غزل شماره 492 دیوان حافظ : سلامی چو بوی خوش آشنایی
غزل شماره 491 دیوان حافظ / سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم دیده روشنایی درودی چو نور دل پارسایان بدان شمع خلوتگه پارسایی نمیبینم از همدمان هیچ بر جای دلم خون شد از غصه ساقی کجایی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 492 دیوان حافظ :سلامی چو بوی خوش آشنایی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 492 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 492 دیوان حافظ در فال حافظ شما
سلامی چو بوی خوش آشنایی
بدان مردم دیده روشنایی
درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی
نمیبینم از همدمان هیچ بر جای
دلم خون شد از غصه ساقی کجایی
عروس جهان گر چه در حد حسن است
ز حد میبرد شیوه بیوفایی
دل خسته من گرش همتی هست
نخواهد ز سنگین دلان مومیایی
می صوفی افکن کجا میفروشند
که در تابم از دست زهد ریایی
مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع
بسی پادشایی کنم در گدایی
بیاموزمت کیمیای سعادت
ز همصحبت بد جدایی جدایی
مکن حافظ از جور دوران شکایت
چه دانی تو ای بنده کار خدایی
معنی و تفسیر غزل شماره 492 دیوان حافظ در فال حافظ شما
به استعدادها و تواناییهای خود اعتماد کنید و برای رسیدن به مقصود از آنها استفاده کنید. از معاشرت با دوستان و افراد نااهل و نادان پرهیز کنید، زیرا ممکن است به شما ضربه بزنند. امیدتان به خداوند باشد و به او توکل کنید و با تمام تلاش خود برای رسیدن به هدف جلو بروید. وهم و خیال را کنار بگذارید و واقعبین باشید و اهداف خود را با حقیقت زندگی هماهنگ کنید.
