تیلاکتاز | هر آنچه که باید از داروی “تیلاکتاز” بدانید

اشکال دارویی:قرص

 

 

 

این ترکیب جهت پیشگیری از بروز سندرم عدم تحمل نسبت به لاکتوز در بیماران مبتلا به نقص آنزیم آندروژن مصرف می شود.

 

 

 

این دارو یک آنزیم هیدرولیتیک از مشتقات آسپرژیلوس اوریزا است که لاکتوز را به گلوکز و گالاکتوز تجزیه می نماید و می تواند جایگزین آنزیم لاکتاز در بیماران دچار کمبود اندوژن این آنزیم گردد.

 

 

گروه C:

مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

 

 

اکثر افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند این ظرفیت را دارند، که بتوانند روزانه حداقل یک لیوان شیر (240 میلی لیتر که حاوی حدوداً 12 گرم قند لا کتوز می باشد) را تحمل کنند. در برخی از افراد نیز که مشکل به شکل حادتری وجود دارد، حدود یک دوم لیوان شیر (120 میلی لیتر) که حاوی حدوداً 6 گرم لاکتوز می باشد، قابل تحمل است.

 

 

بین 30 دقیقه تا 2 ساعت بعد از هر نوع محصول لبنی , شما دارای یک یا چندتا از علائم زیر خواهید شد که ممکن است خفیف یا شدید باشد

– نفخ

– کرامپ ( گرفتگی عضلات )

– اسهال

– حالت تهوع

 

حتی اگر عدم تحمل لاکتوز داشته باشید قادر هستید مقدار مشخصی لاکتوز را تحمل کنید که بستگی به این دارد که علائم ناشی از مصرف لبنیات کی و با چه سرعتی به سراغتان بیاید . به عنوان مثال ممکن است شخص دیگری به کمترین

 

 

لبنیات حاوی لاکتوز حساسیت نشان دهد در حالی که شما قادر به مصرف مقدار بیشتری باشید بدون اینکه برای شما عوارضی داشته باشد .

سه نوع عدم تحمل لاکتوز وجود دارد.

 

 

به طور معمول، بدن در هنگام تولد و در اوایل دوران کودکی که شیر منبع اصلی تغذیه است، مقادیر زیادی لاکتاز تولید می کند. تولید لاکتاز بطور عادی زمانی کاهش می یابد که رژیم غذایی متنوع تر می شود و از وابستگی به شیر درمی آید. این کاهش تدریجی ممکن است به علائم عدم تحمل لاکتوز منجر می شود.

 

 

این شکل از عدم تحمل لاکتوز زمانی اتفاق می افتد که روده کوچک پس از یک بیماری، جراحی و یا آسیب دیدگی، تولید لاکتاز را کاهش می هد. این رخداد می تواند نتیجه بیماری های روده، مانند بیماری سلیاک، اسهال و بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون باشد. درمان اختلال زمینه ای شاید میزان لاکتاز را به حالت عادی بازگرداند و علائم و نشانه های بیماری را بهبود بخشد، هر چند زمانبر خواهد بود.

 

 

هر چند نادر، اما این امکان وجود دارد که نوزادان همراه با عدم تحمل لاکتوز ناشی از فقدان کامل فعالیت لاکتاز متولد شوند. این اختلال از نسلی به نسل دیگر در الگویی وراثتی به نام اتوزومال نهفته منتقل می شود. بدین معنا که هم مادر و هم پدر باید شکل معیوب ژن را به ارث برسانند تا کودک تحت تاثیر بیماری قرار بگیرد. نوزادان مبتلا به عدم تحمل لاکتوز مادرزادی نسبت به لاکتوز موجود در شیر مادر مقاومت نشان می دهند و از بدو تولد دچار اسهال می شوند. این نوزادان نیازمند ترکیبات غذایی عاری از لاکتوز هستند. نوزادان نارس نیز به دلیل سطح لاکتاز ناکافی شاید مبتلا به عدم تحمل لاکتوز شوند. در کودکانی که سالم به دنیا می آیند، این ناراحتی به سوء تغذیه منجر نمی شود.

 

 

اگر شما دچار عدم تحمل لاکتوز هستید , روده کوچک شما به اندازه کافی لاکتاز ( آنزیم هضم کننده لاکتوز ) نمی سازد و به همین دلیل شما در هضم لاکتوز مشکل دارید . لاکتوز هضم نشده باعث تولید گاز در روده بزرگ می شود لذا با مصرف مواد غذایی یا داروهای حاوی لاکتوز علائم در دستگاه گوارش بروز خواهد کرد .

رای بسیاری از افراد عدم تحمل لاکتوز با افزایش سن گسترش می یابد زیرا با افزایش سن تولید لاکتاز در روده کوچک به تدریج کاهش می یابد . در صورت آسیب های وارد شده به روده کوچک و یا وجود مشکلات و بیماری های گوارشی مانند کرون و یا سلیاک نیز ممکن است تولید لاکتاز کاهش یابد .

عدم تحمل لاکتوز را به راحتی می توان کنترل کرد . احتمال دارد برخی از غذاهای حاوی لاکتوز را مصرف کنید و بعد از آن هیچگونه علائمی نداشته باشید . ممکن است استفاده از آزمون و خطا برای فهمیدن نوع و مقدار مواد غذایی قابل تحمل بتواند به شما کمک کند .

 

شما می توانید مواد غذایی با برچسب ” بدون لاکتوز را در فروشگاه ها پیدا کنید . مکمل های آزیم لاکتاز نیز میتواند به شما کمک کند تا لبنیات را مصرف کنید و علاوه بر اینکه از علائم گوارشی خلاص شوید ؛ از مواد مغذی آنها مانند کلسیم و ویتامین و فواید ساخت و استحکام استخوان ها بهره مند گردید . البته امروزه بسیاری از نوشیدنی های بدون لاکتوز موجود در بازار نیز با کلسیم و ویتامین D غنی شده اند .

شما میتوانید همراه با وعده های غذایی خود مقدار کمی شیر یا سایر مواد لبنی را مصرف کنید , زیرا هضم لاکتوز همراه با سایر مواد غذایی آسان تر و بهتر انجام می شود . برخی از مواد لبنی هضم راحت تری دارند , مانند برخی از پنیر ها و

ماست

 

 

بهترین استراتژی رژیم غذایی برای عدم تحمل لاکتوز به صورت زیر است:

 

- سعی کنید مصرف لاکتوز روزانه تان را به وعده های 100 تا 200 گرمی تقسیم کرده و در طول روز پخش کنید.

- غذاهای جامد تخلیه معده را کُند مینمایند و فرصت بیشتری به لاکتاز می دهند تا لاکتوز را تجزیه کند. برای مثال بهتر است یک فنجان شیر را همراه صبحانه یا نهار میل کنید.

- پیش از خوردن لبنیات قرص مصرف کنید. قرص لاکتاز به گوارش لاکتوز کمک می کند. این قرص را می توانید به صورت بدون نسخه دریافت نمایید. باید تقریباً نیم ساعت پیش از خوردن لبنیات، قرص را مصرف کنید تا علائم عدم تحمل لاکتوز کنترل شود. همچنین می توانید محصولی خریداری کنید که لاکتاز پیش گوارش شده مانند لاکتائید داشته باشد.

 

- ماست بخورید. ماست حاوی میکرو ارگانیسم های فعال و زنده مفید است و لاکتوز کمتری دارد بنابراین شاید با مصرف آن دچار مشکل نشوید. باکتری های مفید داخل ماست حاوی لاکتوز پیش گوارش شده به شما کمک می کنند راحت تر بتوانید بر عدم تحمل لاکتوز فائق آیید.

 

- با وجود این استراتژی ها ممکن است برخی افراد مجبور باشند محصولات لبنی را کاملاً حذف کنند تا علائمشان را مدیریت نمایند. این افراد لبنیات کم لاکتوز یا بدون لاکتوز می توانند تهیه نمایند. توجه داشته باشید هرچه لبنیات کمتری مصرف کنید باید غذاهای دیگر سرشار از کلسیم و مواد مغذی دیگر را بیشتر مصرف کنید . زنان و مردان بزرگسال باید روزانه حدود 1000 میلی گرم کلسیم دریافت نمایند و زنان پس از یائسگی این مقدار را باید به 1200 میلی گرم برسانند.

از جمله منابع غنی از کلسیم می توان به ماهی سالمون یا ساردین با استخوان، آب پرتقال غنی شده با کلسیم، بروکلی خام، کنسرو تن ماهی، شیر سویای غنی شده با کلسیم، سبزیجات برگی و بادام درختی اشاره کرد.

 

 

مراقب منابع غذایی حاوی لاکتوز پنهان مانند نانها، شیرینیها، غلات فراوری شده، سیب زمینی آماده، سوپها، سسهای خامه ای، سس سالاد، بیسکوئیتها و کیکها باشید. نباید غیر لبنی بودن غذا شما را فریب دهد چرا که در ترکیبات بسیاری از این مواد از شیر یا خامه استفاده شده است. اگر محصولات بسته بندی خریداری میکنید، روی برچسب آن را بخوانید و در صورتی که یکی از عبارات زیر نوشته شده است از مصرف آن خودداری کنید:

 

• آب پنیر / آب ماست

• کازئین

• کشک

• مشتقات شیر

• ماده جامد شیر

• پودر شیر بدون چربی

 

اما مسئله به همین جا ختم نمیشود. برخی داروها مانند قرص های ضد بارداری و برخی ویتامینها نیز حاوی لاکتوز هستند. همچنین داروهای ضد نفخ و ضد اسید ممکن است حاوی لاکتوز باشند.

 

عواملی که می تواند شما و یا فرزندتان را بیشتر در معرض ابتلا به عدم تحمل به لاکتوز قرار دهد، عبارتند از:

 

افزایش سن. عدم تحمل لاکتوز همگام با افزایش سن شایع تر می شود؛ وضعیت بالینی که در نوزادان و کودکان نادر است.

قومیت. عدم تحمل لاکتوز در میان سیاه پوستان، آسیا یی ها، اسپانیایی ها و سرخپوستان از همه شایع تر است.

تولد زودرس. نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می آیند، سطح لاکتاز کمتری دارند، زیرا این آنزیم بعداً در سه ماهه سوم بارداری در جنین افزایش می یابد.

 

بیماری های موثر بر روده کوچک. مشکلات کوچک روده که موجب عدم تحمل لاکتوز می شود عبارتند از رشد بیش از حد باکتری ها، بیماری سلیاک و بیماری کرون.

درمانهای خاص سرطان. اگر تحت اشعه درمانی برای سرطان در ناحیه شکم قرار گرفته اید و یا دچار عوارض روده ناشی از شیمی درمانی شده اید، خطر ابتلا به عدم تحمل لاکتوز افزایش می یابد.

چنانچه علائم و نشانه هایی بروز می دهید که بیانگر احتمال ابتلا به عدم تحمل لاکتوز است، اول از همه به پزشک خانوادگی و یا پزشک عمومی مراجعه کنید. از آنجایی که ملاقات پزشکی بسیار کوتاه است، شاید بهتر باشد از قبل آمادگی کسب کنید. در اینجا برخی اطلاعات مفید برای آماده سازی ارائه می شود و اینکه چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید.

چه کارهایی می توانید انجام دهید

 

حواستان به هر گونه محدودیت های پیش از تعیین وقت باشد. زمانی که با پزشک قرار ملاقات می گذارید، لازم است بپرسید آیا کاری هست که باید از قبل انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی.

علائمی که بروز می دهید یادداشت کنید، از جمله هر گونه نشانه بیماری ظاهراً نامربوط به هدف مراجعه به پزشک.

تمام داروها را فهرست کنید، شامل ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید.

 

 

چگونه مطمئن شوید که نوزادتان عدم تحمل لاکتوز دارد؟

 

دوباره خاطر نشان می کنیم که ظهور علائم عدم تحمل لاکتوز در نوزادان بسیار بعید است، اما با پزشک فرزندتان صحبت کنید. او ممکن است، همه منابع غذایی حاوی لاکتوز را برای چند هفته از رژیم غذایی نوزادتان حذف کند تا ببیند آیا علائم فروکش می کنند یا خیر.

 

آیا عدم تحمل لاکتوز را می توان درمان کرد؟

پاسخ این سوال منفی است، اما راهکارهایی وجود دارد که با انجام دادن آن ها می توانید به نوزاد مبتلا به عدم تحمل لاکتوزتان کمک کنید.

شما باید از محصولات لبنی و سایر مواد غذایی که حاوی لاکتوز هستند، اجتناب کنید. برخی مواد غذایی ظاهراً بی ضرر شامل محصولات شیر هستند، مانند:نان شیرین، بیسکوئیت، غلات صبحانه، سیب زمینی فوری، سوپ، مارگارین، سُس سالاد، نان، گوشت و ... . برچسب های مواد غذایی را برای آگاهی از مواد تشکیل دهنده ای مانند:آب پنیر، کشک، فراورده های فرعی شیر، شیر خشک و شیر خشک بدون چربی، بررسی کنید.

 

چگونگی واکنش های کودکتان را مشاهده کنید.

 

برخی افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، می توانند مقادیر کم لاکتوز را هضم کنند، در حالی که سایرین به کمترین مقدار لاکتوز هم حساس هستند. شما احتمالاً باید از طریق آزمون و خطا یاد بگیرید که کودکتان چه مقدار از لاکتوز را می تواند تحمل کند.

 

برای مثال، برخی پنیرها، لاکتوز کمتری نسبت به سایر پنیرها دارند. بنابراین ممکن است راحت تر هضم شوند و ماست های کفیر نیز عموماً راحت تر از شیر و سایر محصولات لبنی هضم می شوند، چرا که باکتری های سالم موجود در آن ها، به تولید لاکتاز کمک می کند.

 

اگر کودک شما بسیار حساس است، شما از منابع لاکتوز اجتناب خواهید کرد، اما در غیر این صورت، شما می توانید به او مقادیر کمی از محصولات لبنی انتخاب شده بدهید. اگر او این محصولات را با سایر مواد غذایی بخورد، ممکن است راحت تر محصولات لبنی را تحمل می کند.

 

مطمئن شوید که تمام نیازهای تغذیه ای کودکتان را مد نظر قرار داده اید

 

اگر شما متوجه شدید که لازم است محصولات لبنی را از رژیم غذایی فرزند در حال رشدتان حذف کنید، مطمئن شوید که او سایر منابع کلیسم برای کمک به رشد استخوان ها و دندان ها را دریافت می کند. منابع غیر لبنی کلسیم عبارت اند از:سبزیجات دارای برگ های سبز، آب میوه های غنی شده، شیر سویا، توفو، کلم بروکلی، ماهی سالمون، پرتقال و نان های غنی شده.

فراورده های لبنی بدون لاکتوز در تمام فروشگاه های مواد غذایی موجود و در دسترس است. آن ها تمام مواد مغذی محصولات لبنی را دارا می باشند.

 

در نهایت این که

اگر برایتان دشوار است که تمام مواد غذایی لازم برای رشد فرزندتان را در محصولات غیر لبنی بیابید، با پزشکش مشورت کرده و نظر وی را درباره مصرف مکمل ها جویا شوید.

 

 

 

ابتلا به عدم تحمل لاکتوز در افرادی که دچار علایمی چون گرفتگی و نفخ (پس از مصرف شیر و سایر محصولات لبنی) می شوند بیشتر است. تشخیص اولیه عدم تحمل لاکتوز بسیار ساده است.

به گفته بالزورا "راه سریع تشخیص آنست که فرد مشکوک به این بیماری به ازای مقدار مشخصی از زمان از محصولات لاکتوز اجتناب کند که معمولا حدود دو هفته است. سپس، به گفته وی این غذاها به تدریج به رژیم غذایی دوباره وارد می شوند و اگر علائم بازگشت، فرد به احتمال زیاد تا حدودی مبتلا به عدم تحمل لاکتوز است.

 

اکثر بیماران نیازی به ارجاع به متخصص و یا انجام آزمایش های تشخیصی ندارند. با این حال، علائم عدم تحمل لاکتوز ممکن است با دیگر مشکلات دستگاه گوارش، از جمله سندرم روده تحریک پذیر و بیماری کرون همپوشانی داشته باشد. تست تنفس هیدروژن یک آزمون عینی، غیر تهاجمی، ارزان و آسان است که می توان برای تایید تشخیص اولیه عدم تحمل لاکتوز از آن بهره گیری نمود. با توجه به پژوهش منتشره در مجله جهانی گوارش، تست تنفسی که به درستی اجرا شود، می تواند در تعیین نیاز به بیماران به کاهش شیر و فرآورده های لبنی یا عدم این کاهش اثر داشته باشد.

 

تست تحمل لاکتوز. تست تحمل لاکتوز به سنجش واکنش پذیری بدن تان نسبت به یک مایع حاوی میزان بالایی از لاکتوز می پردازد. دو ساعت بعد از نوشیدن مایع، تحت آزمایش های خون برای اندازه گیری میزان گلوکز در جریان خون قرار می گیرید. اگر سطح قند افزایش نیابد، بدین معناست که بدن تان نوشیدنی سرشار از لاکتوز را به درستی هضم نمی کند.

 

تست تنفس هیدروژن. در این تست نیز باید یک مایع حاوی میزان بالایی از لاکتوز را بنوشید. پزشک سپس مقدار هیدروژن موجود در نفس تان را در فواصل منظم اندازه گیری می کند. به طور معمول، هیدروژن بسیار کمی آشکار می شود. با این حال، اگر بدن تان لاکتوز را هضم نکرده باشد، درون روده بزرگ تخمیر می شود و موجب انتشار هیدروژن و گازهای دیگر می شود که در نهایت جذب روده می شوند و هنگام بازدم بیرون می روند. وقتی در آزمایش تنفسی مشخص شود مقادیر بیش از حد هیدروژن از بدن بیرون می شود، بدین معناست که لاکتوز را به طور کامل هضم و جذب نمی کنید.

تست اسیدیته مدفوع. برای نوزادان و کودکانی که نمی توانند تست های دیگر را انجام دهند، یک تست اسیدیته مدفوع صورت می گیرد. تخمیر لاکتوز هضم نشده باعث ایجاد اسید لاکتیک و سایر اسیدهایی می شود که در نمونه مدفوع مورد شناسایی قرار می گیرند.

 

 

به گفته دکتر بالزورا حدف لاکتوز از رژیم غذایی یک گزینه است، اما بیماران نباید خود را از کلسیم و ویتامینD محروم کنند.

می توان قبل از تغییر رژیم غذایی، مصرف بیش از حد قرص و یا قطره های حاوی لاکتوز را برای کاهش یا از بین بردن علائم انجام داد. به عنوان مثال، قرصLactaid یا شیر Lactaidامکان مصرف و هضم محصولات لبنی را بدون هیچی مشکلی برای بیشتر افراد فراهم می آورد. به گفته بالزورا بعضی افراد اعتقاد دارند که با مصرف پروبیوتیک ها، می توانند لاکتوز را بهتر هضم کنند، اماLactaid از این لحاظ واقعا استانداردتر است.

با این حال، با توجه به اطلاعات منتشره از سوی کلینیک مایو، این محصولات به همه بیماران کمک نمی کند. بزرگسالانی که مبتلا به عدم تحمل لاکتوز هستند، در نهایت با افزایش تدریجی مقدار شیر مصرفی خود، قادر به تحمل مصرف 250 میلی لیتر شیر (به اندازه یک لیوان) خواهند بود. با توجه به نتایج مطالعه 21 روزه مداخله ای انجام شده در سال 2000، بسیاری از افراد با امتحان این روش ناراحتی حداقلی را تجربه کرده یا ناراحتی شان به طور کلی از بین خواهد رفت.