غزل شماره 494 دیوان حافظ : ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
غزل شماره 493 دیوان حافظ / ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی هر جا که روی زود پشیمان به درآیی هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش آدم صفت از روضه رضوان به درآیی
تعبیر و تفسیر فال حافظ نمناک غزل شماره 494 دیوان حافظ :ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
در ادامه، متن کامل «غزل شماره 494 دیوان حافظ» را میخوانیم و بعد با معنی، پیام و تفسیر زیبای آن همراه میشویم.
متن شعر و غزل شماره 494 دیوان حافظ در فال حافظ شما
ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی
هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش
آدم صفت از روضه رضوان به درآیی
شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی
چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی
در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآیی
بر رهگذرت بستهام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی
معنی و تفسیر غزل شماره 494 دیوان حافظ در فال حافظ شما
عجولانه تصمیم نگیرید، زیرا بیفکری پشیمانی و حسرت به دنبال دارد. از ظاهربینی پرهیز کنید و پیش از عمل، به حرفهای دیگران اعتماد نکنید و با عقل و اندیشه خود تصمیم بگیرید. اندوه و غم را از دل بیرون کنید و امیدوار باشید که با رفتار عاقلانه و دوراندیشی میتوانید به مراد دل و مقصود خود دست پیدا کنید.
