غزل شماره 493 دیوان حافظ : ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
غزل شماره 492 دیوان حافظ / ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی دایم گل این بستان شاداب نمیماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 493 دیوان حافظ :ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 493 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 493 دیوان حافظ در فال حافظ شما
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی
دایم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی
دیشب گله زلفش با باد همیکردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی
ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی
زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی
حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی
معنی و تفسیر غزل شماره 493 دیوان حافظ در فال حافظ شما
از تکبُر و خودپسندی دوری کنید؛ این رفتار تنها نتیجهای جز شکست و پشیمانی برای شما دارد. افکار منفی و بیهوده را کنار بگذارید و از آنچه خداوند به شما داده است راضی باشید. قناعت پیشه کنید و با دقت و واقعبینی، کارهایتان را پیش ببرید؛ انشاءالله پیروزی همراهتان خواهد بود و به آرزوهایتان دست پیدا میکنید.
