این مدل پرخاشگری نوجوان و بی ادبیش عادیه؛ فقط والدین عاقل میدونن
این نوع پرخاشگری و بی‌ادبی در نوجوانان شاید نگران‌کننده به‌نظر برسد، اما والدین آگاه می‌دانند که بخشی طبیعی از رشد و بلوغ است.
کلیک کنید و اخبار جنگ را از 
کلیک کنید و اخبار جنگ را از ۷ رفتار بد پرخاشگری نوجوان که نشانه ی رشد سالمه
در دوران نوجوانی، رفتارها و واکنش‌های نوجوانان اغلب با انتقاد و سرزنش همراه است، در حالی که بسیاری از این رفتارها نتیجه طبیعی فرآیندهای رشد، بلوغ و تکامل است. متاسفالنه بسیاری از والدین این نکته را نمی دانند و فرزند نوجوانشان را به دلیل داشتن رفتارهایی که در این بخش از نمناک آورده ایم، سرزنش می کنند. درک این نکته مهم است که بسیاری از رفتارهای نوجوانان، نه به قصد نافرمانی یا اذیت دیگران، بلکه نتیجه تغییرات طبیعی در سیستم عصبی و روان آن‌هاست که نیازمند شناخت، همدلی و راهنمایی مناسب است. در ادامه به رفتارهایی اشاره می کنیم که نشانه رشد سالم نوجوان هستند.
رفتار تند و زننده
بسیاری از نوجوانان از خود رفتار تند و زننده چون پرخاشگری، بی احترامی، طعنه زدن و... بروز می دهند که برخلاف نظر والدین نشانه رشد سالم اوست زیرا افزایش هورمون‌هایی مانند تستوسترون و استروژن در نوجوانی می‌تواند منجر به نوسانات خلقی، افزایش تحریک‌پذیری و واکنش‌های احساسی شدیدتر شود. مغز نوجوانان هنوز در حال رشد است، به خصوص بخش‌هایی که مسئول کنترل تکانه و تصمیم‌گیری هستند (قشر پیش‌پیشانی)، که این موضوع می‌تواند به رفتار تکانشی و بی‌ملاحظه منجر شود.
بی مسئولیتی نوجوانان در انجام کارها
دلیل اصلی انجام ندادن به‌موقع کارها توسط نوجوان، مربوط به عدم تکمیل فرآیند توسعه مناطق مسئولیت‌پذیر در مغز است.قشر پیش‌پیشانی مغز که نقش کلیدی در مهارت‌هایی مانند تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی، کنترل تکانه، ارزیابی پیامدها و مدیریت زمان ایفا می‌کند،در دوران نوجوانی،هنوز در حال تکامل است و روند رشد آن تا اواسط دهه بیستم ادامه دارد.
بحث کردن مداوم
حاضر جوابی، سرکش شدن و بحث کردن مداوم نوجوانان، به‌ویژه با والدین و بزرگ‌ترها، یکی از نشانه‌های طبیعی و مهم فرآیند شکل‌گیری هویت در این دوره است. بحث کردن، به خصوص بر سر عقاید و قوانین، راهی برای نوجوان است تا نشان دهد که دارای نظرات و خواسته‌های مستقل است و می‌خواهد کنترل بیشتری بر زندگی خود داشته باشد.
رفتار خودخواهانه
بی توجهی، نامهربان بودن ، قدرنشناسی و رفتار خودخواهانه در نوجوان علاوه بر دلایل متعدد مربوط به رشد او نیز است. این ویژگی‌ها بیشتر نشان‌دهنده شکل‌گیری هویت، استقلال و تمرین مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی است. نوجوانان تلاش می‌کنند استقلال و هویت شخصی خود را تعریف کنند و در این مسیر، گاهی رفتارهای ناشی از نداشتن تجربه، ناآگاهی یا نداشتن مهارت‌های اجتماعی ظاهر می‌شود.
گرفتن تصمیمات غیر منطقی
یکی از ویژگی‌های شناخته‌شده و تا حدی قابل انتظار در این دوره گرفتن تصمیمات عجولانه و بدون فکر است. این پدیده ریشه در تحولات مغزی و روانی در حال وقوع در دوران نوجوانی دارد.قشر پیش‌پیشانی که مسئولیت عملکردهای اجرایی عالی را بر عهده دارد، در دوران نوجوانی هنوز در حال تکامل است، این عدم بلوغ باعث می‌شود نوجوانان در ارزیابی دقیق پیامدهای اعمالشان، درک کامل ریسک‌ها و مقاومت در برابر انگیزه‌های آنی (مانند لذت‌گرایی کوتاه‌مدت یا فشار همسالان) دچار مشکل شوند.
گوش ندادن و بی تفاوتی
نوجوانان در این دوره به دنبال استقلال و هویت فردی خود هستند و می‌خواهند خود را از والدین و بزرگسالان متمایز کنند. گوش ندادن و بی‌تفاوتی می‌تواند یکی از راه‌های نشان دادن این استقلال و اعلام وجود باشد. آنها ممکن است فکر کنند که گوش دادن به نصیحت‌ها و دستورات بزرگسالان، به معنای از دست دادن کنترل و تسلیم شدن در برابر خواسته‌های دیگران است.
شلختگی و به هم ریختن اتاق
شلختگی و به هم ریختگی اتاق توسط نوجوانان، یکی دیگر از چالش‌های رایج است که بسیاری از والدین با آن روبرو می‌شوند. اتاق شخصی برای نوجوانان، به مثابه قلمرویی است که می‌خواهند آن را به دلخواه خودشان مدیریت کنند. به هم ریختگی اتاق می‌تواند نمادی از استقلال آنها باشد؛ جایی که آنها قواعد خود را دارند و می‌خواهند از دخالت دیگران در فضای شخصی‌شان جلوگیری کنند.
رفتار مناسب با نوجوان:
- در رفتار با نوجوان ابتدا خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید.
- انتظار نداشته باشید که نوجوانتان بدون اینکه شما بگویید،کاری را انجام دهد.
- مسئولیت‌ها را به قدم‌های خیلی کوچک‌تر تقسیم کنید و از آنها بپرسید که چه مسئولیتی را می‌توانند به عهده بگیرند.
- به حرف‌های نوجوانتان با تمرکز گوش دهید و دلیل رفتارهای او را جویا شوید.
- با نوجوان خود با احترام و بدون قصد تربیت صحبت کنید،هرگز فاز نصیحت برندارید زیرا نوجوانان از نصیحت کردن بیزارند.
- نوجوان خود را تحقیر و سرزنش نکنید و به او برچسب نزنید،به درستی با او درباره تغییر وضعیت صحبت کنید.
- اگر خطری فرزند نوجوانتان را تهدید نمی‌کند، اجازه دهید که او تصمیم‌های مکرر بگیرد،اشتباه کردن باعث قوی‌تر شدن و هموار گشتن مسیر یادگیری نوجوان می گردد.
- هرگز نظرات خود را به نوجوانتان تحمیل نکنید،کوتاه و مشخص صحبت کنید.
- انتظارات خود را در مورد فضای مشترک تعریف کنید و فضای شخصی نوجوان را به حال خود رها کنید.
- با فرزند نوجوان خود در زمان و مکان مناسب حرف بزنید.
