غزل شماره 484 دیوان حافظ : تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
غزل شماره 483 دیوان حافظ / تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی به خدایی که تویی بنده بگزیده او که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 484 دیوان حافظ :تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 484 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 484 دیوان حافظ در فال حافظ شما
تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی
به خدایی که تویی بنده بگزیده او
که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی
گر امانت به سلامت ببرم باکی نیست
بی دلی سهل بود گر نبود بیدینی
عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار
ظاهرا مصلحت وقت در آن میبینی
صبر بر جور رقیبت چه کنم گر نکنم
عاشقان را نبود چاره به جز مسکینی
باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست
که تو خوشتر ز گل و تازهتر از نسرینی
سخنی بیغرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی
نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد
بهتر آن است که با مردم بد ننشینی
سیل این اشک روان صبر و دل حافظ برد
بلغ الطاقه یا مقله عینی بینی
تو بدین نازکی و سرکشی ای شمع چگل
لایق بندگی خواجه جلال الدینی
معنی و تفسیر غزل شماره 484 دیوان حافظ در فال حافظ شما
پیروی از هوا و هوس به عاقبتی خوشایند نمیانجامد و شما را به شدت پشیمان میکند. چرا زود صبر و تحملتان را از دست میدهید و خود را بیارزش میکنید؟ قدر تواناییها و استعدادهایتان را بدانید و در انتخاب رفیق و دوست دقت کنید تا به بیراهه کشیده نشوید. برای رسیدن به هدف باید نقاط ضعف خود را بشناسید و آنها را برطرف کنید.
