آیا این جاده وجود دارد؟

جاده خاص که به عمق زمین رفته

«جاده ای خاص که مانندش هیچ جای دنیا نیست و بیشتر مردم از بودنش خبر ندارند و نمونه اش فقط در ایران است»... جملاتی از این دست این روزها آنقدر پای عکس ها زیاد شده که بدون توجه به درستیِ آن، چنان در فضای مجازی و حتی رسانه های رسمی پخش می شود که عده ای را ترغیب می کند تا برای یافتن و دیدن اش بشتابند.

جغرافیای ایران به واسطه موقعیت و تنوع اقلیمی، جاذبه شگفت انگیز کم ندارد، اما مستند نکردن آنها و اطلاع رسانی اندک و البته نادرست درباره بیشتر این جاذبه ها باعث شده هر تصویر جذابی که ذره ای تحیر برانگیز است، به ایران نسبت داده شود تا به مردم القاء شود ایران کشور منحصر به فردی است (گرچه قابل انکار نیست) که چنین جاذبه های اعجاب انگیزی را فقط در آن می توان پیدا کرد.

در این میان شبکه های اجتماعی، ابزاری آسان شده اند برای انتقال این داده های گاه نادرست که با سرعتی اعجاب نه تنها رسانه های جمعی را پشت سر گذاشته اند، بلکه رویِ داده های مستند و مکتوب نیز خط کشیده اند و فرصت بررسی دقیق را از مخاطب سلب کرده اند.

در توضیحات این عکس که در فضای مجازی به نام ایران منتشر شده، آمده است؛ «جاده خاصی که مانندش در هیچ جای دنیا نیست و اکثریت مردم هم از بودنش خبر ندارند. جاده مریوان به سنندج؛ 30 کیلومتر مانده به مریوان از سمت حزب الله به سمت اورامان.»

تصویری که در شبکه های اجتماعی در حال دست به دست شدن است

اگر حتی فرصت و یا حوصله ای برای جستجو نباشد، با نگاهی عمیق به این عکس می توان دریافت که آن جاده خاص به عمق زمین رفته و شبیه ورودی یک غار است.

اما واقعیت عکسی که جاده گمنامی از ایران را به تصویر می کشد چیست؟ یک راهنمای ایرانگردی و جهانگردی از استان کردستان است که اطلاعات مربوط به این عکس را دروغ می داند و جاده ای مشابه آنچه در تصویر آمده در منطقه اورامانات وجود دارد،می گوید:این عکس متعلق به ورودی یک غار در آمریکا است.

جست وجوها نیز بر این توضیحات صحه می گذارد. آن جاده خاص منسوب به کردستانِ ایران، ورودی پارک ملی غارهای "کارلزبد" Carlsbad در صحرای "چیچوآهوان" نیومکزیکو است.

این غار تاریخی که رد پای انسان ماقبل تاریخ و سرخپوستان آمریکایی در آن دیده شده، 44 کیلومتر طول دارد و به خاطر ثبت در فهرست جهانی یونسکو، بازدید از آن شامل قوانین خاصی است. برای نمونه ورود هر نوع خوراکی غیر از آب آشامیدنی به داخل این غار ممنوع است. برای بیماران دیابتی و افراد خردسال و کهنسال که لزوما باید خوراکی مصرف کنند نیز ایستگاه کوچک اغذیه فروشی ایجاد شده که بازدیدکنندگان مجازند فقط در آن قسمت، از خوراکی های محدود موجود استفاده کنند.

علاوه بر این، از بازدیدکنندگان درخواست شده اگر در 10 سال گذشته با یکی از وسایل همراه خود به غار دیگری قدم گذاشته اند، اطلاع دهند تا آن وسایل فقط به خاطر محافظت از جان 16 گونه خفاش شناسایی شده در غار، ضدعفونی شوند. چرا که ممکن است ناقل قارچی کشنده به نام سندروم سفیدبنی برای خفاش ها باشند.