سرخوشی جوانان با مواد مخدر دیجیتالی

نوع جدید اعتیاد با مواد مخدر دیجیتالی

ماده مخدر نامی عمومی برای انواع مختلفی از داروها و ترکیبات طبیعی، شیمیایی است که اغلب به دلیل احتمال ایجاد وابستگی به مصرف جزو مواد اعتیادآور طبقه بندی شده و معمولاً خرید و فروش آن ها ممنوع است.در تازه ترین شکل اعتیادهای خطرناک، نوع جدیدی از اعتیاد تحت عنوان مخدرهای صوتی یا دیجیتالی به جان جوانان در غرب و بعضی کشورهای دیگر افتاده که برخلاف مخدرهای شایع مانند هروئین و قرص های توهم زا، با نام دیجیتال دراگ از نوع کشیدنی های شنیداری است و به سرعت در میان جوانان معتاد به اینترنت درحال گسترش است که عوارض و تبعات آن به مراتب فزاینده تر از مخدرات سنتی است و در اشکال مختلف ،سرمایه انسانی جامعه را نشانه گرفته است.

فرایند تاثیرگذاری این نوع خاص از روان گردان های صوتی یا دیجیتالی به گونه ای است که با رسیدن سیگنال های دریافتی به گوش،سلول های پیام رسان مغزی را تحت تاثیر قرار می دهند که ظاهرا خروجی و نتیجه آن بسان مواد مخدری همچون کوکائین،ماری جوانا،اکستازی و...فعالیت مغزی را با دگرگونی هایی همراه می سازد.

پیشینه مخدرهای دیجیتالی

از اوائل قرن بیستم،پزشکان با تحقیقات و مطالعاتی که بر روی فرکانس های صوتی عملیاتی کردند،به واقعیت هایی از تاثیر گذاری امواج مورد اشاره بر مغز پی بردند.

مینو پور رجب،کارشناس ترک اعتیاد و مددکار اجتماعی در خصوص مخدرهای دیجیتالی عنوان کرد:از منظر علمی،تاثیر امواج صوتی بر مغز اثبات شده است،اما تاکنون مصداق بارزی از شناسایی این مخدر در ایران گزارش نشده ،امری که سردار علی مویدی،رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر نیز به آن اشاره کرده است.

با وجود شبهات وتردیدهایی که در خصوص مخدر دیجیتالی مطرح می شود،اما با قاطعیت نمی توان در خصوص رد یا تکذیب وجود آن اظهار نظری داشت و موارد مطروحه در این خصوص در حد گمانه زنی بوده است.

سردار مویدی،رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا نیز در خصوص رویکرد پلیس در برابر چنین اخبار و شنیده هایی می گوید :هنوز موردی رسمی در این خصوص گزارش نشده اما پلیس دقت نظر لازم را در این خصوص لحاظ خواهد کرد و با توجه به دانلودهای رایگان موسیقی که در فضای مجازی به وفور مشاهده می شود،دستگاه انتظامی نسبت به رصد و شناسایی آن تلاش و دقت نظر کافی را اعمال می کند.

شرطی شدن مغز

رضا مهرپور،روانشناس و مددکار اجتماعی در تشریح فرایند و نوع کارکرد مخدرهای دیجیتالی گفت:اساسا آنچه را که مغز در فرایند شرطی شدن به آن نیاز پیدا کند و در صورت عدم تامین و مهیا ساختن آن با واکنش های مغزی و عصبی همراه می شود تحت عنوان اعتیاد نامگذاری می شود.

انکار مخدرهای دیجیتالی قطعی نیست،زیرا تاثیر اثرات و امواج صوتی بر مغز غیر قابل انکار است و دور از ذهن به نظر نمی رسد که فرکانس های شنیداری بر میزان دوپامین مغز موثر واقع شود.

برخی گمان می کنند اعتیاد صرفا با وارد کردن موادی خاص به بدن از طریق خوراکی،استنشاق،جذب و یا تزریق معنا و مفهوم پیدا می کند،اما به واقع هر آنچه که مغز به آن وابسته شود،نوعی از اعتیاد قلمداد می شود که اعتیاد به اینترنت نمونه ای از آن به شمار می رود و امروزه شاهد هستیم بخش قابل توجهی از انسان ها را همراه و درگیر خود ساخته و کلینیک هایی بسیاری برای ترک آن در کشورهای توسعه یافته دنیا راه اندازی شده است.

چه باید کرد؟

مهرپور در خصوص نحوه ترک مخدرهای دیجیتالی گفت:با توجه به اینکه هنوز بصورت رسمی شاهد کشف و ضبط چنین مخدری نبوده ایم،نمی توانیم برای ترک آن نیز اظهار نظر دقیقی داشته باشیم ، اما آنچه که مبرهن است اساسا ترک اعتیاد مستلزم انگیزه و اراده قوی است که با بهره مندی از مشاوره های تخصصی،صبر و حوصله،مهیا شدن شرایط محیطی،آموزش و اطلاع رسانی و در یک کلام رفع انگیزه هایی که مسبب سوق پیدا کردن به چنین مسیرهایی می شود تحقق می یابد.