بیوگرافی بهرام بیضایی و فیلم ها+همسران، فرزندان و علت فوت بیضایی
بیوگرافی بهرام بیضایی، فیلمها، همسران و فرزندان او را بخوانید؛ بررسی کامل زندگی، آثار سینمایی و علت فوت بیضایی را مشاهده میکنید.
بیوگرافی بهرام بیضایی
نام:بهرام
نام خانوادگی:بیضایی
تاریخ تولد:۵ دی ۱۳۱۷
محل تولد:تهران
پیشه:نویسنده، نمایشنامهنویس و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون ایران
زندگی خصوصی بهرام بیضایی
بهرام بیضایی در زندگی شخصی فردی کم حاشیه و اهل پژوهش و مطالعه بود و بیشتر تمرکز خود را بر هنر، نوشتن و اندیشه گذاشت. او سال ها دور از فضای جنجالی رسانه ها زندگی کرد و پس از درگذشتش، جامعه فرهنگی و هنری ایران فقدان یکی از تأثیرگذارترین چهره های خود را با اندوه فراوان یاد کرد.
بهرام بیضایی اهل کجاست؟
بیضایی متولد تهران بود، اما از نظر اصالت خانوادگی به آران و بیدگل (آران کاشان) تعلق داشت.
خانواده بهرام بیضایی
بهرام بیضایی در خانواده ای فرهنگی و اهل ادب رشد کرد. پدرش ذکایی بیضایی آرانی، شاعر و متخلص به ذکایی، و مادرش نیره موافق خانه دار بود. او تنها یک خواهر بزرگتر از خود داشت.
ازدواج بهرام بیضایی
بهرام بیضایی در سال ۱۳۴۴ با منیر اعظم رامینفر ازدواج کرد و این زندگی چند سالی ادامه داشت.
همسر دوم بهرام بیضایی کیست؟
بهرام بیضایی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۶۸ با مژده شمسایی، بازیگر و چهرهپرداز ۲۱ ساله ازدواج کرد.
بهرام بیضایی و مژده شمسایی علاوه بر زندگی شخصی، همکاری هنری هم داشتند و او در فیلم هایی چون مسافران، سگکشی و وقتی همه خوابیم نقش های برجستهای داشت.
فرزندان بهرام بیضایی
بهرام بیضایی از ازدواج اول خود با منیر اعظم رامینفر سه فرزند به نام های نیلوفر (متولد ۱۳۴۵)، ارژنگ (متولد ۱۳۴۶) و نگار (متولد ۱۳۵۱) داشت. او همچنین یک پسر به نام نیاسان (متولد ۱۳۷۴) از ازدواج دومش با مژده شمسایی داشت و همه فرزندانش هر یک به نحوی در مسیر هنر و فرهنگ فعالیت می کنند.
تحصیلات بهرام بیضایی
بهرام بیضایی تحصیلات ابتدایی خود را در تهران آغاز کرد و هم دوره نویسندگان و ادیبانی چون داریوش آشوری، عبدالمجید ارفعی و نادر ابراهیمی بود. او بعد از معافیت از سربازی در دانشگاه تهران قبول شده و شاگرد استاد معین در رشته ادبیات فارسی بود، اما تحصیل را نیمه کاره رها کرد و به مطالعه اساطیر و پژوهش های ادبی علاقهمند شد.
شروع فعالیت هنری بهرام بیضایی
بهرام بیضایی مسیر هنری خود را از اواخر دهه ۱۳۳۰ با نوشتن نقد و پژوهش در زمینه تئاتر و سینما در نشریات آغاز کرد. او در همان سال ها با حضور در جمع روشنفکران و ادیبان هم دورهاش، علاقهمند به نمایشنامه نویسی شد و نخستین آثارش را در اوایل دهه ۴۰ منتشر کرد. این آغاز، پایه ورود او به عرصه حرفه ای هنر و فرهنگ ایران را شکل داد.
کارگردانی بهرام بیضایی
بیضایی علاوه بر نویسندگی، با کارگردانی تئاتر و تلویزیون فعالیت خود را گسترش داد و به مرور به یکی از تأثیرگذارترین چهره های هنر نمایشی ایران تبدیل شد. او با تلفیق پژوهش، مطالعه اساطیر و تحلیل فرهنگی، آثار نمایشی و فیلم نامه های ماندگاری خلق کرد که جایگاه ویژهای در ادبیات و سینمای ایران دارند.
فعالیت دانشگاهی بهرام بیضایی
بیضایی در سال ۱۳۵۲ به دانشگاه تهران منتقل شد و به عنوان استادیار تمام وقت نمایش و مدیر دپارتمان هنر های نمایشی در دانشکده هنرهای زیبا فعالیت خود را ادامه داد.
فیلم های بهرام بیضایی
آثار سینمایی بهرام بیضایی تجسم نگاه منحصربهفرد او به روایت و فرهنگ ایرانی است و سبکی خاص در داستانگویی و تصویر سازی دارند. فیلم های او ترکیبی از پژوهش، خلاقیت و تاملات عمیق اجتماعی و فرهنگی هستند که جایگاه ویژهای در سینمای ایران یافته اند.
بهرام بیضایی در تاسیان
در سریال تاسیان، شخصیت اصلی در دهه پنجاه با عباس کیارستمی دیدار می کند و در بخش دیگری در سخنرانی بهرام بیضایی حضور می یابد. داستان همچنین به کار و فیلم مشهور او، رگبار، اشاره کرده و شخصیت ها درباره این کارگردان برجسته صحبت می کنند.
فیلم شناسی بهرام بیضایی
این کارگردان نمایانگر مجموعهای از آثار برجسته سینمای ایران است که خلاقیت و نگاه منحصر به فرد او به روایت و فرهنگ را به نمایش می گذارند.
فیلم ها (کارگردانی و نویسندگی)
- عمو سیبیلو (۱۳۴۹)
- رگبار (۱۳۴۹، فیلم ۱۳۵۰)
- سفر (۱۳۵۱)
- غریبه و مه (۱۳۵۱، فیلم ۱۳۵۲)
- کلاغ (۱۳۵۵)
- چریکهی تارا (۱۳۵۴، فیلم ۱۳۵۷)
- مرگ یزدگرد (۱۳۶۰)
- باشو، غریبهی کوچک (۱۳۶۴)
- شاید وقتی دیگر (وقت دیگر، شاید…) (۱۳۶۴، فیلم ۱۳۶۶)
- مسافران (۱۳۶۸، فیلم ۱۳۷۰)
- گفتگو با باد (۱۳۷۷)
- سگکُشی (۱۳۶۸، فیلم ۱۳۸۰)
- قالی سخنگو (فرش ایرانی) (۱۳۸۵)
- وقتی همه خوابیم (۱۳۸۶، فیلم ۱۳۸۷)
فیلمنامههای بهرام بیضایی (نویسندگی)
- عیّار تنها (۱۳۴۹)
- آهو، سلندر، طلحک و دیگران (۱۳۴۹)
- حقایق دربارهی لیلا دختر ادریس (۱۳۵۴)
- چشمانداز (۱۳۵۵، بازنویسی ۱۳۷۵)
- قصههای میرِ کفنپوش (۱۳۵۸)
- شب سمور (۱۳۵۹)
- اِشغال (۱۳۵۹)
- آینههای روبرو (۱۳۵۹)
- روز واقعه (۱۳۶۱)
- داستانِ باورنکردنی (۱۳۶۱)
- زمین (۱۳۶۱)
- عَیّارنامه (۱۳۶۳)
- پروندهی قدیمی پیرآباد (۱۳۶۳)
- کفشهای مبارک (۱۳۶۳)
- تاریخ سرّی سلطان در آبسکون (۱۳۶۳)
- قلعهی کولاک (۱۳۶۴)
- طومار شیخ شرزین (۱۳۶۵)
- گیلگمش (۱۳۶۵)
- دیباچهی نوین شاهنامه (۱۳۶۵)
- پرده نئی (۱۳۶۵)
- آقای لیر (۱۳۶۷)
- برگی گمشده از اوراق هویت یک هموطن آینده (۱۳۶۷)
- سفر به شب (۱۳۶۸)
- فیلم در فیلم (۱۳۶۹)
- چه کسی رییس را کشت؟ (۱۳۷۱)
- یوانا یا نامهای به هیچ کس (۱۳۷۱)
- گبر گور یا گفتگو با خاک (۱۳۷۲)
- سیاوشخوانی (فیلمنامه / نمایشنامه) (۱۳۷۲)
- آوازهای ننه آرسو (۱۳۷۳)
- حورا در آینه (۱۳۷۴)
- مقصد (۱۳۷۵)
- اعتراض (۱۳۷۵)
- گفتگو با آب (۱۳۷۸)
- گفتگو با آتش (۱۳۷۸)
- گفتگو با خاک (۱۳۷۸)
- ایستگاه سلجوق (۱۳۷۹)
- اتفاق خودش نمیافتد! (۱۳۸۱)
- سند (۱۳۸۳)
- ماهی (۱۳۸۳)
- لبه پرتگاه (۱۳۸۵)
جوایز و افتخارات بهرام بیضایی
افتخارات بیضایی در کارنامه هنری اش درخشان باقی مانده اند که برخی از آنها عبارتند از:
- کسب سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای فیلم «سگکشی» در جشنواره فجر نوزدهم
- دریافت سیمرغ بلورین بهترین تدوین برای فیلم «وقتی همه خوابیم» در جشنواره فجر بیست و هفتم
- انتخاب به عنوان یکی از برترین کارگردانان تاریخ سینمای ایران در نظرسنجیهای منتقدان، اغلب در رقابت با داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی
- دریافت دکترای افتخاری ادبیات از دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند (۲۰۱۷)
- برنده جایزه بیتا برای یک عمر فعالیت هنری از دانشگاه استنفورد
- دریافت جایزه ویژه جشنواره فیلم پروین اعتصامی به پاس خلق ماندگارترین شخصیت های زن در سینما
فوت بهرام بیضایی
بهرام بیضایی در پنجم دی ۱۴۰۴ ؛ در سن 87 سالگی در آمریکا درگذشت. پزشکان بهرام بیضایی؛ علت مرگ او را ناشی از سرطان اعلام کرده اند.
