غزل شماره 457 دیوان حافظ : هزار جهد بکردم که یار من باشی
غزل شماره 457 دیوان حافظ / هزار جهد بکردم که یار من باشی مرادبخش دل بیقرار من باشی چراغ دیده شب زنده دار من گردی انیس خاطر امیدوار من باشی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 457 دیوان حافظ :هزار جهد بکردم که یار من باشی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 457 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 457 دیوان حافظ در فال حافظ شما
هزار جهد بکردم که یار من باشی
مرادبخش دل بیقرار من باشی
چراغ دیده شب زنده دار من گردی
انیس خاطر امیدوار من باشی
چو خسروان ملاحت به بندگان نازند
تو در میانه خداوندگار من باشی
در آن چمن که بتان دست عاشقان گیرند
گرت ز دست برآید نگار من باشی
شبی به کلبه احزان عاشقان آیی
دمی انیس دل سوکوار من باشی
شود غزاله خورشید صید لاغر من
گر آهویی چو تو یک دم شکار من باشی
من این مراد ببینم به خود که نیم شبی
به جای اشک روان در کنار من باشی
من ار چه حافظ شهرم جوی نمیارزم
مگر تو از کرم خویش یار من باشی
معنی و تفسیر غزل شماره 457 دیوان حافظ در فال حافظ شما
شاید به آن نتیجه دلخواه نرسیده باشید، اما غم به دل راه ندهید. شما برای رسیدن به هدف تمام تلاشتان را به کار بردهاید و این مهمترین بخش ماجراست. زندگی برای شما سخت شده و همه چیز را پایان یافته تصور میکنید. یار به عهدش وفادار نبوده، اما شما به عهد و قول خود پایدار ماندهاید. امید خود را حفظ کنید، زیرا راز موفقیت دقیقاً در همین است.
