والدین خوب چه رفتاری در سن بلوغ فرزندشان دارند؟

راه های موثر برای ارتباط با فرزند در دوران بلوغ

در دوران بلوغ نوجوانان با تغییرات مختلف جسمی و روانی روبرو می شوند و برقراری ارتباط با آنها کار دشواری است،گاهی والدین از نحوه صحیح ارتباط با نوجوانان آگاه نیستند و به همین دلیل کوچکترین رفتار نادرست آنها سبب بروز واکنش های تند و غیر قابل پیش بینی از جانب نوجوان می شود و والدین را از فرزندشان دور می کند.

داشتن گفتگوی باز و بدون قضاوت

در اکثر مواقع وقتی نوجوانتان با شما حرف می زند و درد و دل می کند، درست و غلط موضوع را می داند و تنها به دنبال کسی است که نگرانی هایش را با او تقسیم نماید. در ارتباط با نوجوان از قضاوت او دست برداشته و از توصیه های کلیشه ای و مقصر نشان دادن او خودداری کرده و اگر برای حل مشکل او راهکاری دارید حتما به او بگویید.

بیان نگرانی ها در حین داشتن حمایت عاطفی

بدون تردید همه والدین خیر و صلاح فرزندان خود را می خواهند و متمایلند تجارب زندگی شان را به آنها منتقل کنند تا اشتباهات والدین را تکرار نکنند.بیان نگرانی‌ها، ترس‌ها و نیازها به شیوه‌ای محترمانه می‌تواند درک و حمایت را تقویت کند.

توجه به احساسات

سر و کله زدن با احساسات نوجوانان و نوسانات احساسی آنها گاهی می تواند خارج از کنترل و تحمل والدین باشند. درهنگام برخورد با احساسات دوره نوجوانی از بحث های طولانی و بی مورد و نادیده گرفتن نوجوان خودداری کنید و هنگام عصبانیت بیرون بروید، نفس عمیق بکشید و به فرزندتان بگویید که می تواند حرف هایش را به شما بزند.

گوش دادن فعال

در ارتباط با فرزند نوجوانتان، به خوبی و با تمام توجه به او گوش دهید و پاسخ های مناسبی نشان دهید. اگر در شرایط گوش دادن به حرف او نیستید، بهتر است به او بگویید و بخواهید که در زمان دیگری با هم صحبت می کنید. در این صورت ناراحتی فرزندتان بسیار کمتر از زمانی خواهد بود که با شما صحبت کند ولی پاسخ نامناسب بگیرد.

درک کردن فرزند و یادگیری مهارت همدلی

همدلی توانایی درک احساس و تجربۀ دیگران است، یعنی فرد بتواند خود را جای دیگری بگذارد و دنیا را از چشم او ببیند. برای ارتباط بهتر با فرزند نوجوانتان، سعی کنید خود را جای او بگذارید تا حال او را بهتر درک کنید و فکر کنید اگر جای او بودید چه می کردید، اینگونه بهتر می توانید تصمیم گیری نمایید.

اجتناب از سرزنش

زمانی که نوجوان خطا و اشتباهی می کند، او را سرزنش نکنید و با او ارتباط کلامی و گفتگو برقرار کنید و از او درمورد مشکل پیش آمده و احساسش بپرسید و به او احساس امنیت داده و با صحبت کردن او را از خطرات و مشکلات آگاه سازید و به او بگویید که از او در هر شرایطی حمایت خواهید کرد.

یافتن راه حل برای مسائل

همه نوجوانان با چالش‌هایی روبرو می‌شوند و هنگام برخورد با این مشکلات و چالش ها می پندارند که دنیا به آخر رسیده و نمی توانند مشکلات خود را حل و فصل کنند، با فرزندتان در مورد همه مسائل صحبت کرده و به او یاد دهید برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد.

پرهیز از زبان تهاجمی

اگر فرزند نوج.وانتان رفتار اشتباهی از خود بروز داد، تنبیه فیزیکی و کلامی به کار نبرید زیرا دیگر این رفتارهای تهاجمی پاسخگو نیست و فرزند شما بیشتر از اینکه به یک نفر برای نصیحت و صحبت یک طرفه نیاز داشته باشد، نیازمند یک دوست خوب است پس با کمی خویشتن داری و گوش کردن به صحبت های فرزند،به عنوان یک دوست، راهکارهای بهتری را به فرزند خود نشان دهید.

کمک به ایجاد مرزهای رشد و استقلال

نوجوان امروز بسیار متفاوت از نوجوان دوره های قبل تراست و به عنوان یک فرد باهوش که متوجه تمام امور می شود، در پی داشتن قدرت و استقلال خود می باشد و قطعا کنترل شدن را نمی پذیرد.اگر کنترل رفتاری بیش از حد و بدون دلیل و منطق بر نوجوان اعمال شود به پرخاشگری، خشم و رفتارهای ناهنجار می انجامد پس استقلال فرزندتان را حفظ کنید و به نوجوان فرصت دهید که به تنهایی مهارت های جدیدی فرا گیرد.

تشویق به مسئولیت پذیری

با سپردن مسئولیت های جزئی، نوجوان را برای مسئولیت های بزرگتر آماده کنید، برای تشویق نوجوان به قبول مسئولیت پذیری، به تقویت نظم و انضباط در وجود نوجوان پرداخته و عزت نفس و ارزشمندی شخصیتش را حفظ نمایید. توجه نمایید، اگر مسئولیتی به فرزند واگذار می کنید باید متناسب با سن و توانایی و استعداد او باشد؛ در غیر این صورت از عهده آن برنمی آید و از آن گریزان خواهد بود.

آسان گیری و سختگیری بیش از حد ممنوع

در رفتار با نوجوان خیلی او را آزاد نگذارید و سختگیری بیش از حد نداشته و میانه روی را در پیش بگیرید، کنترل فرزند به صورت سختگیرانه و حساس شدن به مسائل ریز و جزئی می تواند مهم ترین عامل در به وجود آوردن شرایطی باشد که پرخاشگری نوجوانان را در پی خواهد داشت.

آموزش مهارت های تنظیم هیجان

به فرزندتان یاد دهید که راه های سالمی برای کنار آمدن با احساسات خود را پیدا کند و توضیح دهید که احساس عصبانیت، نگرانی و ناراحتی اشکالی ندارد و بیاموزید که احساسات خود را کنترل کند تا احساساتش او را کنترل نکند.