افرادی که بعد از اصابت گلوله به مغزشان، زنده ماندند
هنگامی که فیلمی را در سینما یا تلویزیون مشاهده می کنید که شخصیتی به سرش تیر خورده است، قطعا انتظار ندارید که دیگر او را زنده ببینید، زیرا مغز یک عضو حیاتی در بدن محسوب می شود و اصابت گلوله به آن، قطعاً باعث مرگ فرد خواهد شد اما جالب است بدانید که بعضی از افراد در سراسر جهان بوده اند که با وجود این که تیر به سرشان خورده است اما زنده ماندند که در این قسمت از گوناکون نمناک آن ها را به شما معرفی می کنیم.
مالالا یوسف زای
مالالا در سال 2009 مشغول بلاگری در شبکه بی بی سی بود و فقط 11 سال سن داشت. او در پاکستان مشغول به تحصیل بود. محلی که دقیقاً از سال 2009 تحت کنترل طالبان قرار گرفت. در طول حمله طالبان، گلوله ها چند دختر را هدف گرفتند که یکی از آن ها به جمجمه او برخورد کرد؛ تا حدی که مغز او ورم کرد و مجبور شدند بخشی از جمجمه را بردارند و عمل کنند.
جراحی پیشرفته ای روی او انجام شد و او را به یک بیمارستان در بیرمنگام منتقل کردند اما مدتی بعد، کاملاً ریکاوری شد و حتی در سال 2014 هم جایزه نوبل را دریافت کرد.
پاتریک ایرلند
در 20 آوریل سال 1999 پاتریک قربانی یکی از مشهورترین تیراندازی ها در آمریکا شد و یکی از 37 نفری بود که در یک داستان تراژدی مورد تیراندازی قرار گرفتند. تیر به ساق پا و مغز او اصابت کرد اما او هم جزء افرادی بود که بعد از این قضیه جان سالم به در برد؛ البته که اکنون تنها مشکلش در تکلم است.
پائول کرن
در طول جنگ جهانی اول یک سرباز بلغارستانی به نام پائول توسط یک سرباز روس مورد حمله قرار گرفت و گلوله ای به شقیقه راستش برخورد کرد و وارد لوب پیشین و قسمت پشتی مغز او شد و هیچ کس امید نداشت که او زنده بماند اما او به سرعت ریکاوری شد.
حتی بعد از این مشکل بزرگ باز هم در یک شغل دولتی مشغول به کار شد اما در سن چهل سالگی از دنیا رفت که یکی از نزدیکانش گفته بود، او نمی توانست بخوابد و مشکل مغزی اش کمی جدی شده بود.
تامی سکستون
در سال 2009 شوهر تامی به دلیل مواد روانگردان که استفاده کرده بود، وارد خانه شد و خیلی راحت به پیشانی همسرش شلیک کرد و سپس خودش را نیز کشت. هنگامی که پلیس به محل جرم آمد، متوجه شد که این خانوم بعد از این که تیر خورده بود از جایش بلند شده و چای درست کرده بود و به آنها هم چای تعارف کرد. در واقع از این اتفاق جان سالم به در برده بود.
ژاکوب میلر
ژاکوب در سال 1863 یک سرباز وطنی در دوره جنگ تمدن آمریکا محسوب می شد و در یکی از کشنده ترین جنگ ها شرکت کرد. او هم دقیقا شبیه به مورد قبلی با اصابت تیر در وسط پیشانی اش مواجه شد و دشمن فکر می کردند که واقعا مرده است اما جالب است بدانید که گلوله از قسمت پیشانی حرکت کرده بود و به ناحیه دیگر صورتش رفته بود.
17 سال بعد تکه ای از این گلوله را از داخل سرش بیرون آوردند اما این انتهای ماجرا نبود. 14 سال بعد یک تکه دیگر از گلوله نیز بیرون آمد. البته او همیشه از این موضوع رنج می کشید اما بالاخره توانست زنده بماند.
گروهبان مک کینی
هیچ کدام از سربازان این گروه باور نمی کردند که این فرد بعد از رفتن به کما در سن 33 سالگی سالم بیرون بیاید. آن ها در حال انجام یک کار نظامی بودند که طالبان به مغز او گلوله زدند و گلوله از جمجمه وارد قسمت بالای گوش راستش شد و پزشکان می گفتند که او یک دهم درصد، شانس زنده ماندن دارد و جالب تر اینکه با وجود این درصد پایین، باز هم زنده ماند.
ریچارد نوریس
ریچارد در سال 1997 به دلایلی که خودش به یاد نمی آورد، به طور تصادفی به صورتش شلیک کردند. او همراه با مادرش در خانه بود. مادرش در نزدیکی او نشسته بود که ناگهان به او شلیک شد اما او با وجود این اتفاق عجیب، باز هم زنده ماند و نیمی از صورتش را از دست داد. او همه آینه ها را از خانه برداشته است. هنگامی هم که بیرون می رود، ماسک سیاه روی صورتش قرار می دهد.
پتر آندرسون
این خانوم در سال 2012 ؛ 22 سال سن داشت و در یک تئاتر غیر مشهور شرکت کرده بود که تحت اصابت یک گروه قرار گرفت. سه تا از گلوله ها به دستان او و یکی از آن ها به بالای بینی و مغزش اصابت کرده بود. ساچمه تفنگ بعضی از نواحی اعضای بدن او را به راحتی پاره کرده بود و به مشکل مغزی دچار شده بود اما با این حال زنده ماند.
شلیک گلوله کودک به خودش
کودکان ممکن است تفنگ اسباب بازی دستشان بگیرند و به خودشان و دیگران شلیک کنند. جالب است بدانید که این دفعه این اتفاق با یک تفنگ واقعی رخ داده بود. این اتفاق جدید نیست، در سال 2015، 265 کودک در آمریکا به طور تصادفی به دیگران شلیک کرده بودند تا این که گزارش شد یک بچه 3 ساله در میامی به مغز خودش شلیک کرده است و خانواده اش او را به بیمارستان رساندند.
گلوله به وسط صورت او اصابت کرده بود و پزشکان ساچمه تفنگ را از سمت چپ و پشت سر او بیرون آوردند. آن ها همچنین بخشی از جمجمه را برداشتند، زیرا ورم شدیدی کرده بود. خوشبختانه این کودک در عرض 3 ماه ریکاوری شد و به خانه بازگشت. او تا مدتی روی ویلچر بود تا اینکه توانست توانایی استفاده از سمت راست بدنش را به دست بیاورد.