کشف ژن های خطر ساز برای بی خوابی

پیدا کردن هفت ژن خطر ساز برای بی خوابی

بی خوابی یکی از اختلالات خواب است که در روان شناسی خواب مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. ناتوانی در به خواب رفتن و یا ناتوانی در خواب ماندن در مدت طولانی یا خواب عمیق را کم خوابی می گویند.

یک گروه بین المللی ازمحققان برای اولین بارموفق به کشف هفت ژن خطر ساز برای بی خوابی شدند. یافته های این مطالعه نشان می دهد که بی خوابی فقط یک شرایط روانی نیست.

محققان با این کشف، گام مهمی به سمت فاش کردن مکانیزم های بیولوژیکی که باعث ابتلا به بی خوابی می شوند، برداشته اند.بی خوابی احتمالا شایع ترین عارضه سلامتی است ؛ خواب ضعیف حتی بعد از درمان برای بسیاری از افراد به صورت یک بیماری مداوم باقی می ماند.

محققان در این مطالعه با بررسی 113 هزار و شش نفر موفق به کشف هفت ژن برای بی خوابی شدند.این ژن ها در تنظیم رونویسی ( رویه ای که دی.ان.ای به منظور ساخت یک رونوشت از RNA آن خوانده می شود) و برونسازی (آزاد سازی مولکول ها توسط سلول ها به منظور ارتباط با محیط زیست خود) نقش دارند.

کشف علل بی خوابی

MEIS1 یکی از ژن های شناخته شده است که پیش از این با دو اختلال خواب دیگر حرکات دوره خواب (PLMS) و سندرم پاهای بی قرار (RLS) ارتباط داشته است.محققان با همکاری 'کونراد اوکسل' و همکارانش از موسسه Neurogenomics در Helmholtz Zentrum در مونیخ آلمان نتیجه گرفتند که واریان های ژنتیک در این ژن با تمام این سه اختلال ارتباط دارد.

پروفسور 'وان سومرن' متخصص خواب و بی خوابی معتقد است که این یافته ها آغاز راهی به سمت درک بی خوابی در سطح ارتباط با نرون ها و میان نرون ها و بنابراین به سمت کشف روش های جدید درمانی است.وی همچنین امیدوار است که این یافته ها بتواند به تشخیص بی خوابی کمک کند.نتایج این مطالعه امروز در مجله Nature Genetics منتشر شده است.