
جنگنده میگ-۲۹ ایران چه قدرت و توان رزمی دارند؟+ مقایسه با اف14
جنگنده میگ-۲۹ ایران با قدرت مانور بالا و قابلیت رزمی متنوع، یکی از ستونهای دفاع هوایی کشور است که در مقایسه با اف-۱۴ ویژگیهای متفاوتی دارد.
جنگنده میگ-۲۹؛ جنگنده نسل چهارم روسی
یک جنگنده نسل چهارم دوموتوره و فوق مانورپذیر است که در دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت میکویان در روسیه طراحی شد و از سال ۱۹۸۳ وارد خدمت نیروی هوایی این کشور گردید. این هواپیما با هدف مقابله با اهداف هوایی و زمینی، در شرایط آب و هوایی متنوع و حتی محیط های دارای پارازیت، توسعه یافت و همچنان در ارتش روسیه و بسیاری از کشور های دیگر از جمله ایران، هند و سوریه مورد استفاده قرار دارد.
انواع و قابلیت های میگ-۲۹
میگ-۲۹ در مدل های مختلفی تولید شده است که هرکدام ویژگیهای خاصی دارند.
• مدل میگ-۲۹بی برای صادرات و عملیات های عمومی طراحی شد و فاقد توان حمل سلاح هسته ای است.
• مدل میگ-۲۹ اس ای قابلیت حمل شش موشک آر.دبلیو-ایای را دارد که می تواند همزمان به دو هدف حمله کند.
• مدل میگ-۲۹اس ام به تسلیحات هوا به زمین هدایت شونده، مانند موشک های خا-۲۹تی و بمب های کا.آ.ب-۵۰۰۰دی، مجهز شده و توانایی انجام عملیات های متنوع را دارد.
• میگ-۲۹ اسامتی و میگ-۲۹ ام۲؛ نسخه های پیشرفتهتر مانند میگ-۲۹ اسامتی و میگ-۲۹ ام۲ با رادار های پیشرفتهتر، ظرفیت سوخت بیشتر و تسلیحات دقیق تر، به عنوان جنگنده های چند منظوره مدرن شناخته می شوند.
طراحی، آیرودینامیک و ویژگیهای فنی MIG29
میگ-۲۹ از نظر آیرودینامیکی شباهتهایی به سوخو-۲۷ دارد اما با طراحی جمعوجورتر و وزن کمتر. بدنه عمدتاً از آلومینیوم و مواد کامپوزیتی ساخته شده و دو دم عمودی با زاویه مایل، بال های مجهز به تیغه های اتوماتیک و دو موتور توربوفن آردی-۳۳ دارد.
این موتورها توانایی تولید رانش بالا را داشته و حداکثر سرعت جنگنده را به حدود ۲۴۵۰ کیلومتر بر ساعت و سقف پرواز را به ۱۸ هزار متر می رسانند. طول میگ-۲۹ حدود ۱۷/۳ متر، دهانه بال ۱۱/۳ متر و وزن برخاستن آن تا ۱۸۵۰۰ کیلوگرم است.
سیستم های الکترونیکی و رادار میگ-۲۹
این جنگنده به رادار پالس داپلر اِن۰۱۹ روبین مجهز است که توانایی شناسایی و رهگیری اهداف هوایی ۷۰ تا ۱۰۲ کیلومتر را دارد و می تواند همزمان تا ۱۰ هدف را رهگیری و با یکی از آنها درگیر شود. سیستم اخلال فعال، ارتباطات پیشرفته و پردازنده دیجیتال تیاس۱۰۰، قابلیت بقا و کارایی جنگنده را در میدان نبرد افزایش میدهد.
همچنین سیستم هدفگیری نصب شده روی کلاه خلبان (اچاماس) امکان هدایت موشک به سمت نقطه نگاه خلبان را فراهم می کند.
تسلیحات و توان رزمی
میگ-۲۹ دارای شش جایگاه تسلیحات خارجی است و میتواند تا ۳۵۰۰ کیلوگرم مهمات، شامل موشک های هوا به هوای کوتاهبرد آر-۷۳ و میانبرد آر-۲۷، بمب های سقوط آزاد اف.آ.ب-۵۰۰/۱۰۰۰ و راکت های اس-۸/اس-۲۴ را حمل کند.
در نسخه های ارتقاء یافته، امکان حمل تسلیحات هدایتشونده لیزری و اپتیکی نیز فراهم شده است. توپ داخلی ۳۰ میلی متری با ۱۰۰ گلوله نیز از تسلیحات استاندارد این جنگنده محسوب می شود.
عملکرد و حضور در نبردها با میگ 29
به دلیل نسبت بالای توان به وزن، قابلیت مانورپذیری بسیار بالایی دارد و در نبردهای نزدیک هوایی (داگفایت) عملکردی درخشان از خود نشان داده است.
این جنگنده در جنگ های متعددی از جمله جنگ ایران و عراق، عملیات طوفان صحرا و نبردهای یوگسلاوی شرکت داشته و در جنگ اوکراین نیز برای مقابله با پهپادها و شلیک موشک های ضد رادار مورد استفاده قرار گرفته است.
میگ-۲۹ جایگاه خود را در ناوگان هوایی بسیاری از کشورها حفظ کرده است.
مقایسه اف 14 و میگ 29
هر دو جنگنده مطرح نسل چهارم، همواره مورد توجه کارشناسان نظامی بوده است. اف-۱۴ یک جنگنده رهگیر دوربرد دو نفره با بال های متغیر است که به رادار قدرتمند و موشکهای دوربرد فینیکس مجهز شده و در سرعت و ارتفاع بالا، عملکرد بسیار خوبی دارد.
در مقابل، میگ-۲۹ فالکروم یک جنگنده تک خلبانه، سبکتر و چابکتر است که با دو موتور آر.دی-۳۳ و مانورپذیری بالا، در نبردهای نزدیک هوایی برتری محسوسی نسبت به اف-۱۴ دارد.
هرچند اف-۱۴ از نظر فناوری رادار و تسلیحات برد بلند جلوتر است، اما میگ-۲۹ به دلیل نسبت رانش به وزن بهتر و نبود مشکل واماندگی موتور، در مانور و چابکی بر اف-۱۴ برتری دارد.
نتیجه نبرد این دو هواپیما تا حد زیادی به مهارت خلبان و شرایط عملیاتی بستگی دارد و هر دو در تاریخ هوانوردی نظامی، جایگاه ویژهای دارند.