داستان واقعی استاد ایپ من+ همسر، فرزندان و علت مرگ ییپ من

بیوگرافی ییپ من یا ایپ من

نام :ایپ من

دیگر نام‌ها: آیپ من، ییپ کای من (葉繼問)

تاریخ تولد:۱ اکتبر ۱۸۹۳

محل تولد:ان، گوانگ‌دونگ، چین

ملیت:چینی

پیشه:مربی هنرهای رزمی

رده و سبک:استاد بزرگ وینگ‌چون

همسر:چونگ وینگ-سینگ (張永成)

خویشاوندان:ییپ چون (پسر؛ زاده ۱۹۲۴)، ییپ چینگ (پسر؛ زاده ۱۹۳۶)

قد:163

درگذشت:۲ دسامبر ۱۹۷۲ (۷۹ سال)

محل درگذشت:هنگ کنگ

زندگی خصوصی و سن ییپ من

ایپ من یا ییپ من نخستین استاد هنرهای رزمی در تاریخ ۱ اکتبر ۱۸۹۳ در کوانتونگ چشم به جهان گشود. این استاد بزرگ حدوداً 79 سال زندگی کرد و میراثی ارزشمند در هنرهای رزمی از خود به جای گذاشت.

خانواده ایپ من

ایپ من، با نام کامل ایپ کای من، در خانواده‌ای ثروتمند و سرشناس به دنیا آمد. پدرش ایپ اوی‌دو و مادرش وو روی بودند. او فرزند سوم خانواده بود و در دوران حکومت دودمان چینگ، تا ۱۲ سالگی به فراگیری آداب و رسوم مذهبی پرداخت. سپس، در همین سن، برای اولین بار آموزش هنرهای رزمی را آغاز کرد.

همسر ایپ من

چیانگ وینگ-سینگ ، همسر استاد ییپ من، چهره‌ی برجسته‌ی کونگ‌فوی وینگ‌چون بود. او زنی صبور، متین و همواره پشتیبان همسرش بود و در زندگی مشترک‌شان هیچ‌گاه مشاجره‌ای بین او و همسرش رخ نداد. او نمونه‌ای از یک زن سنتی چینی به‌شمار می‌رفت. چیانگ وینگ-سینگ در سال۱۹۶۰ درگذشت.

فرزندان ایپ من

ییپ من دو پسر به نام‌های ییپ چون (متولد ۱۹۲۴) و ییپ چینگ (متولد ۱۹۳۶) داشت که هر دو میراث‌دار هنر رزمی پدرشان بودند. اطلاعات دقیقی درباره تعداد دیگر فرزندان او در دسترس نیست، اما این دو پسر نقش مهمی در ترویج سبک وینگ‌چون ایفا کردند.

شروع هنرهای رزمی توسط ایپ من

ایپ من، از همان دوران جوانی، اشتیاق فراوانی به هنرهای رزمی نشان داد و با جدیت به آموزش در این زمینه پرداخت. او برای تکمیل مهارت‌های خود در سبک «وینگ چون»، نزد سه استاد برجسته و متخصص در هر فرم از این هنر رزمی به شاگردی نشست. این تلاش و پشتکار، او را به یکی از متبحرترین اساتید «وینگ چون» تبدیل کرد.

استادان ایپ من

در ادامه به معرفی استادان برجسته ییپ من می پرذدازیم که به او در آموختن هنرهای رزمی بسیار کمک کردند.

استاد چان واه سون

آغاز مسیر آموزش هنرهای رزمی ایپ من، زیر نظر استاد “چان واه سون” رقم خورد. چان واه سون، به عنوان نخستین مربی از سه استادی که هنر “وینگ چون” را به ایپ من آموختند، نقش بسزایی در شکل‌گیری این استاد بزرگ ایفا کرد. ایپ من تا زمان درگذشت چان واه سون در سال 1905، به طور مستمر از تعالیم او بهره‌مند بود.

استاد ان جی چونگ سو

پس از درگذشت استاد چان واه سون، ایپ من برای ادامه مسیر فراگیری وینگ چون، به سراغ “ان جی چونگ سو” رفت. ان جی چونگ سو، به عنوان یکی از شاگردان برگزیده و ممتاز استاد چان، دانش و تجربیات ارزشمندی را به ایپ من منتقل کرد.

پس از گذشت حدود دو سال از این دوره آموزشی، ایپ من تصمیم گرفت تا برای ادامه تحصیلات آکادمیک، فوشان را به مقصد هنگ‌کنگ ترک کند و در کالج سنت استفن در استنلی ثبت‌نام کند. این تصمیم، فصل جدیدی را در زندگی او رقم زد و فرصت‌های جدیدی را برای رشد و تعالی در اختیارش قرار داد.

استاد لیونگ بیک

در دوران کالج، یکی از همکلاسی‌های ایپ او را به مبارزه با استاد پیری در خلیج کنگ تشویق کرد. ایپ این چالش را پذیرفت، اما در کمال ناباوری، با وجود شهرت خود به عنوان مبارزی بی‌نظیر، توسط آن استاد که استاد لیونگ بیک، از نوادگان وینگ چون بود، شکست خورد. پس از این شکست، ایپ به عنوان تنها شاگرد استاد لیونگ، فنون وینگ چون را آموخت و به پیشرفت این هنر رزمی کمک شایانی کرد، تا جایی که هم اصول تئوری و هم تکنیک‌های خود را در این سبک گسترش داد.

پلیس محلی منطقه نامهوئی

در سن ۲۴ سالگی، ایپ به زادگاهش بازگشت و به عنوان افسر پلیس در منطقه نامهوئی مشغول به کار شد. او سال‌ها به عنوان مجری قانون خدمت کرد و در این مدت تجربیات ارزشمندی کسب نمود.

آموزش وینگ

ایپ در کنار وظایف پلیسی خود، در اوقات فراغت نیز به آموزش وینگ چون می‌پرداخت. او با احترام عمیق به سنت‌ها و اصول وینگ چون، همواره بر این باور بود که این هنر رزمی باید به صورت اصولی و با دقت منتقل شود. به همین دلیل، او آموزش را تنها به گروه کوچکی از شاگردان که با وسواس و دقت انتخاب می‌شدند، محدود می‌کرد تا از حفظ کیفیت و اصالت این هنر اطمینان حاصل کند.

تاسیس نخستین مدرسه

ایپ تا سال ۱۹۴۹ که چین به جمهوری خلق چین تبدیل شد، به این روش آموزش ادامه داد. با وقوع انقلاب کمونیستی، او مجبور شد در سن ۵۴ سالگی، چین را ترک کرده و به هنگ کنگ پناه ببرد. در هنگ کنگ، جایی که وینگ هنوز ناشناخته بود، استاد ایپ با روشی سنتی و محدود به چینی‌زبانان، به آموزش این هنر رزمی پرداخت. او در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی اولین مدرسه عمومی" وینگ چون" را تأسیس کرد و در نهایت، کانون ورزشی وینگ چون را بنا نهاد که به عنوان اولین موسسه رسمی هنرهای رزمی قرن بیستم شناخته می‌شود. پس از بازنشستگی، “لئونگ تینگ” را به عنوان به عنوان شاگرد ارشد و جانشین خود معرفی کرد.

شاگردان ایپ من

لیونگ شونگ، وونگ شان لئونگ، لئونگ تینگ، چو شونگ تین، ویلیام چانگ، بروسلی و ... از شاگردان استاد ایپ من هستند.

بروس لی شاگرد معروف ایپ من

ایپ من، هنر وینگ چون را به افراد زیادی آموزش داد، از جمله لی جون فان، که بیشتر با نام بروس لی شناخته می‌شود. بروس لی را می‌توان موفق‌ترین و مشهورترین شاگرد ایپ من دانست.

علت فوت ایپ من

ایپ من پس از تحمل دوره‌ای بیماری، در تاریخ ۲ دسامبر ۱۹۷۲ به دلیل عوارض ناشی از سرطان سر و گردن در سن ۷۹ سالگی درگذشت. مرگ او ضایعه‌ای برای جامعه هنرهای رزمی بود و میراثش همچنان الهام‌بخش نسل‌های متمادی است.

سری فیلم های ایپ من

سری فیلم‌های “ایپ من” به کارگردانی ویلسون ییپ، از محبوب‌ترین آثار رزمی سینمای چین است که از سال ۲۰۰۸ منتشر شد. این مجموعه، با بازی دانی ین در نقش ایپ من، داستان زندگی این استاد وینگ چون را در قالب فیلم‌هایی جذاب و پرمخاطب روایت می‌کند.