تربیت فرزند
مادر نخستین کسی است که بذر تربیت را در جان و روان فرزند می پاشد و نهال آن را آبیاری می کند، طرز فکر و رفتار او در سازندگی کودکان مؤثر است و اوست که می تواند کودکان را بر اساس مبادی آداب اسلامی بپروراند و تربیت کند.

نقش مهم مادر در تربیت کودک

در محیط خانه و اجتماع برجسته ترین نقش مادر نقش تربیتی است. اهمیت این نقش از آن جا روشن می شود که کودک نخستین بار در آغوش مادر قرار می گیرد و آداب و رسوم اجتماعی را از او می آموزد. کودک از دامن مادر یاد می گیرد که چگونه با دیگران رفتار نماید و چگونه با آنان برخورد داشته باشد. چگونگی رفتار مادر با کودک در شکل دهی ساختار شخصیتی او تأثیری چشم گیر دارد.

نقش ویژه مادر در تربیت کودک

اگر چه پدر و مادر هرکدام به نوبه خود تأثیر خاصی در تربیت صحیح فرزند دارند اما در این میان نقش مادر پررنگ تر است، چرا که بیش از پدر مرتبط با فرزند بوده و آنچه که باید بیش از پیش مد نظر قرار گیرد اخلاق و رفتار مادر است، چرا که کودک در رفتار او را شاهد و نمونه قرار داده و مفاهیم مذهبی و اخلاقی را از او می گیرد. در تربیت دینی و اسلامی پرهیزکاری رأس هر امر، افضل اعمال و مورد محبت خداست مهم این است که مادر در مسیر تقوای الهی باشد و تربیتش را بر اساس پرهیز از گناه و عبادت خداوند متعال قرار دهد، بنابراین اخلاق و تقوای مادر در تربیت دینی فرزند بسیار تأثیر گذارند.
البته توجه به مسائلی از قبیل دوران بارداری و شیردهی مادر و همچنین تغذیه حلال و مناسب مادر و فرزندش مهم بوده و باید مادران بدانند که آغاز تربیت فرزند بهتر است از همان دوران کودکی و طفولیت باشد. بنابراین میزان تأثیر مادر در تربیت صحیح دینی و معنوی فرزند و راهکار های تربیت معنوی از قبیل احترام گذاشتن به شخصیت آنان، نحوه آموزش عبادات (نماز، روزه و تلاوت قرآن کریم) تأکید بر همنشینی با نیکان و حضور کودکان در محافل دینی و مذهبی و نحوه تشویق و تنبیه وپند آنان مهم است. رسول اکرم (ص) می فرمایند:«فرزند صالح، گلی از گل های بهشت است».
مادر نخستین کسی است که بذر تربیت را در جان و روان کودک می پاشد و نهال آن را آبیاری می کند، طرز فکر و رفتار او در سازندگی کودکان مؤثر است و اوست که می تواند کودکان را بر اساس مبادی آداب اسلامی بپروراند و تربیت کند، آنچه در تقوا مورد نظر است، نگهداری نفس از گناه و پرهیز از امور شبه ناک است، بنابراین مادر در جنبه خودداری و نگهداری نفس باید به درجه ای برسد که مصونیت از گناه و انحراف برای او پدید آید و در همه حال قلب او به خداوند پیوند داشته و در کار و رفتارش حق تعالی را مراقب بداند.

تربیت فرزند

نقش مهم مادر در تربیت کودک

مادر باید بهره گیری ها از زندگی را بپذیرد ولی هر نوع بهره گیری را جائز نداند، اگر همانگونه که علم می پذیرد تأثیر فضیلت ها، را در جنبه وراثتی بپذیریم باید قبول کنیم که نقش مادر در این زمینه مهم است، در تربیت دینی و اسلامی پرهیزکاری رأس هر امر، افضل اعمال و مورد محبت خداست، مهم این است که زن در مسیر آن باشد و فکر شخصیتش را بر آن اساس رنگ دهد، شاید برخی فکر کنند که کوشش مادر در امر پرهیزکاری در نسل و در تربیت بی اثر است، در حالی که علم بر خلاف آن را اثبات کرده و بررسی ها نشان داده است که خیانت، تبهکاری، نابکاری، دشمنی، تجاوز کاری و برعکس مراقبت در فکر و عمل، در سخن گفتن و در ایفای حقوق و به طور کلی پرهیز از گناه و خداترسی در همه امور کودک اثر می کند.
چه زیباست که عبادت در همه مراحل زندگی کودک از تشکیل جنین تا پایان دوران تربیتش در خانه باشد، در انعقاد نطفه و د ر مرحله جنینی، در ایام رضاع و در دیگر موارد یاد خدا برای کودک موجود باشد، بدین نظر مادر نمی تواند یک عبادت موقتی و تصنعی داشته باشد، بلکه همه گاه و در همه شئون و جوانب حیات باید عابد باشد و نیز عبادت تنها لحظات خلوت با خدا در حال نماز و روزه نیست که دیگر موارد زندگی هم باید مورد نظر باشد بدان گونه که لحظه ای از یاد خدا غافل نشود.
کودک مقلد خوبی است همه چیز را از مادر تقلید می کند، سر روی مهر می گذارد به مانند پدر اذان می گوید، اعمال نماز را انجام می دهد، پس باید از این زمینه کودک سود جست و در ایجاد روح دینی در او اقدام کرد؛ لایی لایی مادر اگر به همراه ترانه های مذهبی باشد، آیات و عبارات قرآنی باشد، حمد و ثنای خدا باشد چقدر در کودک مؤثر است، اثر فعالیت های عبادتی مادر همواره در ذهن کودک نقش بسته و آدمی را به یاد آن می اندازد.
امام حسن مجتبی (ع) با یاد و خاطرات دوران کودکی اش می فرماید:«شبی مادرم فاطمه زهرا(س) را دیدم که تا صبح عبادت می کرد، نماز می خواند، در ضمن مناجات خود با پروردگار زنان و مردان مؤمن را دعا می نمود. اما برای خودش هیچ دعا نکرد. از او پرسیدم مادر جان چرا به خودت دعا نمی کنی؟ جواب داد :اَلجار ثُمَّ الدار ، اول همسایه بعد خویشتن و داخل خانه . و به این ترتیب حضرت فاطمه (س) نوعدوستی و احترام به همسایگان را به فرزند ارجمندش عملاً یاد داد، خلاصه آنکه زمزمه دینی مادر می تواند موجبی برای مقید کردن کودک باشد همانگونه که دیگر زمزمه ها زمینه های دیگر را در کودک ایجاد می نماید.

تربیت فرزند

اهمیت نقش مادر در تربیت فرزند

نقش شیر مادر در تربیت کودک

در تربیت فرزندان، والدین نخستین نقش را دارا هستند این نقش و تأثیر در مقاطع گوناگون سنیّ یکسان و هم اندازه نمی باشد بلکه در مقاطع و مراحلی از تربیت نقش پدر برجسته تر و در مراحل دیگری نقش مادر تعیین کننده تر است و در یک دیدگاه کلی می توان گفت که تا پیش از سن نوجوانی بویژه در دوران جنینی و شیرخوارگی نقش مستقیم مادر در شیر مادر علاوه بر نقش مهمی که در تغذیه و بهداشت جسمانی نوزاد دارد عامل ایجاد و انتقال بعضی ویژگیها به فرزند نیز می باشد.

تربیت فرزند بیشتر از پدر خواهد بود و از دوره نوجوانی به بعد بخصوص در مورد پسران نقش پدران مهمتر است، البته این بدان معنا نیست که نقش پدر در دوران کودکی و نقش مادر در دوران نوجوانی و جوانی ناچیز و کم رنگ باشد بلکه مقصود بیان برجستگی نقش و تأثیر بیشتر هریک در یک مرحله خاص است. بنابراین یکی از مقاطع مهم مقطع شیرخوارگی است که در آن، مادر نقش مستقیم و اساسی را دارد.

در این مقطع شیردادن مهمترین عامل ارتباط نوزاد با مادراست، شیر مادر علاوه بر نقش مهمی که در تغذیه و بهداشت جسمانی نوزاد دارد عامل ایجاد و انتقال بعضی ویژگیها به فرزند نیز می باشد.

نقش مادر در تربیت صحیح دینی و معنوی فرزند

4.321
این مطلب مفید بود ؟183
برگرفته از فرزند پرتال - تبیان - / ر
برچسب : تربیت کودک
وبگردی