تعبیر غزل 333 فال حافظ : نماز شام غریبان چو گریه آغازم

فال حافظ نمناک و غزل شماره 333 حافظ :نماز شام غریبان چو گریه آغازم

درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 333 یا همان شعر "نماز شام غریبان چو گریه آغازم" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 333 حافظ را در این بخش از فال حافظ نمناک خواهید خواند.

متن شعر و غزل نماز شام غریبان چو گریه آغازم

نماز شام غریبان چو گریه آغازم

به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

****

به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار

که از جهان ره و رسم سفر براندازم

****

من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب

مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

****

خدای را مددی ای رفیق ره تا من

به کوی میکده دیگر علم برافرازم

****

خرد ز پیری من کی حساب برگیرد

که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم

****

بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس

عزیز من که به جز باد نیست دمسازم

****

هوای منزل یار آب زندگانی ماست

صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

****

سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی

شکایت از که کنم خانگیست غمازم

****

ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت

غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم

معنی و تفسیر غزل شماره 333 حافظ در فال شما

ای صاحب فال، مدتی است از یار و دیار خود دور افتاده ای و در میان دوستان دورو و ریاکاری که میتوانند عامل شکست تو باشند، احساس تنهایی میکنی.

روزهایی که پشت سر میگذاری، پر است از احساس تنهایی و غربت.

بد نیست بار دیگر گذشته‌ ات را با دقت بررسی کنی و پی به اشتباهات خود ببری تا از شکست دوباره خود جلوگیری کنی.

این را بدان که انسان های عاقل از هر شکستی، برای خود تجربه‌ای کسب می کنند پس تو هم با همین طرز فکر امیدوار باش و عاقلانه رفتار کن.

رفاقت نعمتی بزرگ است اما هرکسی لایق دوستی با تو نیست. لازم است خویشتن‌ دار بوده و اجازه ندهی رفتارت راز و اسرار درونی‌ات را نزد دیگران فاش کند.