عاقبت تلخ اجبار در غذا دادن به کودک

اجبار در غذا دادن به کودکان چه اثرات منفی بدنبال دارد؟

به عنوان والدین، شما بهترین ها را برای فرزندتان می خواهید، از جمله اطمینان از اینکه او یک رژیم غذایی متعادل داشته باشد و سالم بماند. با این حال، وسوسه متوسل شدن به تغذیه اجباری در صورت امتناع از خوردن او می تواند قوی باشد؛ در حالیکه قبل از برداشتن این گام، مهم است که عواقب احتمالی آن را در نظر داشته باشید. عواقبی که در این بخش از نمناک آنها را بررسی خواهیم کرد تا بدانید که چرا باید از تغذیه اجباری به فرزندان خود دوری کنید.

ارتباط منفی با غذا

وقتی به اجبار به کودک خود غذا می دهید، زمان غذا را به میدان جنگ تبدیل می کنید از این رو کودک به جای اینکه غذا را با تغذیه و لذت مرتبط بداند، آن را چیزی می داند که باید از آن ترسید یا در مقابلش مقاومت کرد و این می تواند یک مبارزه مادام العمر با غذا و عادات غذایی ناسالم ایجاد کند.

از دست دادن اشتها و میل به غذا

کودکان با توانایی ذاتی برای تنظیم اشتهای خود متولد می شوند. با مجبور کردن آنها به خوردن وقتی که گرسنه نیستند یا اجبارشان به تمام کردن همه چیز در بشقابشان، این مکانیسم طبیعی را مختل می کنید. این کودکان با گذشت زمان، ممکن است توانایی تشخیص زمان سیر شدن را از دست بدهند که می تواند منجر به پرخوری و مشکلات احتمالی وزن در آینده شود.

ایجاد اختلالات خوردن

تغذیه اجباری همچنین می تواند به ایجاد اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی کمک کند. هنگامی که کودکان احساس می کنند بیش از آنچه می خواهند غذا بخورند یا قوانین سخت غذایی را رعایت کنند، تحت فشار قرار می گیرند، می تواند منجر به اختلال در رابطه با غذا و تصویر بدنی شود که در بزرگسالی آنها را دنبال می کند.

تیره شدن روابط والدین و فرزندی

درگیری های مداوم بر سر غذا می تواند رابطه بین شما و فرزندتان را تیره کند. زمان صرف غذا باید زمانی برای پیوند و ارتباط باشد، نه درگیری و ناامیدی. وقتی به اجبار به فرزندتان غذا می دهید، به اعتماد و رابطه ای را که برای یک رابطه سالم والدین و فرزند ضروری است، آسیب میزنید.

ایجاد حس بیزاری از غذا

اجبار کردن کودک به خوردن غذاهای خاص می تواند نتیجه معکوس داشته باشد و به جای ترجیح دادن، بیزاری در او ایجاد کند. اینگونه فرزند شما به جای کاوش در طعم های جدید، دچار بی میلی برای امتحان غذاهای جدید در آینده میشود.

کاهش مصرف مواد مغذی

تغذیه اجباری در واقع می تواند منجر به کاهش مصرف کلی تغذیه کودک شما شود. هنگامی که آنها مجبور به خوردن غذاهایی می شوند که دوست ندارند یا گرسنه نیستند، احتمال کمتری دارد که مواد مغذی مورد نیاز بدن در حال رشد خود را مصرف کنند و این می تواند منجر به کمبودها و مشکلات سلامتی شود.

اختلال در نشانه های طبیعی گرسنگی

کودکان با توانایی غریزی برای تنظیم نشانه های گرسنگی و سیری خود به دنیا می آیند. با نادیده گرفتن این سیگنال ها و وادار کردن آنها به غذا خوردن در برنامه خود، الگوهای طبیعی غذا خوردن آنها را مختل می کنید. این می تواند منجر به سردرگمی در مورد نشانه های گرسنگی و از دست دادن اعتماد به بدن خود شود.

پریشانی عاطفی

اجبار به غذا خوردن می تواند یک تجربه استرس زا و ناراحت کننده برای کودکان باشد. این می تواند منجر به احساس اضطراب، رنجش و حتی تروما در اطراف غذا و زمان غذا شود. این زخم‌های عاطفی می‌توانند برای مدت طولانی تا بزرگسالی باقی بمانند و بر سلامت کلی و سلامت روان آنها تأثیر بگذارند.

اثرات بلند مدت بر سلامت

شاید باورتان نشود که عواقب تغذیه اجباری می تواند بسیار فراتر از دوران کودکی باشد. عادات غذایی ضعیف ایجاد شده در اوایل زندگی می تواند خطر ابتلا به چاقی، دیابت، بیماری قلبی و سایر بیماری های مزمن را در آینده افزایش دهد. با اجازه دادن به فرزندتان برای ایجاد عادات غذایی سالم به طور طبیعی، آنها را برای تجربه یک عمر سلامتی بهتر یاری می کنید.

تأثیر بر رفتارهای اجتماعی

تغذیه اجباری می تواند پویایی اجتماعی فرزندتان را مختل کند، به ویژه در محیط های اجتماعی مانند گردهمایی های خانوادگی یا غذا خوردن با دوستان. این دسته کودکان ممکن است در مورد عادات غذایی خود احساس خجالت داشته باشند که در نهایت می تواند به اضطراب اجتماعی یا گوشه گیری منجر شود.