گپ فوتبالی با مرتضی پاشایی + تصاویر

مرتضی پاشایی خواننده محبوب پاپ یک چهره نسبتا فوتبالی به حساب می آید چرا که کنسرت های او پاتوق بازیکنان مطرح فوتبال است. خودش هم فوتبال بازی می کرده و مدعی است بازی اش شبیه خداداد عزیزی بوده. در ادامه گفتگوی فوتبالی با این خواننده پاپ را بخوانید.

مرتضی پاشایی طی چند ماه اخیر تقریبا هر شب کنسرت داشته و به اکثر شهرهای ایران سفر کرده است.
این فقط لطف خداست... من برای این سوال شما جواب خاصی ندارم!

ولی این یک رکورد عجیب است!
من دنبال رکورد و اینجور حرف ها نیستم. آنقدر از مردم انرژی می گیرم و آنقدر مردم به من محبت دارند که روی صحنه می روم و برایشان می خوانم. من این انرژی را از مردم می گیرم و به خودشان پس می دهم. حتی برخی وقت ها که قرار است فقط یک سانس اجرا داشته باشیم، هم تعداد شب های اجرا تمدید می شود و هم به جای شبی یک سانس، شبی دو سانس اجرا می دهم.

خب این استقبال و این علاقه مردم برای خودت جالب نیست؟
جالب... من هر بار و بعد از هر اجرا فقط خدا را شکر می کنم و تلاش می کنم که بهتر و پرقدرت تر کارم را دنبال کنم. فقط با انجام کارهای بهتر و قوی تر می شود گوشه ای از این لطف را جبران کرد و تمام هدف من این است که کارهای بهتری را به گوش مردم برسانم.

فکر می کردی که یک روزی مرتضی پاشایی این جور در دل مردم جا باز کند؟
من همیشه عاشق موسیقی بودم و حدود چهارده سال داشتم که کارم را با یک گیتار شروع کردم. حتی در آن زمان مخالفت هایی با من شد ولی من عاشق موسیقی بودم و هدفم را دنبال کردم. من همیشه خودم را مدیون پدرم می دانم و مطمئن هستم که هر چه دارم از دعای خیر او، خانواده ام و مردم است.

بیشتر کارهای آلبوم و قطعاتی که از تو منتشر می شود را خودت انجام داده ای و شاید به همین دلیل است که خیلی زود با مردم ارتباط برقرار کردی و مورد توجه قرار گرفتی؟
من اعتراف می کنم که این کارها و این ملودی ها از کائنات به من رسیده! نه اینکه من آدم خاصی باشم و قصد تعریف کردن از خودم را داشته باشم. حرف من این است که تمام این اتفاق ها فقط از روی لطف خدا برایم آمده و من کاره ای نیستم. فکر می کنم که ماجرا اینجوری بوده و بعضی وقت ها من هیچ نقشی توی کار نداشتم. شاید فکر کنید که من کلیشه ای صحبت می کنم ولی مرتضی پاشایی غیر از اینکه خدا را شکر کند و بگوید که همه چیز از طرف او بوده، چیز دیگری ندارد.

در بین کارهایی که انجام دادی قطعه «نگران منی» که تیتراژ برنامه «ماه عسل» هم بود، در کنسرت ها به شدت مورد توجه هوادارانت قرار گرفت.
این قطعه داستان جالبی دارد... شاید باورتان نشود ولی من فقط در عرض دو روز این کار را تحویل دوست خوبم احسان علیخانی قرار دادم. من در آن زمان به شدت مریض بودم و حتی با آن حال و احوال این کار را خواندم و تحویل احسان دادم. به هر حال این یک اتفاق خوب است که سی شب صدایت به گوش مردم برسد و میهمان آنها باشی.

خیلی از چهره های معروف و ستاره ها به کنسرت های تو حاضر می شوند و استقبال آنها از کنسرت ها و کارهای تو قابل توجه است؟
خب، من همیشه کارهای خوب این عزیزان را در تلویزیون و سینما می بینم. دوستان هنرمند من همیشه بازی های خوبی داشته اند که من با آنها خاطره دارم، مثلا چند شب پیش خانم بهاره رهنما به کنسرت ما آمد و جالب اینکه در میان این همه کارهای خوب و قابل توجهی که ایشان انجام داده بود، من «نان، عشق و موتور هزار» را به یاد داشتم و این اولین چیزی بود که توی ذهن من جرقه زد. در میان ورزشکاران هم همینطور... وقتی من بازی های آنها را می بینم و انرژی می گیرم، خوشحال می شوم که بگویم با صدایم و با خواندن، نقشی در زندگی آنها داشته باشم؛ این یک تعامل و اتفاقا دوطرفه است که من از آن لذت می برم.

یک نکته جالب اینکه آهنگ پیشواز موبایل خیلی از این ستاره ها صدای توست؟
این فقط لطف دوستان است و هر بار که با این موضوع روبرو می شوم فقط خدا را شکر می کنم و به وجود آمدن چنین مسائلی فقط باعث می شود که بار مسئولیت من سنگین تر می شود و بدانم که کارم تا چه حد سخت است.

پرسپولیسی هستی یا استقلالی؟
راستش را بخواهید من در هر دو تیم دوستان زیادی دارم و دنبال انتخاب رنگ و تیم هم نیستم. من در ماجرای پرسپولیس و استقلال فقط و فقط طرفدار دربی هستم. فقط دوست دارم که بنشینم و دربی ها را تماشا کنم. من عاشق هیجان دربی ها هستم و این مهمترین چیزی است که برای من در مورد قرمز و آبی وجود دارد.

بازی های تیم ملی را هم دنبال می کنی؟
من روی تیم ملی تعصب دارم و بازی های تیم ملی را دنبال می کنم؛ مخصوصا وقتی تیم ملی به جام جهانی می رود، با هیجان و دقت بیشتری بازی ها را دنبال می کنم.

در مورد بازی های تیم ملی در برزیل چه نظری داری؟
به نظر من تیم ملی لیاقت رفتن به جام جهانی را داشت ولی این برای فوتبال ما کافی نبود چون مردم ما و فوتبال ما این خاصیت را دارند که شگفتی ساز و خاطره ساز باشند. به نظر من بازی ایران - آرژانتین در نوع خودش جالب بود ولی من به آن تیمی که در سال 1998 به جام جهانی رفت خیلی علاقه داشتم.

خودت هم فوتبال بازی می کردی؟
(خنده) زیاد... توی یک برهه ای همه اش دنبال توپ و فوتبال بودیم. به هر حال آن وقت ها که بچه بودیم بیشتر فرصت داشتیم و بچه محل ها هم که حسابی پایه بودند.

شبیه کدام بازیکن فوتبال بازی می کردی؟
(خنده) آن موقع که بازی می کردیم من خیلی تکنیکی بودم و دوست داشتم که کارهای عجیب و غریب انجام دهم.

پس برای خودت یک پا علی کریمی بودی؟
نه در آن حد! ولی بچه ها می گفتند که من شبیه خداداد عزیزی بازی می کنم. بچه ها می گفتند که من یکسری ریزه کاری هایی توی فوتبالم دارم که شبیه کارهای خداداد است.

راستی چرا شما سرود تیم ملی را برای بازی جام جهانی برزیل نخواندی؟
خواندن سرود تیم ملی برای هر کسی یک افتخار بزرگ است ولی در مورد این قضیه قرعه به نام خواننده قدیمی تری به نام احسان خواجه امیری افتاد و این طبیعی بود. احسان تیم خوب و حرفه ای داشت و در مورد آن کار هم بهتر است مردم نظر بدهند. من به سهم خودم این کار را دوست داشتم و برای همه دوستان و همکارانم آرزوی موفقیت و سلامتی می کنم.

می گویند ناصر حجازی هم صدای تو را دوست داشت؟
این باعث افتخار من است که اسطوره ای به نام ناصر حجازی کار مرا دوست داشته باشد. من هم همیشه ایشان را دوست دارم و یادشان را گرامی می دارم.

ضمنا خبر داری که در مورد تو هم حرف و حدیث هایی درست شد؟
(خنده) در مورد من حرف و حدیث هایی درست کردند که حتی گاهی برایم خنده دار بود. بعضی ها گفتند مرتضی معتاد شده و حتی بعضی های دیگر گفتند که من مرده ام! ولی مهدی کُرد، مدیر برنامه هایم می گوید «تو تا وقتی مرا نکشی، نمی میری!»

بستری شدن تو در بیمارستان هم به این شایعه ها دامن زد.
من مشکل گوارشی داشتم و به همین دلیل معده ام را عمل کردم. آنهایی که با این بیماری مواجه شده اند می دانندکه این بیماری به این زودی ها خوب نمی شود و من هم در حال حاضر دوران نقاهت را سپری می کنم.

روحیه خوب و قابل توجه تو باعث شد که با قدرت کارت را پیش ببری.
چیزی در زندگی من تغییر نکرده و با قدرت کارم را انجام می دهم و زندگی ام را ادامه می دهم. من هیچ وقت به هیچ حاشیه ای خودم را نباختم. مردم چنان انرژی و انگیزه ای به من می دهند که هر روز با قدرت و روحیه بهتری کارم را انجام می دهم. این اتفاق ها باعث شد که من بیشتر به فکر خودم باشم و بیشتر خدا را شکر کنم.