افراد سالم دارای چه ویژگی های شخصیتی هستند؟

ویژگی های افراد سالم را بشناسید؟

آیا به سلامت روان خود اطمینان دارید؟ آیا می‌دانید فرد نرمال از نگاه روانپزشکان دارای چه ویژگی‌های شخصیتی است؟ در این مقاله به دنبال یافتن پاسخ به این سوالات و اطلاع از وضعیت روحی فعلی خود هستیم. سلامت روان یکی از حائز اهمیت‌ترین نعماتی است که انسان می‌تواند بهره‌مند شود. زیرا سلامت فرد، علاوه بر سلامت جسمانی، شامل آرامش روانی و کامیابی روانی و اجتماعی نیز می‌شود. اما صرفاً داشتن سلامت جسمانی، نشانه‌ای از سلامت روانی نیست.

فردی که دارای سلامت روان است، به دلیل وجود انگیزه‌های فراوان، قابلیت تأثیرگذاری بر خود و محیط اطرافش را دارد و به راحتی می‌تواند در هر مقام و جایگاهی تأثیرگذار باشد. در ادامه این بخش از نمناک، به معرفی چند ویژگی برتر افراد با سلامت روان می‌پردازیم. این ویژگی‌ها با بررسی آنها به شما کمک می‌کنند تا به میزان سلامت روانی خود پی ببرید و در راستای بهبود کیفیت زندگی تلاش کنید.

نشانه های افراد نرمال

داشتن هوش اجتماعی
یک فرد نرمال باید دارای هوش اجتماعی باشد تا بتواند در محیط کاری و اجتماعی خود به صورت مؤثر عمل کند. فعالیت‌هایی که بی‌ارزش و بی‌فایده هستند و باعث مخالفت و خلافیت می‌شوند یا هیچ فایده‌ای برای فرد یا جامعه ندارند، به عنوان فعالیت‌های غیرمؤثر شناخته می‌شوند.

بخشندگی و مهربانی
یک فرد نرمال از لحاظ روانی، نه تنها دریافت‌کننده محبت است، بلکه خود نیز به دیگران اهمیت می‌دهد. به عبارت دیگر، او به روابط عاطفی با فرزندان، همسر، دوستان، خواهر و برادران و غیره اهمیت می‌دهد. اما این ارتباطات عاطفی نه به قدری ضعیف و نادرست است که فرد نرمال به طور کامل از آن‌ها بی‌تفاوت باشد، و نه به قدری بیش از حد است که وابستگی بیش از حدی را نشان دهد. در حقیقت، همچنان در حدود طبیعی و سالم باشد.

شور و هیجان
افراد نرمال باید در انجام امور احساس شوق و هیجان داشته باشند. افراد بی‌حال و بی‌احساس که از خود شوق و هیجان نشان نمی‌دهند، به خصوص در مسائل خانوادگی و اجتماعی، به عنوان افرادی سرد و بی‌احساس تلقی می‌شوند که این نرمال نیست.

خلاقیت و نوآوری
فرد نرمال باید دارای خلاقیت و قابلیت تولید ایده باشد تا بتواند به دیگران و محیط کار و زندگی خود ایده‌های نو و مفید ارائه دهد. همچنین باید قادر باشد به صورت استقلالی فکر کند و اهداف مناسبی برای آینده خود تعیین کند. یک فرد وابسته نمی‌تواند برنامه‌ریزی درستی برای آینده خود داشته باشد.

قدرت مدیریت
فرد نرمال باید قادر باشد به مدیریت محیط اطراف و محیطی که در آن زندگی یا کار می‌کند. این به مدیریت ذاتی نیاز دارد که فرد بتواند به خوبی محیط خود را کنترل و سازماندهی کند.

در نظر گرفتن جوانب احتیاط
فرد نرمال باید همه جوانب احتیاط را رعایت کند و به طور کلی خود را محتاطانه برخورد کند. البته منظور از این مسئله نیست که باید بدبین باشد، زیرا بدبینی به طور طبیعی نیست. اما احتیاط در تصمیم‌گیری‌ها و رفتارها و در مواجهه با معاملات اقتصادی، روابط بین فردی، امور اداری و شغلی و غیره بسیار مهم است.

قدرت حل مسئله
فردی که قدرت حل مسئله دارد، در برابر مشکلات تسلیم نمی‌شود و تلاش می‌کند تا برای آنها راه حل پیدا کند. برای دستیابی به این هدف، فرد باید قادر باشد واقعیت‌های موجود را درک کند. افرادی که در درک واقعیت‌ها ناتوان هستند و به تفکرات سحرآمیز و خیالی روی می‌آورند، قدرت حل مسئله ندارند زیرا قادر به قبول واقعیت‌های موجود نمی‌باشند. همچنین تکرار بی‌اندازه مکررات نیز طبیعی نیست؛ در عوض، فرد باید در حل مسئله ابتکار و تنوع در تصمیم‌گیری نشان دهد.

بخشندگی، بزرگواری و مروت
یک فرد نرمال باید بخشنده و بزرگوار باشد و قابلیت تعامل و انعطاف را داشته باشد، اما در عین حال بتواند خشم خود را نیز بروز دهد. فردی که همواره خشم خود را فرو می‌خورد و جرات بیان احساسات خود را ندارد، نرمال نیست. البته بروز خشم باید بدون صدمه و اهانت به خود و دیگران باشد و فرد نباید به شخصیت خود یا دیگران آسیب بزند.

قدرت مقابله با استرس
واقعیت این است که در معرض استرس و اضطراب‌های فراوانی قرار می‌گیریم. فرد نرمال باید بتواند با این استرس‌ها مقابله کند یا از مکانیسم‌های مقابله‌ای برای کاهش استرس‌ها استفاده کند تا بتواند با آنها سازگاری پیدا کند. اما فردی که به سرعت شکست می‌خورد و در مواجهه با حتی استرس کوچکی نیز ناتوان می‌شود، نرمال نیست. هرکسی ممکن است با از دست دادن یک عزیز، مال یا شغلش مواجه شود، اما باید قادر باشد این از دست دادن‌ها را تحمل کند و در برابر آنها قدرت مقابله و تطابق داشته باشد و به قبول واقعیت بپردازد.

کنجکاوی و علاقه‌مندی
افراد نرمال باید دارای کنجکاوی و علاقه به موضوعات روزمره باشند. افراد بی‌تفاوت و بی‌احساس که نسبت به زیبایی‌ها تحسین و تقدیر نمی‌کنند و علاقه‌مند به آنها نیستند، نرمال تلقی نمی‌شوند.

آینده‌نگر بودن
فرد نرمال باید در مورد آینده خود جهت‌گیری داشته باشد و بتواند برنامه‌ریزی مناسبی برای آینده فردا و سالهای بعد انجام دهد. بنابراین باید برای سنین مختلفی از جوانی تا میانسالی و سالمندی برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشد.