آشالازی مری چیست و چه علائمی دارد؟ + درمان

آشالازی مری چیست و چه علائمی دارد؟

آشالازی اختلالی نادر است که عبور غذا و مایع را از لوله بلع دهان و مری که به معده متصل است را دشوار می سازد. آشالازی زمانی اتفاق می افتد که عصب های مری آسیب ببینند در این صورت، مری با گذشت زمان فلج و گشاد می شود و در نهایت توانایی فشردن غذا داخل معده را از دست می دهد سپس غذا در مری جمع و گاهی تخمیر شده و دوباره وارد دهان می شود که می تواند طعم تلخی ایجاد کند. برخی افراد این را با بیماری رفلاکس معده (GERD) اشتباه می گیرند. با این حال، در آشالازی غذا از مری می آید، در حالی که در GERD مواد از معده می آید.

هیچ درمانی برای آشالازی وجود ندارد و هنگامی که مری فلج شود، ماهیچه نمی تواند دوباره به درستی کار کند اما علائم را می توان با آندوسکوپی، درمان حداقل تهاجم یا جراحی کنترل کرد.

علائم آشالازی مری

علائم آشالازی به طور کلی به تدریج ظاهر و با گذشت زمان بدتر می شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناتوانی در بلع (دیسفاژی) که ممکن است احساس گیر کردن غذا یا نوشیدنی در گلو کنید
• برگشت غذا یا بزاق
• سوزش سردل
• آروغ زدن
• درد قفسه سینه که می آید و می رود
• سرفه در شب
• ذات الریه (کشیدن غذا به ریه ها)
• کاهش وزن
• استفراغ

علل آشالازی مری

علت دقیق آشالازی هنوز به درستی شناخته نشده است. محققان گمان می کنند که ممکن است در اثر از بین رفتن سلول های عصبی در مری ایجاد شود. نظریه هایی درباره علت این امر وجود دارد، اما احتمال عفونت ویروسی یا واکنش های خود ایمنی وجود دارد. به ندرت، آشالازی ممکن است در اثر یک اختلال ژنتیکی ارثی یا عفونت ایجاد شود.

تشخیص آشالازی مری

آشالازی را می توان نادیده گرفت یا به اشتباه تشخیص داد زیرا با سایر اختلالات گوارشی علائم مشابهی دارد. برای آزمایش آشالازی، پزشک به احتمال زیاد موارد زیر را توصیه می کند:

مانومتری مری

آزمایش انقباضات ماهیچه ای مری در هنگام بلع، هماهنگی و نیروی اعمال شده توسط ماهیچه های مری را اندازه گیری می کند و اینکه اسفنکتر تحتانی مری در حین بلع چگونه شل یا باز می شود. این آزمایش برای تعیین نوع مشکل حرکتی که ممکن است داشته باشید، مفیدترین است.

اشعه ایکس دستگاه گوارش فوقانی (مری)

پس از نوشیدن مایع گچی که پوشش داخلی دستگاه گوارش را می پوشاند، اشعه ایکس گرفته می شود. این پوشش به پزشک اجازه می دهد تا یک تصویر از مری، معده و روده فوقانی شما را مشاهده کند همچنین ممکن است از شما خواسته شود که قرص باریم را ببلعید که می تواند انسداد مری را نشان دهد.

آندوسکوپی فوقانی

پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر مجهز به نور و دوربین (آندوسکوپ) را در گلوی شما قرار می دهد تا داخل مری و معده شما را بررسی کند. اگر علائم یا نتایج یک مطالعه باریم این احتمال را نشان دهد، از آندوسکوپی می توان برای تعریف انسداد مری استفاده کرد. همچنین آندوسکوپی می تواند برای جمع آوری نمونه ای از بافت (بیوپسی) مورد آزمایش قرار گیرد تا از نظر عوارض رفلاکس مانند مری بارت مورد آزمایش قرار گیرد.

درمان آشالازی مری

درمان آشالازی بر آرامش یا کشش باز شدن اسفنکتر تحتانی مری متمرکز است تا غذا و مایعات بتوانند به راحتی در دستگاه گوارش حرکت کنند. درمان خاص بستگی به سن، وضعیت سلامتی و شدت آشالازی دارد.

درمان غیر جراحی

گزینه های غیر جراحی عبارتند از:

اتساع پنوماتیک

یک بالون با آندوسکوپی به مرکز اسفنکتر مری وارد شده و باد می شود تا دهانه بزرگ شود. اگر اسفنکتر مری باز نماند، ممکن است لازم باشد این روش سرپایی تکرار شود و تقریباً یک سوم افرادی که بالون می زنند طی پنج سال به درمان مجدد نیاز دارند و این روش نیاز به آرام بخش دارد.

بوتاکس (سم بوتولینوم نوع A)

این شل کننده عضلانی را می توان مستقیماً با یک سوزن آندوسکوپی به اسفنکتر مری تزریق کرد. تزریق ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و شاید تزریق های مکرر در صورت لزوم انجام عمل جراحی را دشوارتر کند.

بوتاکس به طور کلی فقط برای افرادی توصیه می شود که به دلیل سن یا سلامت بدن کاندید مناسبی برای اتساع پنوماتیک یا جراحی نیستند. تزریق بوتاکس معمولاً بیش از شش ماه طول نمی کشدو بهبود شدید تزریق بوتاکس ممکن است به تایید تشخیص آشالازی کمک کند.

دارو

پزشک ممکن است قبل از غذا شل کننده های عضلانی مانند نیتروگلیسیرین (نیتروستات) یا نیفدیپین (پروکاردی) را پیشنهاد کند. این داروها اثر درمانی محدود و عوارض جانبی شدیدی دارند. داروها عموماً در صورتی تجویز می شوند که شما کاندید انجام اتساع پنوماتیک یا جراحی نباشید و بوتاکس کمکی نکرده باشد و این نوع درمان به ندرت استفاده می شود.

عمل جراحی

گزینه های جراحی برای درمان آشالازی عبارتند از:

میوتومی هلر

جراح ماهیچه را در انتهای اسفنکتر مری قطع می کند تا غذا به راحتی وارد معده شود. این روش را می توان به صورت غیر تهاجمی (میوتومی لاپاراسکوپی هلر) انجام داد. برخی افراد که مبتلا به میوتومی هلر هستند ممکن است بعداً دچار رفلاکس معده (GERD) شوند.

برای جلوگیری از مشکلات GERD در آینده، ممکن است روشی به نام فوندوپلیکیشن همزمان با میوتومی هلر انجام شود. در فوندوپلیکیشن، جراح بالای معده را در اطراف پایین مری می پیچد تا دریچه ای ضد رفلاکس ایجاد و از برگشت اسید (GERD) به مری جلوگیری می کند. عمل فوندوپلیک معمولاً با یک روش حداقل تهاجمی (لاپاراسکوپی) انجام می شود.

میوتومی آندوسکوپی دهانی (POEM)

در روش POEM ، جراح با استفاده از آندوسکوپی که از طریق دهان و گلوصورت می گیرد ، برشی را در قسمت داخلی مری ایجاد می کند سپس، مانند میوتومی هلر، جراح ماهیچه را در انتهای پایینی اسفنکتر مری قطع می کند.