غزل شماره 477 دیوان حافظ : دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
غزل شماره 476 دیوان حافظ / دو یار زیرک و از باده کهن دومنی فراغتی و کتابی و گوشه چمنی من این مقام به دنیا و آخرت ندهم اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 477 دیوان حافظ :دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 477 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 477 دیوان حافظ در فال حافظ شما
دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی
هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد
فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی
ز تندباد حوادث نمیتوان دیدن
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی
ببین در آینه جام نقش بندی غیب
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی
معنی و تفسیر غزل شماره 477 دیوان حافظ در فال حافظ شما
شما انسانی نیکوکار و معنوی هستید و جایگاه بالایی نزد خداوند دارید و حاضر نیستید آن را به علت مادیات یا شهرت عوض کنید. قناعت و شکر پروردگار، عامل سعادت دنیا و آخرت است. تاکنون از آزمونهای زیادی سربلند بیرون آمدهاید و صبور بودهاید. مراقب باشید که شیطان با نقشههای خود ممکن است قصد فریب شما را داشته باشد. به خداوند پناه ببرید.
