غزل شماره 368 دیوان حافظ : فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
غزل شماره 368 دیوان حافظ / خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم زاد راه حرم وصل نداریم مگر به گدایی ز در میکده زادی طلبیم
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 368 دیوان حافظ :فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 368 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 368 دیوان حافظ در فال حافظ شما
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم
اشک آلوده ما گر چه روان است ولی
به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم
نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
عشوهای از لب شیرین تو دل خواست به جان
به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم
تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم
بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
معنی و تفسیر غزل شماره 368 دیوان حافظ در فال حافظ شما
روزهای سخت و پرچالش جزو ذات هر زندگیاند؛ همانطور که روزهای خوب ماندگار نیستند، روزهای ناخوش و رنج نیز برای همیشه باقی نخواهند ماند. با تلاش و کوشش میتوانید از این ایام دشوار با سلامت عبور کنید و به سعادت و خوشبختی دست یابید. به راه خود ادامه بدهید، چرا که درهای بسته گشوده خواهند شد.