غزل شماره 455 دیوان حافظ : عمر بگذشت به بیحاصلی و بوالهوسی
غزل شماره 455 دیوان حافظ / عمر بگذشت به بیحاصلی و بوالهوسی ای پسر جام میام ده که به پیری برسی چه شکرهاست در این شهر که قانع شدهاند شاهبازان طریقت به مقام مگسی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 455 دیوان حافظ :عمر بگذشت به بیحاصلی و بوالهوسی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 455 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 455 دیوان حافظ در فال حافظ شما
عمر بگذشت به بیحاصلی و بوالهوسی
ای پسر جام میام ده که به پیری برسی
چه شکرهاست در این شهر که قانع شدهاند
شاهبازان طریقت به مقام مگسی
دوش در خیل غلامان درش میرفتم
گفت ای عاشق بیچاره تو باری چه کسی
لمع البرق من الطور و آنست به
فلعلی لک آت بشهاب قبس
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
وه که بس بیخبر از غلغل چندین جرسی
بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن
حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی
چند پوید به هوای تو ز هر سو حافظ
یسر الله طریقا بک یا ملتمسی
معنی و تفسیر غزل شماره 455 دیوان حافظ در فال حافظ شما
عمر خود را به بطالت میگذرانید و دوران جوانی با ارزش را در پی کارهای بیارزش سپری میکنید. اگر هدفتان رسیدن به مدارج بالا است، با بزرگان مشورت کنید و از تجربههای آنان بهره ببرید. کمی به ظاهر زندگی دیگران توجه دارید و همین نگاه باعث میشود با دیدن ظاهر زندگی آنها خود را بیارزش و کماهمیت بشمارید. خودباوری خود را تقویت کنید. به موفقیتهای زیادی دست پیدا خواهید کرد و شهرتتان در همه جا میپیچد.
