پایان نامه درباره زاینده رود
یکی از دانشجویان لهستانی با ارائه طرح ساخت ابرسازه در بستر رودخانه خشک شده زاینده رود ایران در سایتهای تخصصی معماری و شبکه های اجتماعی مورد توجه کاربران ایرانی قرار گرفته است.

طرحی ویژه برای زاینده رود

طرح پیشنهادی یک دانشجوی لهستانی در پایان نامه کارشناسی واکنشهای متفاوی را در میان سایت های تخصصی معماری و شبکه های اجتماعی در پی داشته است.این دانشجوی لهستانی برای پایان نامه خود ساخت ابرسازه ای شش کیلومتری در بستر خشک شده زاینده رود را ارائه کرده است.

طرح پیشنهادی دانشجوی لهستانی

ماتیوس پوزپیچ  دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه «پلی تکنیک سیلسیان» شهر گلیویچ لهستان در پایان نامه خود با عنوان « بستررود – ساخت ابرسازه در بستر رودخانه خشک شده زاینده رود ایران» با اشاره به این که برای سالیان دراز، طبیعت به عنوان پدیده ای قابل احترام، منبع الهام معماران بوده و در کمتر طرح معماری است که المانهایی از طبیعت وجود نداشته باشد به این سوال پرداخته که اگر طبیعت ناگهان از بین برود، مسئولیت یک معمار در آن زمان چیست.
 
این معمار جوان در پاسخ به این پرسش، رودخانه زاینده رود در اصفهان را به عنوان نمونه ای از طبیعت که ناپدید شدن آن ضربه بزرگی به مردم شهر می زند مورد توجه قرار داده و ساخت ابرسازه ای بزرگ بر بستر خشک رودخانه را به مثابه ایجاد یک محیط زیست پایدار در اکوسیستمی مشابه رودخانه توصیف کرده که می تواند درمان جای زخم در چشم انداز و ذهن ایرانیان باشد.
 
طرح پیشنهادی دانشجوی لهستانی
 
طبق طرح پوزپیچ، ابرسازه ای به طول شش کیلومتر بر بستر زاینده رود قرار می گیرد که کاربری های متفاوتی دارد. در این طرح، سازه های نصب شده به سه طبقه تقسیم می شوند. طبقه همکف رودخانه جهت ساخت و توسعه شهر پیش بینی شده است که وی احداث ایستگاه مترو را در آن پیشنهاد کرده است. حتی به نظر می آید در این طبقه احداث آپارتمان مسکونی نیز پیش بینی شده است. طبقه بالای همکف و در واقع لایه رویی و بیرونی سازه به فضای سبز و ایجاد چشم انداز شهری و هم چنین اتصال دو سمت رودخانه به یکدیگر اختصاص دارد. طبقه زیر همکف هم می تواند به پارکینگ عمومی و یا حتی ایجاد راه هایی برای دسترسی دو سمت رودخانه به یکدیگر اختصاص پیدا کند.
 
پوزپیچ در طرح خود، شیوه های پیچیده ای برای عبور آب پیش بینی کرده است. در طول این سازه شش کیلومتری، مسیرهایی بر روی سطح رویی سازه قرار دارد که جریان آب در آنها صورت می گیرد. در صورت بیش تر شدن جریان آب، کانال های ثانویه ای طراحی شده اند که وارد چرخه شده و آب را از خود عبور می دهند. حتی مخازنی نیز تعبیه شده اند تا در موارد پیک رودخانه، آب های سطحی سازه را در خود ذخیره کنند و از سازه خارج کنند.
 
به ادعای طراح، این طرح کاملاً سازگار با محیط زیست بوده و هیچ گونه عوارض زیست محیطی ای در پی نخواهد داشت. پوزپیچ، لایه های رویی و میانی این سازه را طوری طراحی کرده که در فصول مختلف تاثیرات متفاوتی خواهند داشت.
 
طرح پیشنهادی دانشجوی لهستانی
 
طرح پایان نامه این دانشجوی معماری لهستانی که در سایت ArchDaily و دیگر سایت های تخصصی خارجی و داخلی منتشر شده در کنار نقدهای کارشناسی و تخصصی که به آن وارد شده، کامنت هایی حاکی از عصبانیت شدید کاربران ایرانی از ساخت و ساز بر بستر زاینده رود را در پی داشته که وی را به دخالت بی جا و بی توجهی به علاقه عمیق مردم به این رودخانه متهم کرده اند.
 
طرح پایان نامه معماری
 
قطعا شرایط امروز رودخانه تاریخی زاینده رود نه فقط برای اصفهانی ها که برای همه ایرانیان اتفاقی ناراحت کننده است و کمتر کسی حتی با جایگزین شدن زیباترین سازه های معماری، راضی به از بین رفتن رودخانه تاریخی زاینده رود است ولی مطمئنا اگر قرار باشد، مقصران وضعیت امروز زاینده رود سرزنش شوند، پیش از دانشجویی خارجی که در پایان نامه اش به فکر چاره ای برای آینده اصفهان بدون زنده رود و ترمیم چهره دلگیر این شهر افتاده، این ما هستیم که باید پاسخگوی همه بی توجهی ها و انفعال خود در برابر شرایط بحرانی منابع آبی کشور و راهکارهای علمی و عملی پیشگیری و مهار آن باشیم.  

پایان نامه جنجالی دانشجوی لهستانی درباره زاینده رود

4.426
این مطلب مفید بود ؟233
برگرفته از ایسنا-/ف
وبگردی