ماجرای دختر لیسانسه دستفروش در مترو

امروزه به علت شلوغی و دوری مسیرها بیشتر ما مجبور هستیم برای صرفه جویی در وقت از وسایل نقلیه عمومی از جمله مترو استفاده کنیم. 

وقتی که قطار وارد ایستگاه می شود تنها به این فکر هستیم که صندلی خالی برای نشستن پیدا می شود یا نه؟ دست فروشانی نظر همه را به سمت خود جلب می کنند که برای امرار معاش خود دست از فعالیت برنمی دارند.

 

پیش از این تصور می شد دست فروشان کنار خیابان که به دلیل مشکلات اقتصادی و معضل بیکاری و کسب درآمد خود در گوشه خیابان به امرار معاش می پرداختند و در حال حاضر، تعداد زیادی از زنان در مترو به دلیل مشکلات مالی، خانوادگی و کمبود امکانات روی به این شغل آوردند.

 

 در میان زنان دستفروش مترو تعدادی هستند که نه تنها بی سواد نیستند بلکه مدارج بالای دانشگاهی را کسب کرده اند و با وجود مشکلات فراوان به این کار روی آورده اند. 

لیلا ، 45 ساله ، لیسانس کامپیوتر می گوید:دو فرزند دارم و از فروش در مترو راضی هستم اما متأسفانه بعضی از افراد فرهنگ لازم برای رو به رو شدن با ما را ندارند.

 

 دستفروش که از وضعیت نابه سامانی رنج می برد از روی ناچاری به این کار روی آورده که شاید بتواند زندگی مشترکش را سروسامان دهد و خود را از خطر فقر در امان نگه دارد.

 مریم ، 27 ساله ، فارغ التحصیل کشاورزی می گوید:از لحاظ مالی در سطح پایینی قرار دارم و درآمدم کفاف زندگی مشترکم را نمی دهد و پیدا نکردن شغل مرتبط با رشته تحصیلیم باعث شد که به این کار روی آورم.سرمایه اولیه ام را با پس انداز حدود 5 تا 6 هزار تومان آغاز کرده ام ا و میزان درآمدم از دستفروشی مترو رضایت بخش نیست با این حال اگر بتوانم هر روز حضور داشته باشم به درآمد خوبی خواهم رسید.

 

 زنان و دختران دستفروش مترو، اگرچه در چشمان خیلی از ما رد می شوند و برخی از مشتریان نیز دیدگاه خوبی نسبت به حضور آنها ندارند و شاید از وجود آنها احساس ناراحتی می کنند اما در جایگاه یک انسان، از دردها و مشکلات فراوانی فارغ از ریشه یابی این نوع از کسب و درآمد، می بایست به دغدغه های این افراد توجه کرد.