راه های پیشگیری از بیماری هپاتیت

جلوگیری از ابتلا به بیماری هپاتیت

هپاتیت از نظر لغوی به معنای التهاب کبد است و بر اثر عوامل مختلف از جمله بسیاری از داروها، ویروسهای مختلف، بیماری های خود ایمنی و بیماری های ژنتیکی پدید آید.

ویروس هپاتیت در کبد عامل بروز ابتلا به بیماری به اصطلاح زردی در بدن شده اما تنها با رعایت برخی نکات از ابتلا به این بیماری می توان پیشگیری کرد.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، ایالات متحده پنج نوع اصلی از هپاتیت ویروسی A، B، C، D و E بوده که از این تعداد، هپاتیت A، B و C به ترتیب شایع ترین نوع های این بیماری شناخته شده اند.

بیماری هپاتیت و راه های پیشگیری از آن

ویروس هپاتیت گاهی اوقات بدون هیچ درمانی از بین می رود اما در برخی موارد، این ویروس در بدن باقی مانده و به یک عفونت مزمن تبدیل می شود. بر اساس گزارش موسسه ملی دیابت و دستگاه گوارش و کلیه برخی از افراد مبتلا به هپاتیت هیچ علامت ونشانه ای ندارند. علائم شایع این بیماری زردی (زرد شدن پوست و چشم ها)، درد شکم، از دست دادن اشتها، تهوع و استفراغ، اسهال و تب است.

برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت A حتما دست های خود را به طور کامل پس از استفاده سرویس بهداشتی حداقل به مدت 20 ثانیه و به خوبی با پاک کننده شسته و دست های خود را با یک دستمال کاغذی خشک کنید. افراد آلوده به این ویروس بهتر است برای دیگران غذا آماده نکنند، زیرا احتمال انتقال عفونت به دیگران امکان پذیر است.

ضد عفونی کردن میوه ها و سبزیجات قبل از مصرف و ضد عفونی کردن وسایل بیمار مبتلا به ویروس از ابتلا به این بیماری پیشگیری می کند. این بیماری از طریق ویروس در آب, غذاها و شیر آلوده و خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابد. به همین دلیل افراد در سفر نکات بهداشتی را به خوبی رعایت کنند.

واکسیناسیون هپاتیت A , B از ابتلا به این بیماری جلوگیری می کند. واکسن هپاتیت A از سال 1990 در آمریکا به همه کودکان تزریق شد که در نتیجه آن میزان شیوع تا سال 1995 (در هر 100 هزار نفر 12 مورد) و از 1995 تا 2010 ( 1 مورد در هر 100 هزار نفر ) به میزان چشم گیری کاهش پیدا کرد.

واکسیناسیون هپاتیت B تا 95 درصد از ابتلا به این عفونت ویروسی و عواقب مزمن آن جلوگیری می کند. اگر چه هیچ واکسنی برای هپاتیت D وجود ندارد اما واکسن هپاتیت ب در پیشگیری از این هپاتیت موثر است.


مراقب این نکات باشید تا گرفتار ویروس هپاتیت B نشوید
هپاتیت از طریق مادر به جنین، رابطه جنسی، و ترشحات بدنی مانندبزاق، مدفوع، صفرا و اشک، فراورده های خونی آلوده و سوزن مشترک در افراد معتاد تزریقی منتقل می شود. با واکسیناسیون هپاتیت B نوزادان متولد شده از مادران آلوده به این ویروس در 12 ساعت اول تولد به این بیماری مبتلا نمی شوند.

ارتباط دیابت و هپاتیت C
رعایت سبک زندگی سالم در پیشگیری از دیابت نوع 2 حائز اهمیت است اما در برخی موارد دلایل دیگری موجب بروز این بیماری می شود. ویروس هپاتیت C اغلب با ابتلا به دیابت همراه است و برخی مبتلایان به دیابت دچار هپاتیت مزمن می شوند.
معمول ترین روش ابتلا به ویروس هپاتیت C قرار گرفتن در معرض خون آلوده است که می تواند به شیوه های زیر رخ دهد:
تزریق مواد با سرنگ استفاده شده توسط فرد آلوده
استفاده مشترک از وسایل شخصی فرد آلوده همچون ریش تراش

تاتو (خالکوبی) کردن

پیشگیری
برای پیشگیری و درمان هپاتیت C واکسنی وجود ندارد، به همین دلیل مهم است افراد با خطرات آلوده شدن به ویروس هپاتیت C آشنا باشند. ویروس هپاتیت موجب التهاب و ورم در کبد می شود که شایع ترین آن هپاتیت نوع A ،B و C است. هپاتیت نوع C خطرناک ترین شکل هپاتیت است به این دلیل که واکسنی برای مقابله با آن وجود ندارد.

این نوع از هپاتیت مانع از آن می شود کبد عملکرد اصلی خود همچون هضم غذا، ذخیره انرژی و مواد مغذی، پیشگیری از ابتلا به عفونت ها و خارج کردن مواد شیمیایی از جریان خون را به درستی انجام دهد. از آنجایی که هپاتیت می تواند بر بسیاری از عملکردهای کبد تاثیر بگذارد بیماری مخربی برای سلامتی به حساب می آید و احتمال ابتلا به بیماری های دیگر همچون دیابت را افزایش می دهد.

در صورتیکه سلول های بدن در جذب قند خون یا گلوکز مشکل داشته باشند فرد دچار دیابت می شود. ویروس هپاتیت C ممکن است مقاومت انسولین بدن را افزایش دهد که خود فاکتور خطرزای اولیه برای ابتلا به دیابت نوع دو است.

همچنین روش های درمانی ویروس هپاتیت C ممکن است به دیابت نوع دو منجر شوند. علاوه بر این مشکلات خود ایمنی مرتبط با ویروس هپاتیت C احتمال ابتلا به دیابت نوع یک را افزایش می دهد. با توجه به این مطالعات هپاتیت C به دیابت و همچنین دیابت به هپاتیت C مرتبط است.