غزل شماره 130 دیوان حافظ : سحر بلبل حکایت با صبا کرد
بهترین و کامل ترین تعبیر و تفسیر برای غزل شماره 130 دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشق روی گل با ما چهها کرد از آن رنگ رخم خون در دل افتاد وز آن گلشن به خارم مبتلا کرد
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 130 دیوان حافظ :سحر بلبل حکایت با صبا کرد
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 130 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 130 دیوان حافظ در فال حافظ شما
سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چهها کرد
از آن رنگ رخم خون در دل افتاد
وز آن گلشن به خارم مبتلا کرد
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد
خوشش باد آن نسیم صبحگاهی
که درد شب نشینان را دوا کرد
نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد
بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد ریا کرد
وفا از خواجگان شهر با من
کمال دولت و دین بوالوفا کرد
معنی و تفسیر غزل شماره 130 دیوان حافظ در فال حافظ شما
اعتماد بیحد به یک نفر منجر به خسارت و آسیب برای شما شده است. ظاهر بینی شما دلیل این وضعیت است و پشیمانی فایدهای ندارد. از دروغ و فریب دیگران پرهیز کنید، که به جایی نمیرسید. اگر باطن خود را صاف و پاک کنید، خداوند نیز دست شما را میگیرد و مشکلات برطرف میشود. قناعت را پیشه کنید و دوستان صادق را از دشمنان دورو بشناسید. به عهدی که با خدا میبندید پایبند بمانید تا به مقام و شوکت برسید.
