افطاری برای عروس و هدایای رسم 27 رمضان برای عروس
افطاری و هدیه برای عروس در 27 رمضان
هدیه دادن به تازه عروس یکی از شیرینترین و زیباترین رسوم ما ایرانیهاست. در کشور ما نه تنها خانواده داماد عید نوروز، عید فطر، عید قربان و...به نشانه محبت و علاقهای که به عروس خود دارند، هدایایی را تقدیم او می کنند، بلکه در برخی شهرها، هدیه دادن به عروس در 27 رمضان یا مراد کشون نیز رسم است که با تشریفات و آداب خاصی انجام میشود. در ادامه این بخش از نمناک شما را با رسم و رسوم 27 رمضان آشنا می کنیم.
27 رمضان چه روزی است؟
27 رمضان، بیست و هفتمین روز از ماه رمضان در تقویم هجری قمری است که در این شب در برخی از شهرها جشن مراد کشون (ابن ملجم کشون) در بین شیعیان دوازده امامی برگزار می شود زیرا معتقدند در این روز قاتل امام اول شیعیان کشته شده است.این جشن شامل روزه گیری، اطعام، ختم قرآن کریم، خوردن کله پاچه گوسفند در افطار، خوردن آجیل مراد و...است که در ادامه این بخش توضیح می دهیم.
در 27 رمضان برای عروس چه هدایایی می برند؟
در برخی از شهرها و استان های کشور به خصوص اصفهان و... رسم است که در 27 رمضان برای عروس، هدایایی را آماده و می برند. مادر داماد برای بردن هدیه پنج مجمعه (سینی) مسی آماده می کند و روی همه سینی ها را دستمال توری خوش رنگی می کشد و پنج نفر خانم یا آقا سینی ها را روی سرشان می گذارند و همراه برخی از اقوام نزدیک به طرف خانه نو عروس آینده حرکت می کنند، مادر داماد شیرینی و نان جوهایی که پخته را در حین حرکت و در موقع رسیدن به خانه عروس بین میهمانان توزیع می کند. هدایایی که مادر داماد برای تازه عروسش آماده می کند، عبارتند از:
- لباس
- گوشواره طلا
- شیرینی
- برنج
- روغن
- خوردنی های مخصوص ماه مبارک رمضان ( افطاری برای عروس )
- صابون
- حنا
- حوله
- گوشت
- میوه
- سبزی
لازم به ذکر است که فقط سال اول خانواده داماد برای عروس هدیه میآورند و رمضان دوم خانواده عروس برای داماد هدیه می برند.
آداب و رسوم دیگر در 27 ماه رمضان
در 27 ماه رمضان،آداب و رسوم زیر در برخی از شهرها اجرا می شد، این آداب و رسوم عبارتند از:
خوردن کله پاچه در شب 27 ماه رمضان
یکی از آداب مراسم شب 27 ماه رمضان خوردن کله پاچه است، افرادی که از لحاظ مالی وضعیت بهتری دارند، بیست وهفتم (شب قتل ابن ملجم مرادی) گوسفندی را ذبح میکنند و اقوام و دوستان را دعوت کرده و برای افطاری کله پاچه خورده به این بهانه که سرابن ملجم را خورده اند!
بردن عروس به مسجد
در برخی شهرها شب 27 ماه رمضان، تازهعروس را به همراه شیرینی و... به مسجد برده و او را در صف اول نماز جماعت جای داده و بین نمازگزاران پس از خواندن نماز مغرب و عشا، مقداری شیرینی یا خرما تقسیم میکردند.
تهیه حلقه مراد
یکی دیگر از رسوم روز 27 رمضان انداختن حلقه مراد است، طبق رسم اندکی از پول تهیه انگشتر از افراد دارای اسامی ائمه تهیه و مقداری پول هم خودشان به آن اضافه می کردند و انگشتری از جنس طلا یا نقره برای فرد مریض سفارش داده و روز 27 ماه رمضان حلقه را در دست فرد مورد نظر می کردند، در صورت مذکر بودن فرد مورد نظر حلقه باید به گوش راستش آویزان شود.
آجیل مراد 27 ماه رمضان
خوردن آجیل مراد یکی دیگر از رسوم شب 27 ماه رمضان است، آجیل مراد شامل خرما، پسته، فندق، تخمه، نخودچی، بادام، شکر و.... بوده که قبل از سحری میل می کنند. این آجیل با تقاضا از افرادی که نامشان محمد، علی یا فاطمه است، تهیه میشود.
خواندن یک دعا
در 27 رمضان رسم است که مردم در مساجد و خانه ها جمع شده و جمله "نادعلیا مظهر العجائب" مرتب تکرار می کنند و حاضرین ابن ملجم را لعن کرده و جمله "اللهم العن قتله امیرالمومنین" را می خواندند.
پخت نان مراد
در برخی شهرها خانواده هایی که مریض داشتند یا فرزندشان خدمت سربازی بود و...، در27 رمضان نان مراد یا نان بیست و هفتم می پزند، آرد این نان را از هفت نفر سید تهیه و آرد را خمیر می کردند و نان می پختند و در میان مردم تقسیم می کردند.
بخت گشایی با گردو
برای بازگشایی بخت دختران دم بخت، این رسم در 27 رمضان اجرا می شد، طبق این رسم دختران دم بخت با مقداری گردو، قفل و شیرینی در دست، از پله های مسجد جامع بالا رفته ودر هر پله یک عدد گردو را زیرپا می شکستند و سپس بالای مسجد دعا خوانده و هفت مرتبه دور گنبد می گشتند، پس از پایین آمدن دختر از پله های مسجد، قفل را به اولین جوان میداد تا آن را باز کند و به او شیرینی تعارف می کرد.
دوختن پیراهن مراد در 27 ماه رمضان
از آیینهای ویژه 27 ماه رمضان دوختن پیراهن مراد است، خانم ها روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان طبق رسم با پارچههایی که از قبل تهیه کرده بودند، در بین دو نماز پیراهن مراد را دوخته و معتقدند که با پوشیدن این پیراهن حاجات برآورده می شود.
دوختن کیسه مراد
بر اساس یک آیین در روز 27 ماه رمضان، پارچهای را بین دو نماز ظهر و عصر، با چاقو یا تیغ بدون قیچی برش داده وبا نخی همرنگ پارچه کیسهای میدوزند و بین دو نماز از میان کیسه، نخ سبزی را عبور داده و انتهای نخ را به چند نخ گره زده و نخ را از سکه سوراخ داری که فردی حاجت دار داده بود، به سرکیسه میبندند.پس از دوخت کیسه، آن را به فرد سفارش دهنده داده که تا وقتی حاجتش برآورده شود، از آن نگهداری کند و پس از برآورده شدن حاجت، سر کیسه را باز کند و سکه سوراخدار را بیرون آورد و زیر لباس بدوزد، به طوری که دیده نشود و همیشه همراهش باشد.