کامپیوتر کوانتومی
“کامپیوتر کوانتومی” گوگل پس از چند ماه انتظار در یکی از مراکز ناسا برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شد. این کامپیوتر با سرعت فوق العاده خود قدرت عجیبی در حل معادلات پیچیده دارد.

کامپیوتر کوانتومی گوگل در ناسا

شرکت گوگل  که بر اساس قرار دادی با کمپانی D-Wave جدیدترین کامپیوتر کوانتومی خود را با نام 2X تولید کرده است در یک بازدید عمومی عملکرد این سیستم را در یکی از مراکز ناسا به نمایش گذاشت.

این رایانه می تواند با سرعت بالاتری معادلات پیچیده را حل کند. شرکت هریس اند هریس (Harris & Harris) در حوزه سرمایه گذاری در علوم و فناوری های مختلف فعالیت دارد. این شرکت اعلام کرد که ناسا، گوگل و انجمن تحقیقات فضایی (USRA) میزبان یک تور بازدید علمی از مرکز تحقیقات آمز در ناسا هستند. در این مرکز رایانه کوانتومی D-Wave با 1097 کیوبیت قرار دارد.

سرعت کامپیوتر کوانتومی

در این بازدید، عملکرد این رایانه برای علاقمندان نمایش داده می شود. شرکت گوگل از این رایانه برای حل یک معادله بسیار پیچیده که حاوی 1000 متغیر است، استفاده کرد و این معادله با سرعت بسیار بالاتری نسبت به رایانه های کلاسیک حل شد.

گروه هریس اند هریس یک شرکت سهامی عام بوده که در حوزه توسعه کسب و کار نیز فعالیت دارد. اطلاعات کامل درباره این گروه را می توان از پایگاه WWW.HHVC.Com بدست آورد.

طرز کار رایانه کوانتومی گوگل

کامپیوتری که روی میز تحریر شما جا خوش کرده، برای کارکردن باید یک مشت صفر و یک را بفهمد و دستکاری کند. همه اطلاعات اعم از حروف و اعداد یا وضعیت مودم و موس شما با مجموعه ای از بیت های متشکل از صفرها و یک ها به کامپیوتر داده می شود.

این بیت های اطلاعات، خیلی ساده همان طوری تعریف می شوند که فیزیک کلاسیک دنیا را تعریف می کند؛ سوئیچ های الکتریکی می توانند روشن یا خاموش باشند، اشیا می توانند اینجا باشند، می توانند هم نباشند! ولی کامپیوترهای کوانتومی با طبیعت دودویی های فیزیک کلاسیک محدود نمی شوند همه اش به این بستگی دارد که حالت بیت های کوانتومی یا همان کوبیت ها را چطور ببینیم؛ کوبیت ها ممکن است نشانگر یک صفر یا یک یک، ترکیبی از این دو یا حتی معرف عددی باشند که حالت آنها را جایی بین صفر و یک تعیین می کند.

با توجه به فیزیک کوانتومی، نمی توان دقیقاً وجود یا عدم وجود یک ذره ریز درون اتمی را مشخص کرد. می توان به وسیله آمار و احتمال، امکان وجود این ذره های ریز را در مکان و زمان مشخصی تعیین کرد، اما هیچ راهی برای دانستن قطعی این که آیا این ذره آنجا هست یا نه، تا وقتی که آن را مستقیماً ندیده ایم وجود ندارد. البته آنچه که در کامپیوترهای کوانتومی با ارزش است همین احتمالات است. این احتمال بودن یا نبودن است که نبودن یا بودن کامپیوترهای کوانتومی را تعیین می کند.

یک کامپیوتر کوانتومی 30 کیوبیتی قدرتی معادل کامپیوتری معمولی با توانایی انجام 10 ترا محاسبه بر روی اعداد اعشاری در یک ثانیه _ ترافلاپس ( Teraflops )- دارد. سریع ترین ابرکامپیوتر کنونی سرعتی برابر 2 ترافلاپس دارد.

رونمایی از کامپیوتر کوانتومی گوگل برای عموم مردم

3.817
این مطلب مفید بود ؟134
برگرفته از ایسنا-/ف
1 نظر به ثبت رسیده است
پرهام1396-04-10
این کامپیوتر ها قدرتی بیش تر از کامپیوتر های ترانزیستوری ندارند و کارایی بالاتری هم ندارند و امکان خطای و misPrediction بیشتری دارند. سرعت پردازش یک CPU AMD Ryzen 7 1800x حدود 4.6 ترافلاپ هست و یک جی پی یو ( پردازنده گرافیکی ) Nvidia Geforce GTX Titan XP حدود 12 ترافلاپ هستش. این کامپیوتر های کوانتومی فعلا کاربردی ندارند چون فعلا کامپیوتر های ترانزیستوری می توانند بهتر از این ها پردازش کنند ولی کامپیوتر های ترانزیستوری از قواعدی به نام Moore طبعیت می کنند و مور می گوید که تا حدی می توان اندازه فیزیکی یک ترانزیستور را کوچک کرد و بعد از ان دیگر نمی توان ترانزیستوری ساخت. اکنون اندازه فیزیکی ترانزیستور ها 14 نانومتر است و ما تا پیکومتر و حتی کوچکتر می توانیم ترانزیستور ها را کوچک کنیم ولی این کوچک کردن زمانی به پایان می رسد و ان زمان بسیار زود تر از 100 سال اینده است. انوقت است که کامپیوتر های کوانتومی میایند روی کار و جایگزین ترانزیستور می شوند و ان ها را تا ابعاد اتم می توان کوچک کرد و قرن ها یا شاید هزاران سال کاربردشان را حفظ کنند.
94
وبگردی