غزل شماره 452 دیوان حافظ : طفیل هستی عشقند آدمی و پری
غزل شماره 452 دیوان حافظ / طفیل هستی عشقند آدمی و پری ارادتی بنما تا سعادتی ببری بکوش خواجه و از عشق بینصیب مباش که بنده را نخرد کس به عیب بیهنری
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 452 دیوان حافظ :طفیل هستی عشقند آدمی و پری
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 452 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 452 دیوان حافظ در فال حافظ شما
طفیل هستی عشقند آدمی و پری
ارادتی بنما تا سعادتی ببری
بکوش خواجه و از عشق بینصیب مباش
که بنده را نخرد کس به عیب بیهنری
می صبوح و شکرخواب صبحدم تا چند
به عذر نیم شبی کوش و گریه سحری
هزار جان مقدس بسوخت زین غیرت
که هر صباح و مسا شمع مجلس دگری
ز من به حضرت آصف که میبرد پیغام
که یاد گیر دو مصرع ز من به نظم دری
بیا که وضع جهان را چنان که من دیدم
گر امتحان بکنی می خوری و غم نخوری
به بوی زلف و رخت میروند و میآیند
صبا به غالیه سایی و گل به جلوه گری
چو مستعد نظر نیستی وصال مجوی
که جام جم نکند سود وقت بیبصری
دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه چشمی به ما نمینگری
بیا و سلطنت از ما بخر به مایه حسن
و از این معامله غافل مشو که حیف خوری
طریق عشق طریقی عجب خطرناک است
نعوذبالله اگر ره به مقصدی نبری
به یمن همت حافظ امید هست که باز
اری اسامر لیلای لیله القمر
معنی و تفسیر غزل شماره 452 دیوان حافظ در فال حافظ شما
با به کارگیری تمام تلاش، اراده و همت والای خود به هدفهایتان خواهید رسید. در این راه از سستی و سهلانگاری دوری کنید؛ اندوه و بیکاری هیچ دردی را دوا نخواهد کرد. برای عبور از موانع و مشکلات زندگی به یار همیشگیات توکل کن و به پروردگار ایمان داشته باش که با اراده و توکل هر خواستهای شدنی خواهد شد.
