متن دعای روی دهم ماه رمضان + ترجمه ، صوت و نماز

متن و شرح دعای روز دهم ماه مبارک رمضان

دعا، یعنی خواستن و خدا را خواندن. خواستن، یعنی امیدواری بنابراین دعا کردن یعنی که ما تنها به خداوند امید داریم و به غیر از کسی چیزی نمی خواهیم. ماه رمضان بهترین زمان اجابت دعاست، در این ماه که همه کارهای روزه داران اجر و پاداش دارد، خداوند دعاها را مستجاب می کند پس بهتر است در این ایام دعاهای مادی را کنار بگذارید و از خداوند بخواهید شما را جزو مخلص ترین بندگان قرار دهد. دعای روز دهم ماه مبارک رمضان که در این بخش از دین و مذهب نمناک آورده ایم، یکی از بهترین دعاهاست.

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ اجْعلنی فیهِ من المُتوکّلین علیکَ واجْعلنی فیهِ من الفائِزینَ لَدَیْکَ واجْعلنی فیهِ من المُقَرّبینَ الیکَ بإحْسانِکَ یاغایَةَ الطّالِبین.

خدایا قرار بده مرا در این روز از متوکلان بدرگاهت ومقرر کن در آن از کامروایان حضرتت ومقرر فرما در آن از مقربان درگاهت به احسانت ای نهایت همت جویندگان.

شرح دعای روز دهم ماه مبارک رمضان

در این دعا می گوییم خدایا من را در ماه رمضان از کسانی قرار بده که متوکل باشم و بر تو توکل کنم و چشمم به دست دیگری نباشد. خدایا ماه رمضان و روزه ما را موفق کن تا به خودت توکل کنیم.

در این دعا می گوییم خدایا من رستگار باشم. افراد رستگار در روز قیامت اهل بهشت می شوند.

در این دعا می گوییم خدایا من را از مقربان درگاهت قرار بده، مقرّبان درگاه الهی به کسانی گفته می شود که توانسته اند به خداوند نزدیک شوند.

در این دعا می گوییم خدایا به حق احسانت ای کسی که نهایت طالبین تویی، دعای ما را مستجاب کن. برای استجابت دعا تنها امیدتان به خدا باشد چرا که خدا امید کسی را که به غیر از او امید دارد، نا امید می کند. ( مفاتیح الجنان )

اعمال روز دهم ماه مبارک رمضان

برای این روز اعمالی سفارش شده است که شامل :

نماز روز دهم ماه رمضان

در مفاتیح الجنان آمده است :برای شب دهم ماه مبارک رمضان بیست رکعت نماز سفارش شده که در هر رکعت خواندن سوره حمد و سپس و سی مرتبه سوره توحید مورد تاکید است.

دعای سید بن باقی در روز دهم رمضان

دعاهای مخصوص روز دهم به نقل از کتاب «اختیار» نوشته ی «سید علیّ بن حسین بن الباقی» رحمه اللّه :

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ کَفَاهُ

ستایش خدایی را که هرکس بر او توکّل کند، کفایت می کند.

إِلَهِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْ وَ بَصَّرْتَنِی فَلَمْ أَتَبَصَّرْ وَ وَعَیْتَنِی وَ وَعَظْتَنِی وَ رَغَّبْتَنِی فَلَمْ أَذَّکِّرْ

معبودا، نعمتت را بر من ارزانی داشتی و من سپاسگزاری ننمودم و بینایم کردی و من چشم بصیرتم را نگشودم و به یادم آوردی [پندم دادی، ترغیبم کردی] و من به یاد نیاوردم

وَ أَقَلْتَ الْعَثَرَاتِ فَلَمْ أَقْصُرْ وَ سَتَرْتَ الْعَوْرَاتِ فَلَمْ أَسْتُرْ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ الصِّیَامِ

و لغزش هایم را نادیده گرفتی و کوتاه نیامدم و زشتی هایم را پوشیدی و خود را نپوشیدم و این ماه رمضان و ماه روزه داری است.

فَیَا مَنْ عَجَّتْ إِلَیْهِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَحَافِلِ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ یَسْأَلُونَکَ الْعَفْوَ بِالمُنَاجَاهِ

پس ای خدایی که صداها با انواع زبان ها در انجمن ها به سوی تو بلند است و همه به صورت مناجات از تو طلب عفو می کنند.

اللَّهُمَّ وَ حَاجَتِیَ الْیَوْمَ إِلَیْکَ عِتْقُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُقِیلَنِی عَلَی مَا کَانَ مِنِّی یَا مَلْجَأَ کُلِّ لَاجٍ وَ وَلِیَّ کُلِّ نَاجٍ مَنْ أَحْسَنَ

خدایا، امروز خواسته ی من به درگاه تو این است که مرا از آتش جهنّم آزاد کنی و آنچه را که از من سرزده نادیده انگاری. ای پناهگاه تمام پناه جویان و سرپرست همه ی رهایی جویان

یَا مَوْلَایَ فَبِرَحْمَتِکَ فَازَ وَ مَنْ أَسَاءَ فَبِخَطِیئَتِهِ یَهْلِکُ یَا إِلَهِی فَلَا تُهْلِکْنِی وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ مِنْکَ کَانَ رَجَائِی یَا مَلْجَئِی

ای مولای من، هرکس نیکی کرد، به رحمت تو رستگار شد و هرکس بدی کرد، با خطای خود نابود گردید. ای معبود من، پس مرا دچار هلاکت مکن، که تو مولای من هستی و امید و پناهم به تو است.

إِلَهِی قَدْ یَرْحَمُ عَبْدٌ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ مِثْلِهِ فَأَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ مَوْلَایَ وَ خَالِقِی فَارْحَمْنِی یَا إِلَهِی کَمَا رَحِمَ مَخْلُوقٌ لِمَخْلُوقٍ

ای معبود من، گاه بنده ی آفریده بر آفریده بر مانند خود رحم می کند و من بنده ی توأم و تو مولی و آفریدگار منی، پس همان گونه که آفریده ی مثل خود رحم می کند، بر من رحم آر.

اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحْمِلَ عَنِّی خَطِیئَتِی وَ تَأْخُذَ إِلَی الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی

خداوندا، از تو خواستارم که بر محمّد و خاندان او درود فرستی و خطایم را از دوشم برداری و [موی] پیشانی مرا گرفته و به سوی خیر و خوبی بکشی.

اللَّهُمَّ أَعْطِنِی فِی یَوْمِی هَذَا أَفْضَلَ مَا أَعْطَیْتَ أَحَداً مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ حُجَّاجَ بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ الْمُعْتَمِرِینَ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدایا، در این روز برترین عطایایی را که به یکی از بندگان شایسته ات و حاجیان خانه ی محترم خود و عمره به جاآورندگان عطا کرده ای، به من نیز عطا کن، که تو مهربان ترین مهربانانی.

إِلَهِی وَ سَیِّدِی إِنِّی مُثْنٍ أَحْسَنَ الثَّنَاءِ لِأَنَّ بَلَاءَکَ عِنْدِی أَحْسَنُ الْبَلَاءِ

ای معبود و آقای من، من به بهترین صورت تو را می ستایم، زیرا گرفتاری و بلای تو نزد من بهترین بلا است.

إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَ أَنَا وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّنِی حُسْنُ التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ

معبودا، گویا خود را می بینم که در پیشگاهت ایستاده ام و توکّل زیبایم بر تو، بر من سایه افکنده است،

فَانْظُرْ إِلَیَّ بِرَحْمَتِکَ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ نَظْرَهً أَفُوزُ بِهَا بَیْنَ یَدَیْکَ مَغْفُوراً لِی

پس در آن وقت [روز قیامت] با رحمت خود چنان به من بنگر که به واسطه ی یک نظر در پیشگاه تو آمرزیده گردم.

اللَّهُمَ‏ وَ هَذَا الدُّعَاءُ الَّذِی أَمَرْتَنَا بِهِ وَ عَلَیْکَ الْإِجَابَهُ کَمَا ضَمِنْتَ یَا عَدْلُ یَا وَفِیُّ

خدایا این دعایی است که دستور داده ای به درگاه تو بکنیم و اینک بر تو است که اجابت نمایی همان گونه که ضمانت کرده ای. ای دادگر ای وفاکننده،

عَلَیْنَا الْمَسْأَلَهُ وَ عَلَیْکَ الْعَطِیَّهُ وَ هَذَا الطَّلَبُ وَ عَلَیْکَ النَّجَاحُ وَ هَذَا الْجَهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ

از ما درخواست و از تو عطا و این درخواست ما است و بر تو است که آن را برآوری و این تلاش ما است و بر تو توکّل نموده ایم

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ الطَّالِبِینَ وَ الْمُنِیبِینَ‏

ای مهربان ترین مهربانان ای گرامی ترین گرامی، ای منتهای مطلوب گرایندگان و درخواست کنندگان و توبه کنندگان،

إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ‏

به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او

دعای محمد بن ابی قره در روز دهم رمضان

به نقل از کتاب «عمل شهر رمضان» نوشته ی «محمّد بن ابی قرّه» :

اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبِّی وَ أَنَا عَبْدُکَ آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دِینِی

خداوندا، ستایش تو را، معبودی جز تو وجود ندارد، تو پروردگار من هستی و من بنده ی توأم، با اخلاص دین [و اعمال] خود به تو ایمان آوردم

أَمْسَیْتُ عَلَی عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ أَتُوبُ إِلَیْکَ مِنْ سُوءِ عَمَلِی

و در حدّ توان خود بر وفا به پیمان و وعده ات شب نمودم، از کردار زشتم به درگاه تو توبه می کنم

وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِذُنُوبِیَ الَّتِی لَا یَغْفِرُهَا إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و از گناهانم که جز تو نمی تواند بیامرزد، آمرزش می طلبم. بر محمّد و آل محمّد درود فرست

وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی وَ تَفَضَّلْ عَلَیَّ وَ بَلِّغْنِی انْسِلَاخَ هَذَا الشَّهْرِ یَا خَیْرَ الْمَوْلَی

و روزه ام را بپذیر و بر من تفضّل کن و به پایان این ماه برسان. ای بهترین مولی

یَا مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَی وَ یَا سَامِعَ کُلِّ نَجْوَی وَ یَا شَاهِدَ کُلِّ مَلَإٍ وَ یَا عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّهٍ

و ای جایگاه همه ی گله ها و ای شنونده ی همه ی نجواها و ای گواه بر هر آشکار و ای دانای همه ی نهان ها

وَ یَا کَاشِفَ مَا یَشَاءُ مِنْ بَلِیَّهٍ خَلِیلِ إِبْرَاهِیمَ وَ نَجِیِّ مُوسَی وَ مُصْطَفِی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ

و ای برطرف کننده ی هر بلایی که بخواهی و ای دوست حضرت ابراهیم و نجات بخش حضرت موسی و برگزیننده ی حضرت محمّد-درود خداوند بر آنان-،

أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ

همانند کسی که نیازش سخت است و نیرویش به ضعف گراییده و بیچاره شده است تو را می خوانم،

دُعَاءَ الْغَرِیبِ الْغَرِیقِ الْمُضْطَرِّ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ الَّذِی لَا یَجِدُ لِکَشْفِ مَا هُوَ فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ إِلَّا أَنْتَ

همانند غریب غرقه ی ناگزیر و گرفتار و ناداری که هیچ کس برای برطرف کردن گناهانش جز تو را نمی یابد، تو را می خوانم.

فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فَرِّجْ عَنِّی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ ضُرٍّ وَ تَقَبَّلْ صَوْمِی

پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و رنجوری مرا برطرف نما و روزه

وَ صَلَاتِی فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ‏

و نمازم را در این ماه بزرگ بپذیر. درود بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.

دعای پیامبر (ص) در روز دهم رمضان

در کتاب های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:

اللَّهُمَّ یَا سَلَامُ یَا مُؤْمِنُ یَا مُهَیْمِنُ یَا جَبَّارُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ

خداوندا، ای ایمن ای ایمنی بخش ای نگاه بان چیره، ای شکوهمند چیره ای بزرگمنش، ای بی همتا ای بی نیاز،

یَا وَاحِدُ یَا فَرْدُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ یَا وَدُودُ یَا حَلِیمُ مَضَی مِنَ الشَّهْرِ الْمُبَارَکِ الثُّلُثُ وَ لَسْتُ أَدْرِی سَیِّدِی مَا صَنَعْتَ فِی حَاجَتِی

ای یگانه ای تک، ای بسیار آمرزنده ای مهربان، ای بسیار مهرورز ای بردبار، یک سوم ماه مبارک سپری شد. ای آقای من، نمی دانم که درباره ی خواسته ی من چه کردی.

هَلْ غَفَرْتَ لِی إِنْ أَنْتَ غَفَرْتَ لِی فَطُوبَی لِی وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لِی فَوَا سَوْأَتَاهْ‏

آیا مرا آمرزیدی؟ اگر آمرزیده باشی، خوشا به حال من؛ و اگر نیامرزیده باشی، وای بر حالم. ای آقای من،

فَمِنَ الْآنَ سَیِّدِی فَاغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ وَ لَا تَخْذُلْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی

پس از هم اکنون مرا ببخشای و بر من رحم کن و توبه ام را بپذیر و خوارم مکن و لغزشم را نادیده بگیر

وَ اسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ وَ اعْفُ عَنِّی بِعَفْوِکَ وَ ارْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ

و به پوشش خود بپوشان و به عفو خود از من گذشت کن و به رحمتت بر من رحم کن

وَ تَجَاوَزْ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ إِنَّکَ تَقْضِی وَ لَا یُقْضَی عَلَیْکَ وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیر

و به قدرتت از من درگذر، زیرا تو فرمان می رانی و هیچ کس نمی تواند بر تو فرمان براند و تو بر هر چیز توانایی.

دعای اللهم یا من بطشه شدید و عفوه قدیم

اللَّهُمَّ یَا مَنْ بَطْشُهُ شَدِیدٌ وَ عَفْوُهُ قَدِیمٌ وَ مُلْکُهُ مُسْتَقِیمٌ وَ لُطْفُهُ شَدِیدٌ

یا خداوندا، ای کسی که گرفتن تو شدید و گذشتت دیرینه و سلطنتت استوار و لطفت سخت است،

یَا مَنْ سَتَرَ عَلَیَّ الْقَبِیحَ وَ ظَهَرَ بِالْجَمِیلِ وَ لَمْ یُعَجِّلْ بِالْعُقُوبَهِ وَ یَا مَنْ أَذِنَ لِلْعِبَادِ بِالتَّوْبَهِ

ای خدایی که زشتی ام را پوشاندی و زیبایی ام را آشکار کردی و در کیفر شتاب ننمودی و به بندگانت اجازه توبه دادی،

یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ لَدَی [لِذِی ‏] الْفَضِیحَهِ یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ مَا فِی غَدٍ غَیْرُهُ [وَ] یَا جَابِرَ کُلِّ کَسِیرٍ

ای خدایی که هنگام رسوایی پرده دری نکردی [پرده ی رسوایان را ندریدی]، ای خدایی که رخدادهای فردا را جز تو نمی داند، ای به هم آورنده ی شکست همه شکستگان،

یَا مَأْوَی کُلِّ هَارِبٍ یَا غَاذِیَ مَا فِی بُطُونِ الْأُمَّهَاتِ

ای پناهگاه تمام گریختگان، ای غذادهنده به جنین ها در شکم مادران.

یَا سَیِّدِی أَنْتَ لِی فِی کُلِّ حَاجَهٍ نَزَلَتْ بِی صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

ای آقای من، تو برآورنده ی تمام خواسته هایی هستی که بر من فرو می آید، بر محمّد و آل محمّد درود فرست،

وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی وَ ارْزُقْنِی مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ رِزْقاً حَلَالًا طَیِّباً یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ

و آنچه مورد اهتمام من است کفایت کن و از روزی گسترده ی خود، روزی حلال و پاکیزه عطایم کن. ای زنده ای پاینده،

بِرَحْمَتِکَ أَسْتَغِیثُ [اسْتَغَثْتُ ‏] فُکَّ أَسْرِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی کُلَّهُ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏

از رحمتت یاری می جویم، از اسارت رهایم کن و تا زمانی که زنده ام داشته ای، همه ی امورم را سامان ده و هیچ گاه حتی به اندازه ی یک چشم برهم زدن مرا به خود وامگذار مکن، به رحمتت ای مهربان ترین مهربانان. (بحار الأنوار ج95 ص31)