بیماری کلاستروفوبیا ترانه علیدوستی چیست؟

همه چیز درباره کلاستروفوبیا و علل و علائم تنگناهراسی

ترانه علیدوستی در حساب توئیتر خود از ابتلایش به کلاستروفوبیا به صورت حاد خبر داد و همین باعث شد تا کنجکاوی در مورد این نوع هراس بیشتر شود به همین دلیل در نمناک تصمیم گرفتیم تا هر آنچه لازم است در مورد تنگناهراسی بدانید را در اختیارتان قرار دهیم.

کلاستروفوبیا چیست؟

کلاستروفوبیا ترس شدید از حبس شدن در یک مکان است و کسانی که از آن رنج می برند باعث ناراحتی و اضطراب شان می شود. در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک هر آنچه را که باید در مورد آن بدانید توضیح خواهیم داد.

افراد مبتلا به کلاستروفوبیا به جای سوار شدن به آسانسور ترجیح می دهند شش طبقه را با پله با بالا بروند و از استفاده اتوبوس یا مترو اجتناب می کنند. اینها ممکن است برخی از رفتارهایی باشد که افراد مبتلا به کلاستروفوبیا به دلیل ترس از فضاهای بسته دارند.

در نگاه اول، ممکن است این ترس به نظر بر زندگی ما تأثیری نداشته باشد زیرا پیش خود می گویید به هر حال اتوبوس را می توان با دوچرخه و آسانسور را با پیاده‌روی جایگزین کرد اما، این فوبیا نه تنها ممکن است پیشرفت و به موقعیت‌های مشابه دیگر سرایت کند بلکه می‌تواند محدودیت‌های قابل توجهی را در زندگی شما ایجاد کند تا دیگر آزادی انتخاب نداشته باشید. این ترسی است که تهدید می کند شما را به موقعیتی منفعل در زندگی خود تحت شرایطی محدود کند.

با در نظر گرفتن این موضوع، نگاهی دقیق تر به کلاستروفوبیا داشته باشید تا ببینید چه کاری می توان در مورد آن انجام داد.

علل و عوامل مؤثر در بروز کلاستروفوبیا

مانند همه فوبیاها، کلاستروفوبیا یک ترس بیش از حد و غیرمنطقی است که با حضور یا پیش بینی شی یا محرک هراسی ایجاد می شود. در این مورد خاص، این یک ترس موقعیتی و ترس از بودن یا ماندن در یک مکان بسته است که در بیرون رفتن یا فرار مشکل ایجاد می کند.

اگرچه ممکن است کلاستروفوبیا را محدود به فضاهای بسته و فشرده مانند آسانسور یا... کنیم اما، می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد و در موقعیت‌های مختلفی ایجاد شود، این به این دلیل است که فرد مبتلا به فوبیا ممکن است هر موقعیتی را با محرک ترسناک مرتبط کند. به عنوان مثال، می تواند در یک تونل، در یک هواپیما یا حتی در یک اتاق یا در حمل و نقل عمومی رخ دهد.

یکی از بزرگترین مشکلات کسانی که از فوبیا رنج می برند، اجتناب است. آنها شروع به اجتناب از موقعیت های خاصی می کنند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با چیزی که از آن می ترسند مرتبط است به همین دلیل، زندگی روزمره آنها اغلب به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد.

فوبیا را می توان از طریق تقویت مثبت نیز حفظ کرد. به عنوان مثال، یک فرد ممکن است برای رسیدگی به نیازهای خود تمام تلاش خود را بکند و به استراتژی های مقابله ای خاص وابسته شود. وقتی این اتفاق می‌افتد، آنها این حس را پیدا می‌کنند که تا حدودی بر اوضاع کنترل دارند و با این حال، این به قیمت محروم کردن خود از تجربیات خاص است.

از سوی دیگر، ترس فرد ممکن است از آسیب جسمی یا احمق کردن خود در مقابل دیگران باشد در واقع، کلاستروفوبیا می تواند به عنوان بخشی از تصویر بالینی آگورافوبیک نیز رخ دهد.

علائم کلاستروفوبیا

برخی از علائم ترس از حبس شدن در یک فضا به شرح زیر است:

• تعریق
• عصبی بودن و اضطراب
• دشواری در تنفس
• تاکی کاردی یا ضربان قلب سریع
• افزایش فشار خون
• سرگیجه و سردرد

همچنین، مهم است که به خاطر داشته باشید که فوبیا اغلب همراه با انواع دیگر اختلالات، مانند اضطراب، افسردگی و حملات پانیک رخ می دهد بنابراین، نادیده گرفتن یا بی اهمیت بودن آنها توصیه نمی شود.

راه حل و نحوه برخورد با کلاستروفوبیا

تکنیک ها و تمرینات مختلفی برای مقابله با فوبیا وجود دارد. وقتی صحبت از درمان به میان می آید، درمان شناختی-رفتاری برای افراد مبتلا به کلاستروفوبیا بسیار موفق است. برخی دیگر از تکنیک های توصیه شده به شرح زیر است:

حفظ آرامش

فرد باید یاد بگیرد که نفس بکشد و آرام شود تا هنگام تجربه آن اضطراب را متوقف کند همچنین تمریناتی مانند شمارش معکوس از عدد بالا می تواند مفید باشد و این به این دلیل است که آنها می توانند حواس فرد را از یک موقعیت ناراحت‌کننده منحرف کنند علاوه بر این، برخی از افراد عبارات تسکین دهنده را با آرامش می نویسند و در صورت نیاز از آنها استفاده می کنند.

آموزش روانی

این بخش ضروری هر درمانی است، زیرا به بیمار توضیح می دهد که از چه چیزی رنج می برد و به دنبال تقویت و تامین منابع مقابله ای است. در اینجا، هدف یادگیری، پیش‌بینی و تشخیص زمانی است که اضطراب شروع به ظهور می‌کند تا بتوانند به موقع مداخله کنند.

مدل‌سازی مشارکت‌کننده، تکنیک دیگری است که متخصصان با نشان دادن رفتار یا رفتارهایی که باید با استفاده از راهنمای گام به گام به فرد نشان دهند از آن استفاده می‌کنند.

در معرض قرار گرفتن

این یکی از آخرین مراحل در رویکرد تدریجی برای درمان کلاستروفوبیا است و به عنوان یکی از موثرترین تکنیک ها در نظر گرفته می شود. برای این منظور، فرد معمولاً با درمانگر کار می کند تا سلسله مراتبی از ترس ها را برطرف کند تا به تدریج به پذیرش بیمار و در معرض قرار گرفتن دست یابد تا او را در معرض شرایطی قرار ندهد که از ابتدا تحمل آن دشوار است.

این کار بهتر است با همراهی یک درمانگر انجام تا توصیه به راهنمایی شود. با این حال، هدف درونی کردن تدریجی این تجربیات است تا فرد آن را در زندگی خود به کار گیرد. اولین واکنش معمولاً فرار از چیزی است که از آن می ترسیم. با این حال، مهم است که در جای خود بمانید، تمرینات را اعمال و مشاهده کنید که چگونه اضطراب کم‌کم شروع به کاهش می کند.

حرف آخر:اضطراب یک فرآیند است

فوبیا می تواند درجات مختلفی از پیشرفت و پیچیدگی را نشان دهد به عنوان مثال، کسانی که فوبیا مار دارند، هیچ مشکل یا مانع عمده ای در زندگی روزمره خود نخواهند داشت، مگر اینکه در حومه شهر یا نزدیک منطقه ای با تعداد زیادی مار زندگی کنند با این حال، افراد مبتلا به فوبیای خون ممکن است زندگی روزمره خود را کمی پیچیده‌تر بدانند به همین دلیل مهم است که به فوبیا توجهی که لازم است داده شود هرچه زودتر درمان را شروع کنید، کیفیت زندگی بهتر خواهد شد.

نکته این است که به جای از بین بردن اضطراب، یاد بگیرید که با آن کنار بیایید و آن را مدیریت کنید. یادگیری استفاده از اضطراب به عنوان یک دوست و ندیدن آن به عنوان یک دشمن، کلید اصلی غلبه بر فوبیایی مانند کلاستروفوبیا است.