ماجرای درآوردن مغز انیشتین و تفاوت مغز انیشتین با دیگران

ماجرای مغز آلبرت انیشتین بعد از مرگ

ساختار مغز آلبرت انیشتین، این ذهن برجسته، یکی از عظیم‌ترین عقلای تاریخ بشر، همواره برای محققان موضوعی دلچسب و مبهم بود برای همین پس از مرگ انیشتین، اقدامی که صورت گرفت خرج کردن مغز او برای تحقیقات بیشتر توسط توماس هاروی بود که جزئیاتش را در این بخش از سرگرمی نمناک میخوانید.

خارج کردن مغز انیشتین توسط توماس هاروی

توماس هاروی (Thomas Harvey) پزشکی بود که در سال 1955 پس از مرگ آلبرت انیشتین، مغز او را جدا کرده و نگه داشته است. صبح روز 18 آوریل، پس از اعلام خبر درگذشت آلبرت انیشتین، فیزیکدان نابغه و شخصیت معروف جهان، در بیمارستان پرینستون آمریکا، عکاس مجله "لایف" به نام رالف مورس، فرصتی برای تهیه عکس‌ها از دفتر کار و محل زندگی او فراهم آورد.

یکی از جوانب جالب در مرگ آلبرت انیشتین، خارج کردن مغز او توسط آسیب‌شناسی به نام "توماس هاروی" بود، که در همان صبح پس از مرگ و تا جلب جسد به خانه، این عمل انجام شد. هاروی بعدها ادعا کرد که با موافقت فرزند آلبرت انیشتین، به این کار پرداخته و به دنبال کشف تفاوت‌های مغز نابغه آلمانی نسبت به افراد معمولی بود.

عاقبت مغز انیشتین چه شد؟

توماس هاروی، به دلیل عدم تخصص کافی در زمینه علوم مغز و عصب، به یافته‌های خاصی در مورد تفاوت‌های مغز آلبرت اینشتین با سایر افراد نرسید. او در ابتدا قطعات کوچکی از مغز اینشتین را به عصب‌شناسان معروف منتقل کرد، اما به مرور زمان این قطعات مغز در یک محفظه شیشه‌ای در زیرزمین خانه‌اش نگهداری کرد. این مغز به مدت چهار دهه در اختیار هاروی بود و او آن‌ها را در کنترل خود نگهداشت.

مغز انیشتین کجاست؟

در نهایت، در سال 1996، برش‌های مغز آلبرت اینشتین به دست دکتر الیوت کراوس در آزمایشگاه دانشگاه پرینستون واگذار شدند. از آن زمان تاکنون، محققان توانسته‌اند برخی از تفاوت‌های مغزی در مورد آلبرت اینشتین نسبت به افراد عادی شناسایی کنند. این مطالعات و تحقیقات علمی به درک بهتری از ساختار مغز و احتمال تاثیرات آن بر استعدادها و عملکرد ذهنی انسان‌ها کمک کرده‌اند.

توماس هاروی، دانشمندی که مغز انیشتین را از سرش خارج کرد

تفاوت مغز انیشتین با مغز دیگر انسان ها چه بود؟

مغز آلبرت اینشتین، فیزیکدان نابغه معروف، با مغز افراد عادی تفاوت‌هایی داشته است که توسط تحقیقات نوروآناتومیکی مطالعه شده‌اند. این تفاوت‌ها ممکن است به علت استعدادهای استثنایی او در زمینه فیزیک و ریاضی باشند. از جمله تفاوت‌های مغز اینشتین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

بزرگی قشر مغز در جلوی پیشانی (پری فرونتال)

این قسمت از مغز به مهارت‌های شناختی مرتبط است و در آلبرت انیشتین بزرگتر و یا با ساختار متفاوتی نسبت به افراد معمولی بوده. این تفاوت ممکن است به توانایی‌های وی در تفکر و تحلیل مسائل پیچیده کمک کرده باشد.

بزرگی قشر کناری (پریتال)

این قسمت از مغز به توانایی‌های ریاضی و تجسم فضایی ارتباط دارد و در آلبرت اینشتین توانایی‌های خاصی در این زمینه‌ها ایجاد کرده بود.

تراکم زیاد نورون‌ها (سلولهای عصبی) در لوب پیشانی راست

تعداد بیشتر نورون‌ها در این منطقه مغز ممکن است به توانایی‌های معرفی شده آلبرت انیشتین در تفکرات فیزیکی و علمی کمک کرده باشد.

تعداد زیاد سلولهای نگهدارنده نورونها (گلیال)

این تفاوت ممکن است به عملکرد بهتر مغز و حفظ اطلاعات وی در طول زمان کمک کرده باشد.

تفاوت ظاهری شکل مغز در اطراف قشرهای حسی و حرکتی

تفاوت‌های در شکل مغز وی در نواحی مرتبط با حس و حرکت ممکن است توانایی‌های استثنایی وی در این زمینه‌ها را تقویت کرده باشد.

بزرگتر بودن جسم پینه‌ای (کورپوس کالوزوم)

این قسمت از مغز در آلبرت انیشتین بزرگتر یا با ساختار متفاوتی نسبت به افراد عادی باشد و به تعامل بیشتری بین دو نیمکره مغز او کمک کرده باشد.