخوای پدر مادر بهتری باشی؟ راهش فقط اینه که میگم

پیشنهاد به شمایی که میخواید پدر و مادرهای خوبی باشید

هیچ راهکاری برای اینکه یک پدر یا مادر کامل باشید؛ وجود ندارد و هیچ فرزندی هم با کتابچه راهنما در این دنیا متولد نشده است. وظیفه شما به عنوان والدین این است که به وظایف تان عمل کنید و با اعتماد به غرایزتان نیازهای فرزند خود را برآورده کنید. با این وجود ممکن است چالش هایی در این مسیر وجود داشته باشد که این کار را برای تان کمی سخت کند. در این قسمت از خانواده پلاس نمناک یک سری نکته و ترفند هست که کمک تان می کند تا بهتر از پس این مسئولیت بر بیایید، در ادامه با ما همراه باشید.

به خودتان هم اهمیت بدهید

معمولا اگر بخواهید به بهترین نحو از فرزندانتان مراقبت کنید، به خودتان می آیید و می بینید که تمام وقت و انرژیتان برای این کوچولوهای دوست داشتنی صرف شده است. برای انجام این وظایف نباید رفاه و سلامتی تان را فدا کنید، بلکه باید هر روز یک زمانی را به سلامتی و نیازهای عاطفی خودتان اختصاص بدهید که در غیر این صورت، خسته و ناامید خواهید شد. سعی کنید به اندازه کافی بخوابید و برای چیزهایی که واقعا برایتان مهم هستند وقت بگذارید؛ مثلا حتی می توانید از خانواده تان بخواهید یک روز در هفته از کودک شما نگهداری کنند تا بتوانید با دوستان تان بیرون بروید.

فرزندتان را مستقل بار بیاورید

شاید به عنوان یک پدر یا مادر همیشه این فکر را بکنید که فرزندمان هنوز کوچک است و نمی تواند از پس کارهایش بر بیاید و برای همین نمی گذارید مستقل شود. اما بد نیست بگذارید فرزندتان شکست بخورد و دوباره تلاش کند. صبور باشید و بگذارید یاد بگیرد که بند کفش ها یا دکمه های لباسش را ببندند. به آنها اجازه بدهید حداقل یک کار را در زندگی روزمره خودشان مدیریت کنند. در دراز نتیجه این اعتمادتان را خواهید دید. خیلی زود متوجه خواهید شد که فرزندتان بیشتر از آنچه فکر می ‌کردید مستقل و توانا است، و شما هم زمان بیشتری خواهید داشت تا برای خودتان صرف کنید.

به فرزندتان احترام بگذارید

شما بدون شک فرزندتان را دوست دارید و هر کاری که لازم باشد برای آرامش و رفاهش انجام خواهید داد؛ اما بعضی وقتها اینکه به آن ها احترام بگذاریم را در نظر نمی گیریم. احترام را می توان نه تنها با دادن آزادی و حق انتخاب، بلکه با آماده کردن ذهن آنها برای پذیرش یک خواسته به جای دادن دستور نشان داد. گاهی اوقات بیشتر کج خلقی بچه ها فقط به این دلیل اتفاق می افتد که برای چیزی آماده نیستند و به اجبار به حرفتان گوش می دهند. مثلا به ‌جای این که فورا او را از پارک به خانه ببرید، بگویید:"ما داریم می رویم، تا ده دقیقه دیگر وقت داری بازی کنی."

فورا از کوره در نروید

وقتی که قوانین را توضیح می دهید یا در مورد رفتار فرزندتان با او بحث می کنید، خیلی مهم است که آرام و منطقی باشید. وقتی فریاد می زنید، تنها منظوری که می توانید برسانید اینست که او شما را عصبانی می کند. هر از گاهی، هر چقدر هم که تلاش کنیم، ممکن است از دستمان در برود و چیزی بگوییم که بعدا پشیمان شویم. بهترین راه حل این است که اعتراف و از فرزندتان عذرخواهی کنید.

از قوانینی که خودتان وضع کرده اید، پیروی کنید

گاهی اوقات اجرایی شدن برنامه و قوانینی که وضع می کنید، حتی برای خودتان هم دشوار است؛ اما اگر می‌ خواهید فرزندتان از شما حساب ببرد شما هم نباید قوانین خودتان را زیر پا بگذارید و سعی کنید برای کودک الگو باشید.

به فرزندتان اجازه بدهید تا احساساتش را ابراز کند

گریه بچه ها همیشه هم برای رسیدن به خواسته شان نیست. آن ها با این کار احساسات منفی خود که می تواند ترس، ناامیدی و دلخوری باشد را نشان می دهند و راه دیگری بلد نیستند. اجازه بدهید فرزندتان احساساتش را هر طور که می تواند بیان کند. مجبورش نکنید گریه کردن را تمام کند و او را شرمنده نکنید. با درک نیاز پشت این اشکها و برآورده کردن آن؛ به رشد هوش هیجانی فرزندتان کمک کنید و سعی کنید با محبت کردن و درک کردنش به او آرامش بدهید.

عاشق همان چیزی باشید که کودکتان هست

البته مشخص کردن هدف برای فرزندمان به ما کمک می کند تا او را طوری پرورش بدهیم و راهنمایی کنیم که وقتی بزرگ شد؛ انسان موفق و مفیدی بشود. با این حال، شما باید اگر مشکلی هم وجود دارد، از رفتار فرزندتان انتقاد کنید، نه خودش. مثلا بهتر است جمله "چقدر دست و پا چلفتی هستی" را با "حواست را بیشتر جمع کن" جایگزین کنید. همیشه هم بهتر است به جای تنبیه بد، از رفتار خوبش تعریف کنید. به دنبال چیزهایی باشید که ارزش تعریف دارد و او را تشویق کنید.

فرزندتان را اسیر کلیشه ها نکنید

گاهی اوقات ما ناخواسته با تمرکز بر یک ویژگی یک سری کلیشه را به ذهن کودک القا و بر اساس آن ها قضاوت می کنیم؛ مثلا گفتن جملاتی مثل "امیر همیشه ساکت است" یا "سارا ورزشکار به دنیا آمده" به آن ها تلقین می کند که همان چیزی که شما می گویید، هستند. سعی کنید از کلیشه سازی اجتناب کنید، در این صورت فشار را هم از روی فرزندتان بر خواهید داشت و به او اجازه می دهید تا بفهمد واقعا چه کیست و چه می خواهد.

وقت گذراندن با خانواده را به آنلاین بودن ترجیح بدهید

امروزه بیشترین شکایت ها در مورد غرق شدن بیش از حد کودکان در دنیای مجازی است. بهترین راه حل اینست که وقتی می خواهید یک شب را با خانواده تان بگذرانید، گوشی را خاموش کنید. این کار به کودک نشان می دهد که در کنار خانواده بودن اهمیت بیشتری دارد. به هر نحوی شده به فرزندتان یاد بدهید که زندگی دیجیتالی اش را مدیریت کند، روی فعالیت های خود نظارت کنید و مطمئن شوید که در محیط سالمی قرار دارد. کودک باید یاد بگیرد بدون وابستگی، با این وسایل کار کند.

با همسرتان همراه باشید

حتما ترتیبی بدهید که همسر و سایر اعضای بزرگسال خانواده هم از قوانین شما پیروی کنند. اگر مادر به چیزی نه می‌ گوید، کودک نباید امیدوار باشد که پدرش خواسته اش را برآورده می کند. از این گذشته، یکی از والدین هیچ وقت نباید بدون هماهنگی و دور از چشم دیگری اجازه کاری را به فرزندش بدهد. وقتی هم که اختلاف نظر به وجود می آید؛ در مقابل فرزندان تان در مورد آن بحث نکنید یا حداقل سعی کنید نظراتتان را با آرامش و بدون حالت تهاجمی رد و بدل کنید.