کمبود مس در بدن
روی و مس مواد معدنی ضروری برای بدن هستند. اما میزان مصرف هر یک متفاوت است و باید کنترل شوند زیرا کمبود مس و مصرف زیاد روی برای بدن مشکل ساز خواهد بود.

ارتباط کمبود مس در بدن با مصرف بیش از حد روی

بدن ما تنها به مقدار کمی روی (زینک) نیاز دارد، اما همین مقدار از این ماده معدنی هم؛ دارای فواید بسیاری است. روی نقش اساسی در عملکرد سیستم ایمنی، رشد و تقسیم سلولی، التیام زخم، بهبود هضم و حتی کاهش خطر ابتلا به کووید 19 دارد. گرچه روی برای بدن مفید است اما مصرف بیش از حد آن عوارض فراوانی را نیز در پی دارد که در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک بیان می کنیم.

مصرف بیش از حد روی چه عوارضی دارد؟

اگرچه بدن ما به طور طبیعی روی تولید نمی کند، اما بیشتر افراد می توانند مقدار مورد نیاز این ماده را با خوردن یک رژیم غذایی متنوع دریافت کنند. برخی از غذا های سرشار از روی عبارتند از:گوشت، لوبیا، آجیل، شیر و مرغ.

اگر مقدار مناسب روی روزانه را دریافت نمی کنید؛ این ماده به شکل یک مکمل غذایی نیز وجود دارد. در کنار فواید مصرف روی؛ به این نکته توجه کنید که، مصرف بیش از حد آن می تواند عواقب خطرناکی نیز به همراه داشته باشد که عبارت است از:

  1. تب
  2. خستگی
  3. دل‌درد
  4. حالت تهوع و استفراغ
  5. توهم
  6. کم خونی
  7. سرفه
  8. اختلال در دستگاه سیستم ایمنی
  9. افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات
  10. کاهش قدرت بویایی
  11. اسهال
  12. تغییر طعم و احساس طعم فلز در دهان
  13. خواب‌آلودگی
  14. سرگیجه
  15. سردرد
  16. از کف دادن تناسب عضلانی

تب بالا

اما این موارد تنها عارضه زیاده روی در مصرف روی نیست و چنانچه در ادامه کامل توضیح خواهیم داد، کمبود مس در بدن جزو اثرات منفی مهم زیاده روی در مصرف روی محسوب میشود.

کاهش میزان مس در بدن، عارضه مهم مصرف زیاد روی

افزودن بیش از حد مکمل روی به رژیم غذایی می تواند منجر به کمبود مس در بدن شود.روی و مس برای جذب در معده رقابت می‌ کنند و معمولا روی؛ موفق خواهد شد و در نتیجه، مس جذب نمی شود و همینطور نسبت بیش از حد مس می تواند منجر به مشکلات خطرناکی شود.

علائم مسمومیت مس می تواند شامل سر درد، حالت تهوع، اسهال و افسردگی و غیره باشدو در نتیجه؛ تعادل این دو ماده معدنی برای داشتن یک حال خوب الزامی است.

علائم پایین بودن سطح مس

مس درحالت عادی به شما انرژی می دهد، به رشد مغز و بافت آن و تولید گلبول های قرمز خون کمک می کند و ضربان قلب و فشار خون را تنظیم کرده و باعث بهبود عملکرد صحیح سیستم عصبی شده و به حفظ متابولیسم سالمِ بدن کمک خواهد کرد.

اگر چه بسیاری از افراد مقدار توصیه شده مس را در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند، اما کمبود مس بسیار نادر است و برای افراد کمی چنین اتفاقی خواهد افتاد. با این حال، افرادی که دچار کمبود این ماده معدنی می شوند، به سرعت متوجه علائم خواهند شد.

علائم خفیف کمبود مس شامل؛ خستگی، ضعف عضلانی، هیپوپیگمانتاسیون (لکه های پوستی به دلیل از دست دادن رنگدانه)، نازک شدن یا سفید شدن زودرس مو و حساسیت به سرما است.

علائم جدی‌ تری که با کمبود مس در طولانی ‌مدت مرتبط است، شامل استخوان‌ های ضعیف یا شکننده، نقص ‌های شناختی مانند مشکلات یادگیری و حافظه، عدم هماهنگی هنگام راه رفتن و حتی از دست دادن بینایی است.برخی از کارشناسان معتقدند که کمبود مس ممکن است در بیماری آلزایمر هم نقش داشته باشد.

ابتلا به آلزایمر

نکات مهم برای مبتلایان به کمبود مس

مکمل های روی را فقط در صورتی مصرف کنید که پزشک شما توصیه کرده باشد.

اضافه کردن بیش از حد روی در رژیم غذایی با مصرف مکمل ها، خطر ابتلا به علائم کمبود مس را افزایش می دهد؛ بنابراین از مکمل استفاده نکنید، مگر این که مشخص شود رژیم غذایی شما حاوی روی کمی است یا کمبود آن تأیید شده باشد. ایجاد تعادل کامل بین دو ماده معدنی کمیاب مس و روی برای جلوگیری از مشکلات در بدن؛ بسیار ضروری است.

افراد مبتلا به بیماری سلیاک، بیماری منکس یا دارای سوء تغذیه، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کمبود مس می باشند. برای زنان باردار، گیاهخواران و افراد مبتلا به سلول داسی شکل یا بیماری های گوارشی نیز ممکن است به دلایل مختلف دوز های بالای مکمل روی تجویز شود و به همین دلیل این افراد باید مراقب کمبود مسِ بدن خود باشند. در نهایت توصیه می شود که قبل از افزودن مکمل های روی یا مس به رژیم غذایی روزانه خود؛ با یک متخصص مشورت کنید.

میزان توصیه شده روی

برای مردان بالغ روزانه 11 میلی گرم و برای زنان بالغ 8 میلی گرم و برای خانم ها در دوران بارداری و شیردهی 11 تا 12 میلی گرم روی توصیه می شود.

علائم کمبود مس در بدن و عوارض مصرف زیاد روی

52
این مطلب مفید بود ؟20
توجه : مطالب بخش بهداشت و سلامت سایت نمناک از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از اینرو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منبع : بخش بهداشت و سلامت نمناک/ن/ش
وبگردی