تفاوت اصلی مرگ مغزی و کما چیست ؟ + توضیحات کامل

تفاوت مرگ مغزی و کما به گفته ی متخصصان و پزشکان

مغز وظایف زیادی دارد که هر ثانیه آن را انجام می دهد و عضوی بسیار پیچیده است. مغز نه تنها فرآیند تفکر و حرکات ارادی فرد را کنترل می کند، بلکه حرکات غیرارادی و دیگر وظایف مهم بدن را کنترل می کند.

این عملکردها عبارتند از شنیداری، بویایی، بینایی و لامسه، تنظیم دمای بدن، فشار خون، تنفس، و ضربان قلب (اگر چه قلب می تواند بدون مغز به عملکرد خود ادامه دهد). مغز همچنین هورمون هایی را تولید می کند تا عملکرد اعضای بدن را کنترل کند.

مثلا مغز هورمون ضد ادرار را تولید می کند این هورمون برای متمرکز کردن ادرار در کلیه ها تولید می شود و در نتیجه در برابر خشکی از بدن محافظت می کند بخش سلامت نمناک با توضیح جداگانه ی هرکدام از وضعیت کما و مرگ مغزی شما را برای درک بهتر آماده می سازد ؛ با دقت ادامه مطلب را مطالعه کنید.

مرگ مغزی و کما چه فرقی باهم دارند؟ 

مرگ مغزی و علائم ان

بیمارانی که در حالت مرگ مغزی هستند ممکن است در حالت کما عمیق و یا به عبارتی "مغز مرده" باشند. مرگ مغزی به عنوان توقف برگشت ناپذیر تمام وظایف مغزی، از جمله ساقه مغز تعریف می شود. مرگ ممکن است در فردی که منجر به مرگ مغزی شده است رخ دهد در صورتی که شرایط بالینی زیر ایجاد شود، تشخیص بالینی مرگ مغزی را می توان انجام داد:

زمانی مرگ مغزی تایید می شود که :

1. عملکرد مغزی نباید وجود داشته باشد:به این معنی است که هیچ واکنش رفتاری یا بازتابی غیر مستقیم از نخاع وجود ندارد.

2. وظایف ساقه مغز نباید وجود داشته باشد:این شامل عدم واکنش مردمک چشم، نبود پاسخ چشمی، احساس صورت و واکنش های حرکتی و نداشتن سرفه و واکنش دهان می باشد.

3. بیمار نباید سرفه کند:این به معنی عدم تنفس خود به خودی در پاسخ به محرک است.

زمانی که فرد به عنوان یک فرد مرگ مغزی در نظر گرفته می شود:

• هیچ پاسخی به فرمان ها وجود ندارد
• بازوها و پاها را وقتی حرکت می دهند واکنش نشان نمی دهند
• مردمک چشم با قرار گرفتن در معرض نور رفلکس و واکنش نشان نمیدهد
• وقتی قرنیه لمس می شود چشم ها پلک نمی زنند
• هیچ پاسخی برای تغییر شدید دما در گوش داخلی وجود ندارد
• بیمار هیچ گونه واکنشی ندارد
• بیمار نمی تواند به تنهایی نفس بکشد

پزشکان می توانند تست های اضافی مانند نوار مغزی را انجام دهند تا عملکرد مغز را بررسی کنند.

همه چیز درباره علائم مرگ مغزی و کما 

کما و علائم کما

کما به وضعیت کلی "آسیب مغز" اشاره دارد که با افسردگی شدید سطح آگاهی مشخص می شود. ظاهر کما شبیه به خواب است، اما از لحاظ فیزیولوژیکی خیلی متفاوت است. خواب با فعالیت های مغز الکتریکی بسیار سازمان یافته و پیچیده مشخص می شود و به راحتی می تواند برعکس شود. با تحریک، فرد خفته را می توان به سرعت به حالت هشیاری کامل کشاند.

در مقابل، کما با کند شدن و افسردگی فعالیت های مغز الکتریکی مشخص می شود و نشان دهنده یک کمبود عصبی است. مهم نیست که بیمار چقدر تحریک می شود، او قادر به هوشیار شدن کامل نیست. 

قبلا هم در بخش سلامت نمناک توضیح دادیم که هر گونه آسیب جدی به هر دو نیم کره مغزی و یا ساقه مغز می تواند کما را ایجاد کند. تمام علت ها را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:1)ساختاری (به عنوان مثال ضربه روحی، خونریزی، سکته)، یا (2)سمی / متابولیک (به عنوان مثال مصرف بیش از حد مواد مخدر، کمبود اکسیژن). 

توضیحاتی برای درک بهتر تفاوت کما و مرگ مغزی

تفاوت بین این دو گروه این است که بیماری که در کما است معمولا به مراقبت بیمارستانی نیاز دارد، در حالی که یک بیمار در یک حالت نباتی ممکن است برای مراقبت خانگی به خانه منتقل شود. فرد در حالت نباتی دارای عملکرد بسیار پایین تر از مغز و کمی بیشتر تابع ساقه مغز است تا بیمار در حالت کما عمیق.

در هر دو مورد، بیمار قانونا زنده در نظر گرفته می شود. بیمارانی که در حالت کما هستند علائم عصبی دارند مقدار فعالیت مغزی متغیر است و آزمایش ها کلینیکی گسترده روی این بیماران انجام می شود.

پزشک بیمار را با هر نشانه ای از تحریک الکتریکی که مغز را به عنوان نتیجه یک محرک خارجی ترک می کند، نظاره می کند. بیمارانی که در حالت کما هستند این علائم را خواهند داشت؛ بیمارانی که دچار مرگ مغزی شده اند این طور نیستند.

واکنش های بیماران مرگ مغزی و کما 

تعریف هایی از کما و مرگ مغزی و حالت های دیگر

حالت نباتی

حالت نباتی پایدار شرایط مزمنی که تقریبا همیشه بعد از کما ظهور می کند را توصیف می کند. این شامل بازگشت هوشیاری (به عنوان مثال باز شدن چشم)، چرخه های بیداری خواب، و حرکات واکنشی (به عنوان مثال مکیدن، واکنش های ناگهانی و همراه با کمبود کلی فعالیت شناختی یا ذهنی از هر نوع است.

حالت نباتی با عملکرد سالم ساقه مغز و "عمیق تر" (یعنی مغز بدون فعالیت پوسته مغزی تولید می شود.

حالت نباتی پایدار به این وضعیت در فرم دائمی خود اشاره می کند و باعث می شود بیمارانی که برای مدت های طولانی زنده می مانند (گاهی اوقات سالها) دچار آسیب مغزی شدید شوند بدون اینکه بهبود یابند و فعالیت ذهنی بالاتر را بهبود بخشند.

در حالی که این بیماران بیدار به نظر می رسند و اغلب هشدار می دهند که هیچ تعامل معنی داری با محیط خود ندارند. بازیابی آگاهی آگاهانه بعد از یک سال در یک حالت نباتی بی اندازه نادر است.

حالت آگاه

این بیماران نیز، با تغییر شدید در آگاهی، با تغییر متناوب، اما متناقض، و رفتارهایی که آگاهی را نشان می دهند، زنده هستند. برخلاف بیماران در حالت کما یا حالت نباتی، حداقل بیماران آگاه ممکن است گاهی حرکات هدفمند داشته باشند، و ممکن است حرکات را با چشم یا صحبت کردن دنبال کنند.

مفاهیم مرگ مغزی و کما و نشانه های آن

مفاهیم قانونی

افرادی که در حالت کما هستند مهم نیست که چقدر شدید یا طولانی مدت باشند، به طور قانونی زنده در نظر گرفته می شوند. با این حال، زمانی که بیمارمرگ مغزی اعلام می شود دیگر کاری برای آن ها انجام نمی شود.

با توجه به مقررات فدرال، خانواده گزینه اهدا عضو را دارد اگر خانواده امتناع کنند، مراقبین تمام وسایل مصنوعی برای زنده نگه داشتن بیمار را متوقف می کنند و قلب از تپش باز می ایستد.