فال غزل 296 حافظ: طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
تفسیر غزل 296 حافظ با مطلع "طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف" که در پاسخ فال آنلاین شما آمده است، در ادامه ارائه می‌شود. حافظ در این غزل به مضامین مختلفی از جمله عشق، امید، ریاکاری و … می‌پردازد.
کلیک کنید و اخبار جنگ را از 
کلیک کنید و اخبار جنگ را از فال حافظ نمناک و غزل شماره 296 حافظ :طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
درصورتیکه پاسخ فال حافظ آنلاین شما، غزل شماره 296 یا همان شعر "طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف" است، تعبیر و تفسیر کامل غزل 296 حافظ را در این بخش از فال حافظ نمناک خواهید خواند.
متن شعر و غزل طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف
****
طرف کرم ز کس نبست این دل پر امید من
گر چه سخن همی‌برد قصه من به هر طرف
****
از خم ابروی توام هیچ گشایشی نشد
وه که در این خیال کج عمر عزیز شد تلف
****
ابروی دوست کی شود دستکش خیال من
کس نزده‌ست از این کمان تیر مراد بر هدف
****
چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل
یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف
****
من به خیال زاهدی گوشه‌نشین و طرفه آنک
مغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف
****
بی خبرند زاهدان نقش بخوان ولاتقل
مست ریاست محتسب باده بده ولاتخف
****
صوفی شهر بین که چون لقمه شبهه می‌خورد
پاردمش دراز باد آن حیوان خوش علف
****
حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق
بدرقه رهت شود همت شحنه نجف
معنی و تفسیر غزل شماره 296 حافظ در فال شما
ای صاحب فال راهی که تو آغاز کرده اید، راهی بس سخت و دشوار است اما نگران نباش که با امیدواری و تلاش به نتیجه دلخواهت میرسی.
عمر و زندگی ات را که بسیار با ارزش و عزیز است، در راه خواسته‌های پوچ و دست نیافتنی تباه نکن که عاقبتی جز پشیمانی نخواهد داشت.
هوشیار باش که برخی از دوستانی که اطراف تو را فرا گرفته اند، فریبکار و ریاکار هستند و سعی در این دارند که باعث دلسردی تو شوند؛ به نفع توست که از آنها دوری کنی.
تو خود صادق باش و ریاکاری را کنار بگذار و مطمئن باش که بزودی به هدفت میرسی.
فراموش نکن که اخلاص و ایمان، بهترین سرمایه هر انسانی است.
گاهی اوقات فکر می‌کنی تمام تلاش و کوششی که انجام میدهی، بیهوده بوده و روزی از انجام آنها پشیمان خواهی شد؛ بهتر است بدبینی و تردید را از خود دور کرده و به خداوند توکل کرده و به اهل بیت بویژه حضرت علی (ع) توسل کنی.
