حکم سحری خوردن بعد از اذان صبح و خوردن سحری تا پایان اذان

حکم سحری خوردن سهوی بعد از اذان صبح چیست؟

سحری، وعده غذایی قبل از اذان صبح در ماه رمضان است که مسلمانان قبل از شروع روزه‌داری می‌خورند. این وعده غذایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا به روزه‌داران انرژی لازم را برای تحمل گرسنگی و تشنگی در طول روز می‌دهد. از آن جایی که خوردن و آشامیدن روزه را باطل می کند، اگر روزه دار نداند اذان صبح شده و چیزی بخورد حکمش چیست؟ حکم سحری خوردن سهوی بعد از اذان صبح چیست؟ در این مطلب از بخش دین و مذهب نمناک به این موضوع می‌پردازیم.

آیا می توان تا پایان اذان صبح سحری خورد؟

مُبطِلات روزه کارهایی است که روزه را باطل می‌کنند. خوردن و آشامیدن جزو مبطلات روزه هستند. پس در پاسخ به سوال آیا تا پایان اذان صبح میشود سحری خورد؟ تا چند دقیقه بعد از اذان صبح سحری بخوریم؟ باید بگوییم خوردن سحری در هنگام اذان صبح روزه را باطل می کند.

حکم خوردن سحری هنگام اذان صبح در صورتی که عمدا باشد

بر اساس نظر همه مراجع اگر روزه‌دار از شروع اذان تا آخر آن چیزی بخورد و بیاشامد روزه‌اش باطل می‌شود و کفاره بر او واجب شده و باید قضای آن روزه را نیز بگیرد.

حکم خوردن سحری هنگام اذان صبح بصورت سهوی

در خصوص احکام فقهی نظرات متفاوتی در میان فقها وجود داشته است که برخی از این نظرات یکی و شبیه به هم و برخی دیگر نیز متفاوت و گوناگون از یکدیگر می باشند که ما در اینجا در ادامه به نظر آیت الله سیستانی در خصوص امر روزه و خورده شدن چیزی در هنگام روزه داری بدون علم رسیدن اذان صبح پرداخته ایم:

خوردن سحری بعد از اذان سیستانی

اگر فرد در هنگام خوردن سحری متوجه شدن و یا گفت اذان صبح نشود و به خوردن و یا آشامیدن خود همچنان ادامه دهد در این ما بین به یکباره متوجه اذان صبح شود و بفهمد که بدون اطلاع پس از گفته شدن اذان صبح نیزمقداری غذا و یا آب خورده است در این صورت حکم او از دیدگاه آیت الله سیستانی چگونه است؟

از دیدگاه آیت الله سیستانی (مسأله55) چون فرد اطلاعی از زمان گفته شدن اذان نداشته است و به صورت عمدی چیزی نخورده است روزه ی وی صحیح و درست می باشد و روزه اش نیز باطل نشده است.

اگر ندانسته بعد از اذان صبح چیزی بخوریم مکارم

از نظر آیت الله مکارم شیرازی اگر اذان صبح گفته شود و فرد بدون خبر از گفته شدن اذان صبح و بدون عمد همچنان به خوردن ادامه دهد حکم او نیز همانند کسی که بدون عمد در طول روز روزه داری چیزی را بخورد و یا بیاشامد محسوب می شود و موجب باطل شدن و یا بطلان روزه ی وی نمی شود.

اگر فرد ما بین خوردن متوجه گفتن اذان شود فورا باید غذا را از دهان خارج کرده و نگذارد چیزی از آن در دهان و یا ما بین دندان هایش باقی بماند در غیر این صورت روزه ی او به عمد باطل شده و باید کفاره ی آن را پرداخت نماید.

خوردن و آشامیدن با علم و از روی عمد پس از گفته شدن اذان صبح و قبل از گفته شدن اذان مغرب موجب بطلان روزه ی شخص شده و در این صورت فرد باید کفاره ی روزه ی باطل شده ی خود را نیز پرداخت کند.

حکم خوردن سحری هنگام اذان صبح خامنه ای

دیدگاه آیت الله خامنه ای درباره این موضوع به تحقیق فرد تحقیق بستگی دارد که صبح شده است یا خیر، اگر فرد بعد از تحقیق هم گمان داشته است که صبح شده و یا اذان گفته شده است یا خیر ولی همچنان به خوردن و یا آشامیدن خود ادامه دهد قضای این روزه بر وی واجب می شود. اگر وی پس از تحقیق شک کند که صبح شده است یا خیر نیازی به گرفتن قضای آن روز نیست.

مقتضى است که مؤمنین محترم جهت رعایت احتیاط در مورد امساک روزه و وقت نماز صبح، هم‌زمان با شروع اذان صبح از رسانه‌ها براى روزه امساک کنند و حدود ۵ الى ۶ دقیقه بعد از اذان، شروع به اداى نماز صبح نمایند.

حکم خوردن سحری هنگام اذان صبح بصورت سهوی از نظر امام خمینی

انسان دارای قدرت تحقیق اگر بدون تحقیق و بررسی این‌که صبح شده یا نه؟ کاری برای باطل شدن روزه ‌کند، و بعد معلوم شود که سپیدۀ صبح قبل از عمل او طلوع کرده است؛ باید روزه آن روز را ادامه داده و قضای آن را نیز به جا آورد و کفاره لازم نیست.اگر فرد عاجز از تحقیق بوده باشد هم قضای روزه لازم است.

اگر فرد تحقیق کرده و یقین به باقی بودن شب و عدم طلوع صبح حاصل نکند یا بعد از تحقیق گمان بر طلوع صبح پیدا کرده یا در آن شک کند، قضای روزه در صورت اول به احتیاط واجب لازم است و در صورت دوم احتیاط مستحب است.

اگر تحقیق موجب گمان به باقی بودن شب شده باشد بنا بر اقوا قضای روزه واجب نیست.

اگر کسی تحقیق کرده و یقین کند که صبح نشده و شب باقی است و چیزی بخورد و بعدا خلاف آن معلوم شود روزه‌اش صحیح است.