مفهوم ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار+ داستان

معنی خفته را خفته کی کند بیدار

ضرب المثل ها سخنان برجسته، روشن، پندآمیز در زبان فارسی هستند که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آن‌ها نهفته است. در این بخش از نمناک معنا، ریشه و کاربرد یکی دیگر از ضرب المثل های شیرین فارسی را بررسی می کنیم.

ریشه ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار

ریشه ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار از شهری از سنایی گرفته شده است:

عالمت غافلست و تو غافل

خفته را خفته کی کند بیدار

سنایی

سنایی معتقد است که انسان غافل نمی تواند فرد دیگری را هوشیار و آگاه کند.

سعدی برخلاف نظر سنایی این سخن را اشتباه می‌داند و معتقد است:

باطل است آنچه مدّعی گوید

خفته را خفته کی کند بیدار

مرد باید که گیرد اندر گوش

ور نوشته است پند بر دیوار

و ….

سعدی

عقیده سعدی بر این است که هر انسانی باید به تمامی پندها و سخنان گوش جان بسپارد چراکه می تواند پندآموز باشد و او را از خواب غفلت بیدار کند، شیخ سخن عقیده دارد گاهی ممکن است کسی که اهل عمل نیست و خودش در خواب غفلت به سر می برد، سخنی را بر زبان بیاورد که سبب هدایت دیگران شود پس اگر عقل ما می‌گوید که حرفی یا نصیحتی درست است مهم نیست که گوینده آن که باشد و این ادعا که انسان غافل و خفته نمی تواند کسی را آگاه کند، ادعای باطلی است.

معنای ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار

این ضرب المثل بدین معنا می باشد، همانطور که فرد خفته نمی تواند فرد خفته دیگری را بیدار کند، فردی که خودش درک و آگاهی درستی ندارد و رفتارش از سر نادانی است، نمی‌تواند برای دیگران آموزگار خوبی باشد و برای آموختن دانش به دیگران ابتدا باید خود فرد دانا باشد. این فرد ابتدا باید خودش رفتار و منش درست را یاد بگیرد و خود را آگاه کرده و به معلوماتش اضافه کند.

کاربرد ضرب المثل خفته را خفته کی کند بیدار

کاربرد این ضرب المثل زمانی است که فردی که خود نادان بوده و در خواب غفلت به سر می برد و به چیزی که می گوید، عمل نمی کند، فرد دیگری را نصیحت می‌کند.