بیوگرافی دکتر محمد قریب و همسرش زهرا + شغل فرزندان و داماد دکتر قریب

بیوگرافی دکتر محمد قریب

نام:محمد

نام خانوادگی:قریب

تاریخ تولد:۱۲۸۸ خورشیدی

محل تولد:تهران

پیشه:پزشک، متخصص اطفال، استاد دانشگاه

لقب:پدر طب کودکان ایران

زندگینامه دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب سال ۱۲۸۸ در تهران و در خانواده‌ ای اصیل با ریشه گرکانی متولد شد. او در فضایی آرام و منظم رشد کرد و از همان کودکی پشتکار و اخلاق‌مداری‌اش توجه اطرافیان را جلب می‌ کرد.

با وجود موفقیت ‌های بزرگ علمی در فرانسه، دلبستگی ‌اش به خانواده و وطن باعث شد پس از پایان تحصیل، پیشنهاد های کاری اروپا را کنار بگذارد و در سال ۱۳۱۷ به ایران بازگردد. همین روحیه مسئولیت ‌پذیر و شخصیت فروتنش، بعدها او را به یکی از محبوب ‌ترین و ماندگارترین پزشکان تاریخ کشور تبدیل کرد.

خانواده دکتر قریب

پدر دکتر محمد قریب، علی ‌اصغر خان قریب، از خاندان ‌های قدیمی گرکان آشتیان بود. اطلاعات درباره مادر و خواهر دکتر محمد قریب در منابع عمومی کمتر ذکر شده، اما شهرت خانواده عمدتاً به واسطه شخصیت علمی و اخلاقی دکتر قریب بوده است.

ازدواج و همسر دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب در سال ۱۳۱۵ با زهرا قریب؛ دختر عبدالعظیم قریب، ازدواج کرد. این زندگی مشترک سرشار از آرامش، همراهی و پشتیبانی بود. زهرا قریب همسر دکتر محمد قریب تا آخرین روزهای حیات دکتر همراه وفادار او ماند. او بانویی فداکار و صبور بود که نقش مهمی در پشتوانه روحی دکتر قریب داشت و سرانجام در سال ۱۳۸۹ چشم از جهان فرو بست.

فرزندان محمد قریب

دکتر محمد قریب، استاد برجسته پزشکی ایران، دو پسر و دو دختر به نام های حسین قریب گرکانی، محسن، ناهید و مریم قریب داشتند. درباره شغل فرزندان دکتر محمد قریب، اطلاعات خاصی منتشر نشده است، اما مشهورترین آن‌ ها، دکتر حسین قریب است که در ایران، در رشته پزشکی فعالیت علمی و پژوهشی گسترده ‌ای دارد و در زمینه غدد و متابولیسم مقالات مهمی منتشر کرده است.

نتیجه جستجوها به عکس فرزندان دکتر قریب، تنها به فرزندش حسین ختم میشود که در ادامه تصویری از او را مشاهده می کنید.

شغل فرزندان و داماد دکتر محمد قریب

دو تن از فرزندان خانواده‌ی قریب، یعنی حسین و محسن، از پزشکان برجسته و شناخته‌شده در ایران هستند. پروفسور حسین قریب، فوق‌تخصص غدد و تیروئید، یکی از برترین متخصصان در حوزه‌ی خود به شمار می‌رود و جوایز متعددی از آکادمی‌های معتبر بین‌المللی و داخلی دریافت کرده است.

همچنین، داماد خانواده، دکتر محسن ضیائی، دارای فوق‌تخصص اطفال و مدارک و نشان‌های علمی معتبر است. دکتر ضیائی سابقاً ریاست دانشگاه تهران و دانشگاه ایران را نیز بر عهده داشته است.

خصوصیات اخلاقی دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب، استاد برجسته پزشکی، علاوه بر تخصص ‌های عمومی، در زمینه مغز و اعصاب نیز تبحر داشت. او همواره آخرین یافته ‌های علمی را دنبال می‌کرد و این دانش را در اختیار دانشجویان می‌ گذاشت و آنان را به یادگیری و تحقیق تشویق می ‌کرد. با وجود توجه به نوآوری‌ های پزشکی، بیش از همه به آموزش خانواده‌ها، رفتار اخلاقی با بیماران و رسیدگی به مشکلات آنان اهمیت می ‌داد.

وی ساعت ‌های زیادی به مطالعه اختصاص می ‌داد و صبح‌ها یافته‌ های جدید خود را با دانشجویان به اشتراک می‌گذاشت. در ویزیت روزانه، دانشجویان را در کنار خود به بالین بیماران می ‌برد و با طرح پرسش‌های دقیق، مهارت بالینی و دقت آن‌ها را تقویت می‌کرد. این روش آموزشی، تجربه‌ای ارزشمند برای همه شرکت‌کنندگان بود.

تحصیلات دکتر محمد قریب

دکتر محمد قریب تحصیل خود را در تهران آغاز کرد. دوره ابتدایی را در دبستان سیروس و متوسطه را در دارالفنون گذراند. سال ۱۳۰۶ شمسی او همراه با یکی از نخستین گروه‌ های دانشجویان ایرانی برای تحصیل پزشکی به فرانسه رفت. در فرانسه ابتدا در École de Médecine شهر رن درس خواند، جایی که در پایان سال اول جایزه آزمایشگاه تشریح را دریافت کرد.

سپس راهی دانشکده پزشکی دانشگاه پاریس شد و بعد از گذراندن امتحانات دشوار انترنی در بیمارستان ‌های پاریس، در نهایت مدرک دکترای پزشکی را گرفت. رشته پایان‌ نامه ‌اش وقفه‌ های تنفسی نوزادان بود. پس از فارغ‌التحصیلی، قریب به ایران بازگشت و به‌عنوان دانشیار طب اطفال؛ به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت.

شروع فعالیت دکتر قریب

او پس از بازگشت از فرانسه، دوره سربازی را گذراند و در سال ۱۳۱۹ به ‌عنوان دانشیار طب اطفال در دانشگاه تهران مشغول شد. فعالیت بالینی او از بیمارستان رازی آغاز شد و بعداً به بیمارستان هزار تخت‌ خوابی منتقل شد؛ در آن‌جا بخش کودکان را پایه‌گذاری کرد. هم‌زمان، در عرصه علمی کتاب بیماری‌های کودکان را منتشر کرد که به یکی از مراجع مهم طب کودکان در ایران تبدیل شد.

جوایز و نشان ‌های افتخاری دکتر قریب

دکتر محمد قریب در طول زندگی علمی خود جوایز و نشان ‌های افتخاری متعددی دریافت کرد که از جمله آن ‌ها می ‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تقدیر از سوی دانشگاه‌ ها و انجمن ‌های پزشکی به‌خاطر خدمات برجسته در طب کودکان.
• دریافت جایزه‌ های علمی ملی و بین‌المللی برای فعالیت‌ های پژوهشی و آموزشی.
• تقدیر از آثار علمی و آموزشی، به ‌ویژه کتاب بیماری ‌های کودکان، به‌عنوان مرجع آموزشی و پژوهشی.
• تثبیت جایگاه او به‌عنوان بنیان ‌گذار طب نوین کودکان در ایران.

مرگ دکتر محمد قریب

در واپسین سال ‌های زندگی، دکتر محمد قریب به دلیل بیماری بسیار ناتوان شده بود. در سال ۱۳۵۱ دچار دفع خون از دستگاه ادراری گردید و پس از بررسی ‌ها، سرطان مثانه در او تشخیص داده شد، اما درمان ‌ها در ایران و آمریکا تأثیر چندانی بر وضعیتش نداشت. با این حال، دلش همواره به حال کودکان بیمار بود و همچنان نکات و توصیه‌های درمانی خود را به دانشجویان منتقل می‌کرد. او سرانجام در روز سه ‌شنبه، اول بهمن ۱۳۵۳ درگذشت. بنا بر وصیتش، پیکرش به قم منتقل شد و آیت‌ الله العظمی مرعشی نجفی برایش نماز خواند.